Honden Reizen

Met je hond in het vliegtuig | Deel II | Onze ervaring


De auto, de bus, de tram, de fiets, de boot, de trein; Hermie heeft het allemaal gehad. Alleen het vliegtuig miste nog in het rijtje. Het was mijn wens om Hermie eens mee te nemen naar Sardinië, en dus ontstond het plan om Hermie via het luchtruim te vervoeren. Zou dat goed gaan? Ikzelf heb daar eigenlijk altijd vertrouwen in gehad. Hermie is heel makkelijk en laat zich doorgaans probleemloos vervoeren. Hij vindt het prachtig in de auto. Als hij maar mee mag, dat is voor hem het belangrijkste. Ik verwachtte daarom dat ook het vliegtuig geen probleem voor hem zou zijn en dat hij waarschijnlijk niets in de gaten zou hebben van de enorme hoogte. Toch vond ik het ook spannend, want je weet het maar nooit. Stel dat hij de hele vlucht gaat blaffen? Of dat hij last van zijn oortjes krijgt? Zulke opmerkingen heb ik veel gehoord en toch naast me neergelegd. We wilden het gewoon eens proberen. Is het geen succes? Dan doen we het nooit weer, dat was onze gedachte. Inmiddels zijn we op vliegvakantie geweest en kan ik mezelf dus een ervaringsdeskundige noemen. Benieuwd hoe het gegaan is? Lees dan zeker verder.

Maandag

We staan om twee uur ‘s nachts op en vertrekken naar Schiphol. Hermie in het holst van de nacht uit zijn slaapje wekken vind ik niet leuk, maar gelukkig tukt hij in de auto heerlijk verder. Eenmaal op de parkeerplaats naast Schiphol is hij klaarwakker. Hij trekt aan de riem en blaft volop. Enthousiasme, spanning, het speelt waarschijnlijk beide mee. Het korte busritje naar Schiphol gaat goed. Ik neem Hermie op schoot en voor we het weten stappen we de luchthaven binnen.

Bij het inchecken is de rij bizar lang, ondanks dat het nog nacht is. We sluiten zuchtend aan. Hermie wordt er onrustig van, al die mensen. Hij blaft veel en het galmt door de hal. Twee oudere mensen voor ons doen direct demonstratief hun oordoppen in. Ik moet stiekem lachen om hun aanstellerij. Ik til Hermie op en eenmaal in mijn armen wordt hij stil en iets rustiger.

Het inchecken gaat goed. De reistas die we zorgvuldig voor Hermie hebben uitgezocht wordt helemaal niet bekeken door het meisje bij de incheckbalie van Transavia. Ook worden Hermie en zijn tas niet gewogen. Het verbaast me. Wel werpt ze een korte blik in Hermie’s dierenpaspoort en dat was het. We mogen door naar de douane. We doen Hermie alvast in zijn tas. We weten niet of dat al moet, maar doen het voor de zekerheid. We laten de rits aan de bovenkant van de tas open, zodat zijn koppie eruit kan.
Sardinie 7
Eenmaal in de rij bij de douane schrikken we. Wat is die lang. Het lijkt wel of we op een zomerse vakantiedag in de rij voor de populairste attractie van de Efteling staan. We worden gewenkt. We mogen door de douane in een nieuwe hal. Opgelucht lopen we daarheen. Eenmaal daar blijkt de rij nauwelijks korter te zijn. Schiphol kan de hoeveelheid reizigers duidelijk niet goed aan op dit moment. Hermie worstelt en wil uit de tas. Ik til ‘m daarom maar op de grond. Een vrouw probeert voor te pikken. Ze kijkt paniekerig. ,,Ik red het niet, ik mis zo mijn vlucht”. ,,Ja mevrouw, dat probleem heeft iedereen hier”, zegt een medewerkster van Schiphol streng. Jelm en ik staan zwijgend in de rij. Gaan we dit halen? Om ons heen zie ik meer bedrukte gezichten. Een jong gezin wacht met twee kleine kindjes in de rij. Het zweet gutst van de vader zijn voorhoofd. Niet veel later blijkt zijn dochtertje het ook nog in haar luier gedaan te hebben. Het duurt en het duurt maar. Ik baal ervan. Voor mezelf, maar vooral voor Hermie. Dit is niks voor een hond.

Bij de douane zelf gaat het uiteindelijk goed. Jelm gaat eerst door de poortjes en ik wacht even met Hermie. Daarna geef ik Hermie aan hem over. Hermie hoeft nu nog niet in de tas en loopt gewoon zelf. Wel aangelijnd natuurlijk. De douanier frummelt even aan Hermie en dat was het. We haasten ons naar de informatieborden om te zien vanaf welke gate onze vlucht vertrekt. Waar we voor vreesden blijkt waar. Informatie over onze vlucht naar Olbia is nergens meer te bekennen. Het duurt even voor we beseffen dat we echt ons vliegtuig hebben gemist en dat we voor niks al die moeite hebben gedaan. We staan teleurgesteld in de nieuwe hal en vragen ons af waar we nu heen moeten.

We melden ons bij het dichtstbijzijnde informatieloketje van KLM en vragen om hulp. ,,Transavia zeker?”, zegt de mevrouw. ,,Die hebben een nieuw inchecksysteem. Dit probleem komt vaker voor de laatste tijd. Klacht indienen! Wel doen hoor!” Ze stuurt ons naar de informatiebalie van Transavia, bij de departures. Eenmaal daar treffen we meer reizigers die hun vlucht gemist hebben. De dames achter de balie zijn niet vriendelijk en laten merken dat ze vinden dat het onze eigen schuld is. We waren ruim twee uur van tevoren aanwezig (wat meer tijd is dan de vlucht in kwestie zelf, zucht) en als zoveel meer mensen hun vlucht missen, dan zal het toch zeker niet alleen aan de reizigers liggen. De dames van Transavia denken er duidelijk anders over. Vertrekken vanaf een andere luchthaven gaat die dag niet meer lukken. Omboeken naar woensdagochtend kan wel. We moeten er honderd euro voor bijbetalen en het idee om overmorgen alweer in dit circus te belanden lokt ons totaal niet aan. We gaan eerst even naar buiten om Hermie drinken te geven en te laten plassen. We lopen beteuterd over een pietepeuterig grasveldje voor Schiphol. Ondertussen denken we na over het omboeken. We besluiten het toch te doen, want anders is het helemaal zonde van het geld. De accommodaties en huurauto op Sardinie zijn namelijk allemaal al geregeld en alles last-minute afzeggen gaat niet meer.

Daarna slepen we onszelf richting de bagageband, waar we wederom erg lang moeten wachten. Als we uiteindelijk onze koffers op de lopende band zien verschijnen weten we niet hoe snel we ze eraf moeten plukken. We hebben in totaal vijf uur op Schiphol gespendeerd, voor niks. We gaan vlug naar de auto en willen nog maar één ding; terug naar huis. En slapen, vooral dat.

Hoe vervelend dit ook gelopen is, toch kan ik het vrij snel relativeren. Er zijn tenslotte veel ergere dingen in de wereld. Er gaan twee dagen van onze vakantie af en dat is jammer. Maar we gaan volgende maand alweer op vakantie, dus zo zielig zijn we niet. Jelm heeft iets langer de tijd nodig voor hij deze visie kan delen, maar is het uiteindelijk wel met me eens. Wat ik het allerergste vind aan dit hele akkefietje? Het feit dat Hermie dit heeft moeten meemaken. Hij snapte er niks van en het heeft hem veel energie gekost. Ik vind het zielig voor mijn hondenkind. Zo hadden we het niet gepland. Eenmaal thuis gaan we alle drie lekker slapen en tot rust komen. Woensdagochtend gaan we het opnieuw proberen.

Woensdag

Onze vlucht vertrekt wederom om half zeven ‘s ochtends en we staan dit keer nog eerder op dan de vorige keer. Om kwart over één gaat de wekker. We zijn van tevoren wel in bed gaan liggen, maar slapen lukte niet. Hermie heeft gelukkig wel geslapen. Eenmaal op Schiphol zien we tot onze opluchting dat de rij bij de incheckbalie dit keer een normale proportie heeft aangenomen. Jelm gaat in de rij staan, ik wacht buiten met Hermie samen met een lading rookverslaafde reizigers en hun bijbehorende rokerige walmen. Niet echt prettig, maar buiten wachten is voor Hermie beter dan wachten in zo’n rij, weten we nu uit ervaring. Ik geef Hermie nog een klein beetje water. Jelm appt zodra hij bijna aan de beurt is. Ik voeg me bij hem en het inchecken gaat gesmeerd. Ook bij de douane gaat het goed. Er is geen rij en we zijn er binnen no-time doorheen.

Doordat we nu zo idioot vroeg zijn incheckt moeten we nog lang wachten voor we kunnen boarden. Hermie mag ook op dit gedeelte van Schiphol nog steeds gewoon lopen en hoeft nog niet in de tas. We besluiten een rustig plekje op te zoeken en gaan op een bankje zitten. Hermie gaat op de koele tegels liggen en dut een beetje. Dit is voor hem het beste, concluderen wij. We worden meerdere malen aangesproken door mensen die zich verbazen over het feit dat er een hondje mee gaat op de vlucht. Een Vlaamse vrouw vertelt dat zij regelmatig met haar hond heeft gevlogen naar Zuid-Frankrijk. Maar doordat haar huisdier een stuk groter is dan Hermie moet hij altijd in het ruim. ,,Mijn hart breekt elke keer, ik zou er wat voor over hebben als hij zoals jullie hondje in de cabine mee zou mogen!”, vertrouwt ze ons toe.
Sardinie 8
Een half uur voor vertrek gaan we naar de gate. Dit is voor Hermie wel een onrustig moment. Wat gaat er gebeuren, waarom zijn al die mensen hier? We wachten in een hoekje en gaan pas richting het vliegtuig als er amper meer een rij is. We stoppen Hermie in zijn tas en zijn benieuwd waar we in het vliegtuig mogen plaatsnemen. Ik verwacht dat we vooraan in het vliegtuig mogen zitten, zodat er geen andere reizigers voor ons zitten. Wel zo rustig voor de hond, lijkt mij. Dit blijkt niet het geval. We hebben een doodnormale plek, middenin het vliegtuig. Naast ons zit een meneer. ,,Oh, jullie hebben dat hondje bij jullie?” Hij heeft Hermie al gehoord bij de gate en denkt er het zijne van.
Sardinie 9
De reistas moet voor onze voeten staan. Ik had verwacht dat dit amper zou passen, maar het gaat uitstekend. Ook is er nog steeds ruimte genoeg voor onze benen. Ik kijk naar de tas en hoop ontzettend dat alles gaat zoals ik het me heb voorgesteld. De motor gaat aan en het vliegtuig begint vaart te maken. Het geluid wordt steeds harder. Er klinkt één blafje uit de tas. We knikken Hermie bemoedigend toe en hopen dat dit voldoende is. We hebben denta-sticks mee om hem af te leiden, maar die blijken totaal overbodig. Hermie geeft zich neer en vervolgens horen we hem de hele vlucht niet meer. Hij ligt lekker in zijn reistas en heeft er ogenschijnlijk helemaal geen notie van dat hij zich op ruim 11 km hoogte bevindt. Ook bij het landen geeft hij geen kik. We zijn zo trots! Bij het uitstappen krijgen we veel complimenten van medereizigers. ,,Wat was het hondje zoet hè?”, zegt een vrouw. We knikken blij.

Eenmaal op de luchthaven wachten we op onze bagage en daarna gaan we direct naar buiten. We hebben dorst en moeten naar de wc, maar Hermie gaat uiteraard voor. Hij mag natuurlijk uit de tas en we geven hem gelegenheid om te plassen. Daarna kopen we een broodje en een sapje voor onszelf en uiteraard een flesje water voor Herm. We zijn super blij! Onze vakantie kan beginnen!

De terugvlucht

Na een aantal heerlijke zonnige dagen op Sardinië gaan we weer richting het vliegveld. Onze vlucht vertrekt om half tien ‘s ochtends. We hebben de nacht in een hotel in Olbia doorgebracht, zo’n tien minuten van de luchthaven vandaan. Dit leek ons wel zo relaxt, maar helaas viel dit uiteindelijk tegen. In de hotelkamer konden we meerdere honden vanaf de straat horen blaffen. En natuurlijk wilde Hermie graag terug blaffen, zo gaat dat. Echt lang geslapen hebben we dus niet, maar het is niet anders. Het vliegveld op Sardinië is vergeleken het het immense Schiphol lekker klein en dat is heerlijk. Hermie is alsnog wel een beetje onrustig, maar dat is misschien ook een kwestie van wennen. Hij komt tenslotte niet elke dag op een vliegveld. Het inchecken gaat snel. Bij de douane gaat het ook goed, behalve dat Hermie blaft. De douanier kan daar overduidelijk niet tegen. Het gebeuren bij de douane kost hooguit twee minuten, dus zo erg is dat geblaf niet voor die man, vind ik. Daarna zoeken we weer een rustig plekje op en gaat Hermie lekker liggen slapen. Bij de gate stoppen we hem in de tas. Weer valt er een enorme rust over hem heen. Hij voelt zich prima op zijn gemak in de tas merken we. Hij gaat lekker liggen en blaft niet meer.
Sardinie 5
Eenmaal in het vliegtuig hebben we dit keer iets meer ruimte. We hebben drie stoelen tot onze beschikking, dus Hermie kan in principe op de grond tussen ons in staan. Toch heb hem het allerliefste gewoon onder mijn eigen stoel, zo dicht mogelijk bij me. We maken dus geen gebruik van de extra ruimte. Bij het opstijgen klinkt geen enkel blafje. Bij het landen ook niet, hoewel deze landing wat schokkeriger verloopt dan op de heenvlucht. Eenmaal op Schiphol laten we Hermie eerst even in de tas, terwijl we wachten op onze bagage. Hij is in de tas tenslotte het meest ontspannen, dat is ons nu wel duidelijk. Doordat de tas een handige schouderband heeft is hij moeiteloos te tillen.
Sardinie 6
Nadat we onze bagage terug hebben kopen we snel een flesje water voor Hermie bij de Albert Heijn to go en gaan daarna meteen naar buiten. We laten hem uit en geven hem drinken. Wat is dit goed gegaan, we zijn wederom ontzettend blij.

Conclusie

De vlucht is verlopen zoals ik het van tevoren in mijn hoofd had. Rustig en niks aan de hand. Waar ik me wel op verkeken heb, is de drukte op Schiphol. Doordat ik me zo op het vliegtuig en de voorbereidingen daarvoor concentreerde heb ik minder stilgestaan bij het hele circus op de luchthaven. Dat is geen fijne plek voor honden. Ik verwacht wel dat als we uiteindelijk vaker een kort vluchtje gaan maken met Hermie, hij aan luchthavens gaat wennen en het dus beter zal gaan. We zijn dan ook van plan om nog weleens vaker met hem te gaan vliegen, want dat blijkt hij prima aan te kunnen. Wel hebben we Schiphol voorlopig op de zwarte lijst gezet. Daar willen we echt even niet meer heen. Zeker niet met hond, maar ook zonder hond zien we het niet zitten om daar op korte termijn weer rond te spoken. We zijn wel even genezen. Wat kan het daar een chaos zijn, geen pijl op te trekken. Niet relaxt. Ik zei tijdens onze eerste poging nog tegen Jelm ,,verlang jij nu ook zo naar onze campervakantie?” We willen het vliegveld van Eindhoven eens proberen. Kijken of het daar rustiger is en of het geschikter is voor een hond. Maar voorlopig even niet. Ik ben super trots op Hermie en gun hem nu zijn welverdiende rust.

Of ik andere hondenbezitters zou adviseren om op deze manier te gaan vliegen met een kleine hond? Ik vind het wel het proberen waard. Als je tenminste een hond hebt die doorgaans ook geen problemen heeft met vervoerd worden. Niemand kan zo goed inschatten of het wel of niet geschikt is voor een hond als het baasje zelf. Je kent je eigen hond tenslotte het beste. Vertrouw op je eigen inschattingsvermogen. En kies sowieso voor een korte vlucht. Mocht het een drama worden, dan is het in ieder geval snel weer voorbij. Je moet verder ook kijken naar de conditie van je hond, die moet uiteraard in orde zijn. En ik zou ook vooral investeren in een fijne tas met een stevige bodem. De SturdiBag vind ik echt een aanrader! Hij is net een tikje te groot voor vluchten met de KLM, maar voor een vlucht met Transavia is hij heel geschikt. Wij zijn weer een hele ervaring rijker en hebben er geen spijt van. Het vergt wel net even wat meer organisatie, dus je moet er van tevoren goed over nadenken of je dat ervoor over hebt. Ikzelf vind het de moeite zeker waard, want we hebben het prachtig gehad op Sardinië met zijn drietjes. 🙂 Het was zo leuk!

Op internet kwam ik veel informatie tegen over vliegen met huisdieren. Het ging vooral over afmetingen, regels en eisen. Een ervaringsverhaal ben ik niet tegengekomen. Vandaar deze uitgebreide blogpost, wie weet hebben meer hondenbezitters er iets aan. Heb je nog vragen? Stel ze gerust in de comments!

Sardinie 10
Ps. Wil je meer lezen over onze afwegingen en voorbereiding? Lees dan deze blogpost nog even terug.

Update

Afgelopen oktober (2018) heb ik opnieuw gevlogen met een hond, dit keer niet met mijn eigen hondje. Ik haalde dit diertje op uit Zuid-Portugal en vloog vanaf Faro naar Amsterdam. Ik gebruikte weer dezelfde reistas en ondanks dat ik dit keer helaas niet in de gelegenheid was om dit hondje aan de tas te laten wennen is het alsnog goed gegaan. Ze vond het wel heel spannend om in de tas te gaan -begrijpelijk, want ze had ‘m nog nooit eerder gezien en geroken- maar eenmaal in de tas ging het prima. Ook deze vlucht is goed verlopen. Gelukkig was het wederom geen hele lange vlucht, want ik merkte wel dat dit jonge hondje tegen het einde van de vlucht haar energie kwijt moest. Meer weten over dit Portugese hondje? Lees dan hier haar verhaal.


Dit vind je denk ik ook leuk:

54 Comments

  • Reply
    Guus Rauwerda
    25 mei 2017 at 13:40

    Leuk verhaal

  • Reply
    Truusje
    25 mei 2017 at 13:53

    Thanks pap. 🙂

  • Reply
    dakota
    23 juni 2017 at 09:14

    dit blogbericht is zo handig! In neem mijn hondje ook voor het eerst mee op reis, naar Spanje. Hopelijk blijft onze Lowie even rustig en flink als jullie Hermie. 🙂

    • Reply
      Truusje
      23 juni 2017 at 09:39

      Dat hoop ik ook! Komt vast goed. Als je als baasje zelf rustig blijft scheelt dat al de helft. En een fijne reistas doet wonderen. Veel succes!

  • Reply
    Mariska
    2 augustus 2017 at 21:14

    Hoi, ik neem mijn hondje voor het eerst mee in het vliegtuig, naar Spanje. Fijn jullie blogbericht. Waar in Nederland hebben jullie de SturdiBag gekocht? Ik kan het in Nederland namelijk niet vinden op internet. Groetjes Mariska

    • Reply
      Truusje
      2 augustus 2017 at 21:31

      Hoi Mariska,
      Wij hebben hem destijds bij Zooplus besteld. Maar ik zie dat hij daar niet meer verkrijgbaar is. Super jammer, want het is echt een perfecte tas! Ik hoop dat je hem nog ergens anders kunt vinden.
      Groetjes Truusje

  • Reply
    Mariska
    2 augustus 2017 at 23:15

    Hoi Truusje, bedankt voor je reactie. Hopelijk is de tas nog ergens te koop.

    Groetjes Mariska

  • Reply
    Melissa
    3 augustus 2017 at 12:28

    Super om dit te lezen.
    Wij gaan in oktober ook voor de eerste keer met hondje vliegen! Mag ik vragen wat jou hondje weegt?
    Waar ik het lastig mee had is dat de hond voldoende ruimte moet hebben om te bewegen. Mijne is groter als een chihuahua dus geen zeeën van ruimte over maar jou hondje lijkt ook niet super klein dus al wel een geruststelling.
    Wij zijn in ieder geval vol spanning

    • Reply
      Truusje
      3 augustus 2017 at 14:14

      Hoi Melissa,
      Hermie weegt 7,5 kilo. Hij had in de reistas inderdaad geen zeeën van ruimte, maar hij kon wel lekker liggen. Hij kon rechtop zitten als we rits aan de bovenkant van de tas openzetten. En hij kon zich ook omdraaien in de tas. Thuis heeft hij een royale bench en een ruim mandje, maar toch ligt hij daar ook vaak in een hoekje opgekruld. Vindt hij blijkbaar prettig. In de tas lag hij dan ook prima. We hebben er wel bewust voor gekozen om geen hele lange vlucht te maken, want dat zou ik wel wat sneu voor hem vinden in zo’n tas. Hoewel het wel had gekund hoor, maar daar heb ik zelf niet zo’n goed gevoel bij. Veel succes met jullie vlucht, komt vast helemaal goed!
      Groetjes Truusje

  • Reply
    Denise
    21 februari 2018 at 21:44

    Bedankt voor je verhaal! Ik ga mijn hondje in april mee nemen naar mijn moeder die in Spanje woont. Ik vind het toch spannend om hem mee te nemen en dit verhaal heeft mij wel een beetje gerustgesteld 😉

    • Reply
      Truusje
      21 februari 2018 at 22:45

      Wij vonden het ook spannend, maar het viel zo mee! Gaat bij jou vast ook goed komen. ☺

  • Reply
    Sabrina
    9 maart 2018 at 18:09

    Hoi,

    Ben erg benieuwd hoe groot jou reistas is??

    Groetjes Sabrina

  • Reply
    Laura
    22 maart 2018 at 10:43

    Ik heb je verhaal met grote interesse gelezen en vond het heel erg fijn te lezen hoe het uiteindelijk toch goed gelukt is met jullie hondje. Ik zit nu nml met hetzelfde ‘probleem’ en wil in juli met m’n hondje naar Frankrijk voor een vlucht van denk ik 1,5 uur. Maar ze is geen super klein formaat en na informeren bij Transavia bleek dat zij in de bench/tas moet kunnen staan, en dat lukt nog maar net krap, maar niet met gestrekte benen. Ze heeft een schofthoogte van 32,5 cm en weegt net 7 kg. Ik had het idee na contact te hebben met de klantenservice het idee eerlijk gezegd al opgegeven, maar jouw verhaal geeft me wel weer hoop. Ik wil m’n hond niet in bij het vracht laten meereizen, dus als het niet kan, ga ik gewoon niet vliegen…..

  • Reply
    Laura
    22 maart 2018 at 11:06

    Hoe hoog is Hermie eigenlijk? qua schofthoogte? Deden ze dan helemaal niet moeilijk over de afmetingen? want ik zie dat deze tas iets hoger is dan de afmetingen die Transavia opgeeft

    • Reply
      Truusje
      22 maart 2018 at 13:15

      Hoi Laura,

      Ik heb Hermie even voor je opgemeten, hij heeft een schofthoogte van 30 cm. Het meisje dat ons hielp aan de balie van Transavia deed helemaal niet moeilijk. Ze keek amper naar de tas en naar Hermie. Hij hoefde tijdens het inchecken nog niet in de tas en ze vroeg ons ook niet om dat te doen zodat ze kon beoordelen of hij daadwerkelijk kon staan. Het ging allemaal heel soepel. Het zal waarschijnlijk verschillen per medewerker, maar volgens mij zijn ze bij Transavia minder streng dan bij KLM. Jouw hondje is volgens mij van hetzelfde formaat als Hermie. Bij ons ging alles prima, dus bij jou vast ook. 🙂

      • Reply
        Laura
        22 maart 2018 at 13:26

        Ik hoop het, je verhaal en reactie heeft me iig wel hoop gegeven. Ik ga maar eens op zoek naar deze specifieke tas, want ZooPlus heeft ze niet meer helaas…. Heel erg bedankt!

        • Reply
          Truusje
          22 maart 2018 at 14:13

          Ja klopt, Zooplus verkoopt ‘m helaas niet meer. Je kunt ‘m nog wel in Amerikaanse webshops bestellen. De tas is de extra verzendkosten wel waard vind ik, want hij is echt van hele goede kwaliteit. 🙂 Super stevig en comfortabel.

  • Reply
    Sandra
    9 april 2018 at 21:24

    Hoi, ik ben heel benieuwd wat voor een soort hondje Hermie is? Wij willen graag een hondje maar wel eentje die ook als handbagage mee mag…als je de verhalen op internet leest dan is dat niet makkelijk..jouw blog geeft me hoop dat we toch een leuk hondje kunnen hebben dat meekan. Dus ik ben heel benieuwd wat voor een ras Hermie is? Groetjes, Sandra

    • Reply
      Truusje
      9 april 2018 at 23:04

      Hoi, Hermie is een Cavalier King Charles Spaniel. Dit zijn vrij lichte en kleine hondjes. Soorten als Shih Tzu, Havanezer en Maltezer zijn van vergelijkbare grootte en zijn dus ook geschikt wat betreft formaat en gewicht.

  • Reply
    Beaudine De Jaeger
    17 april 2018 at 16:07

    wauw, jouw blogbericht maakt me echt gelukkig !
    wij hebben een yoksrhire terriër en ik wil heel graag eens samen met hem op vliegvakantie maar m’n vriend zag dit niet echt zitten ! door jouw verhaal denk ik wel dat het moet lukken om hem te overtuigen !
    Super fijn dat jullie vlucht zelf zo goed is verlopen !
    Bedankt voor je prachtig verhaal en wat een lief en schattig hondje hebben jullie ! 🙂

    • Reply
      Truusje
      17 april 2018 at 16:23

      Dankjewel Beaudine! 🙂 Mijn vriend zag het eerst ook niet zo zitten, maar ik heb het er gewoon doorgedrukt, haha. Een Yorkshire Terriër kan wat formaat betreft inderdaad ook prima mee in het vliegtuig. Komt vast goed, veel succes.

  • Reply
    claudia
    7 juli 2018 at 17:22

    wat leuk dat je dit bericht over het reizen met je hondje hebt gedeeld!!! wij hebben onze boomer ook meegenomen naar kroatie. ging heel goed. geen enkel blafje en de hele rit in de tas onder mijn voeten. ik was wel blij toen we er waren:) dit jaar willen we naar Mallorca, ook al heb ik het eerder gedaan , voel ik toch weer die spanning. toch weer doen?? het is inderdaad even plannen met van alles. Ik heb geen oppasadres voor ons hondje, omdat ik hem moeilijk ergen achter kan laten…..dat is de reden dat hij altijd mee gaat. ik heb veel gehad aan jouw verhaal. ik dacht dat ik de enige was die een hondje mee neemt in het vliegtuig:) groetjes, claudia

    • Reply
      Truusje
      7 juli 2018 at 18:43

      Wat herkenbaar, ik heb mijn honden ook het liefste altijd bij me. Inmiddels heb ik twee honden en is vliegen met honden in de cabine voor ons niet meer haalbaar, want mijn tweede hond is daar net iets te groot voor. Onlangs zijn mijn vriend en ik daarom voor het eerst op vakantie gegaan zonder honden. Naar Zakynthos. Mijn vader paste op de honden en ze hebben het daar heerlijk gehad, maar toch was ik heel blij toen we er weer waren. We zijn afgelopen week op vakantie geweest naar Frankrijk, met de auto. Beide honden konden gewoon mee en dat heb ik toch echt het liefste! Heel veel plezier op Mallorca en succes met de vlucht. Komt vast goed!

  • Reply
    Annick
    12 oktober 2018 at 09:31

    Wat leuk om dit te lezen !
    Ik ben van plan om in maart 2019 naar Oostenrijk te vliegen met Transavia van uit Eindhoven .
    Het is voor ons beide de eerste keer dus super spannend !
    Ik heb een Powderpuff ( Chinese naakthond met haar ) van ongeveer 5,5 kg .
    Dat is zowat even groot als het jouwe .
    Ook al heel wat opzoek werk gedaan maar nog geen ervaringen gevonden .
    Ben heel blij dit te lezen !
    Nessie vind ook alles oké om mee te gaan auto , fiets . Als ze maar mee mag 😉
    Dus hoop ik dat dit ook geen probleem is .
    We vliegen een uur en 10 min.
    Heb wel mijn twijfels over de bench .
    Die heeft de volgende afmetingen 40×35÷35
    Bij transavia mogen ze 40×40×27 zijn . De mijne is dus een 8tal cm te hoog , zou ze dan nog onder te stoel passen ?
    Grtjs Annick

    • Reply
      Truusje - De Sandwichformule
      12 oktober 2018 at 11:52

      Hoi Annick,

      Wat leuk dat je ook gaat vliegen met je hondje. Het is in ieder geval een lekker korte vlucht. Wel zo fijn voor je hondje. Het is inderdaad lastig om een reistas te vinden die precies aan de afmetingen voldoet. Het viel mij op dat het per vliegtuigmaatschappij ook nog eens behoorlijk verschilt wat de afmetingen zijn. Dus als je je tas nog eens wilt gebruiken is dat ook nog een uitdaging. Ik ben zelf geen geschikte tas tegengekomen die precies aan de afmetingen van Transavia voldoet. Mijn tas was uiteindelijk 1 cm te breed en 4 cm te hoog. Maar omdat het bijna onmogelijk is om de perfecte afmetingen te vinden, heb ik het maar losgelaten. Natuurlijk is het wel belangrijk om te proberen om er zo dicht mogelijk bij in de buurt te komen. Mijn persoonlijke ervaring is dat er niet moeilijk over wordt gedaan. Mijn reistas werd op zowel de heen- als de terugreis niet opgemeten, dus het verliep allemaal heel soepel. Ik hoop dat dat bij jou ook zo gaat.

      Bij mijn weten mogen reistassen bij Transavia maximaal deze afmetingen hebben: lengte 47 cm x breedte 30 cm x hoogte 27 cm. Tenminste, als je met je hondje in de cabine wilt vliegen. Ik zou het nog maar even goed checken als ik jou was en anders eventueel even bellen als je twijfelt.

      Ikzelf ga binnenkort ook weer vliegen met een hondje. Ik heb een puppy gevonden langs de kant van de weg in Portugal en die ga ik dinsdag ophalen. Super spannend! Ik hoop dat mijn ervaringen weer net zo positief zullen zijn als toen met mijn eigen hond.

      Ik wens jou ook heel veel succes.

  • Reply
    Carolien
    22 februari 2019 at 12:09

    Hoi Truusje
    Mooi verhaal maar moet je vooraf melden dat je een hond meeneemt?
    Telt de hond als 1 stuk bagage?
    Mag je onderweg de hond op schoot doen of echt de hele reis oo de grond tussen je voeten?
    Ik wil nl onze hond een bolonka zwetna van 4 kg meenemen.
    carolien

  • Reply
    Sarah
    4 april 2019 at 10:21

    Hoi Truusje,
    Wij zitten ook te denken aan eventueel een vliegreis te maken met onze Boomer van 3kg. Jou blog geeft al wat geruststelling over het vliegen met een hond. Ik heb nog wel een vraagje, een dingetje dat nog wel in mijn hoofd rondspookt, namelijk de oortjes. Heeft jullie hondje hier veel last van gehad? Ik ben zo bang dat Molly haar oren erg pijn gaan doen als we gaan vliegen.

    • Reply
      Truusje
      4 april 2019 at 10:25

      Hoi Sarah,

      Ik kon aan mijn hond niet merken dat hij last had van zijn oortjes. Hij lag lekker in zijn reistas te slapen en we hebben hem niet gehoord, terwijl hij normaal gesproken best wel kleinzerig is. Afgelopen oktober heb ik gevlogen met een hondje dat ik uit Portugal heb opgehaald. Ook bij dit hondje kon ik niet merken dat ze pijn had in haar oortjes. Het zal natuurlijk per hond verschillen, maar mijn ervaring is dat het meevalt.

      Groetjes Truusje

  • Reply
    Jolande
    6 april 2019 at 20:21

    Vorige week hebben wij een pup opgehaald in napels. Gevlogen met transavia. Kosten € 40,00
    Reistas van hunter. Deze is ietsjes groter dan van transavia mag. Er heeft werkelijk helemaal niemand naar de tas en dierenpaspoort gekeken. De vlucht met de pup is heel goed gegaan. Koop idd een goede reistas. Die van ons kon aan de trolley van koffer gemaakt worden. Dit scheelt enorm. De tas staat zo stevig op het koffer en het hondje zit veilig. Vliegen met je hondje is ons heel goed bevallen en niets om zorgen over te maken.

    • Reply
      Truusje
      7 april 2019 at 10:42

      Ja, zo is ook mijn ervaring. Er werd bij mij tijdens beide vluchten ook helemaal niet naar de tas of het dierenpaspoort gekeken. Opmerkelijk wel vind ik, maar aan de andere kant ook heel relaxed.

      Een reistas die je vast kunt maken aan de koffer klinkt heel handig. Goede tip!

  • Reply
    Myriam
    14 mei 2019 at 17:11

    Hey Truusje,
    Wat een leuke en leerrijke blog heb jij.
    Eind mei vertrek ik voor de eerste maal alleen samen met mijn hondje naar Spanje. Ik heb een reistas die ongeveer de maten heeft van jouw tas. Nu vraag ik mij af welke plaats in het vliegtuig het beste is voor mijn hondje. Aan het raam of het gangpad? Ik ga namelijk zelf een stoel reserveren, en daar ik alleen reis wil ik het zo gemakkelijk mogelijk hebben zowel voor mij als mijn hondje. Kan die tas gemakkelijk onder de stoel voor je? Heb jij hier ervaring mee?
    Groetjes
    Myriam

    • Reply
      Truusje
      15 mei 2019 at 09:49

      Hoi Myriam,

      Ik vloog met Transavia en ik mocht niet zelf mijn stoel kiezen. Als ik had mogen kiezen had ik denk ik voor het raam gekozen. Langs het gangpad lopen mensen en dat kan onrustiger zijn voor je hondje. Bij het raam heb je dat niet. De tas paste bij ons goed voor onze voeten, wij hadden er geen last van. Dat verbaasde me wel, want zo ruim is het in vliegtuigen niet.

      Veel succes met de vlucht!

      Groetjes Truusje

  • Reply
    Vlucht volgen
    31 juli 2019 at 11:27

    Ah wat leuk! En wat goed dat je ook als ‘buddy’ met een andere hond vloog. Respect daarvoor 🙂

    • Reply
      Truusje
      31 juli 2019 at 12:50

      Dankjewel. 🙂 Dat hondje had ik gevonden op vakantie in Portugal. Ik heb er in Nederland een heel goed baasje voor gezocht en heb haar vervolgens opgehaald. Nog altijd blij met die beslissing. 🙂

  • Reply
    Peter
    18 september 2019 at 22:39

    Helaas gaat het niet altijd goed. Ons hondje mocht niet mee omdat hij niet rechtop in de tas kon staan zonder de bovenkant van de tas te raken. Dat gaat nooit, tenzij je een héél klein hondje hebt. Is dus de willekeur van het personeel op de luchthaven.

    • Reply
      Truusje
      19 september 2019 at 10:55

      Ja, dat het willekeur is geloof ik wel. Die indruk kreeg ik ook. Gelukkig heb ik nooit een ‘verkeerde’ getroffen. Met welke vliegmaatschappij vloog jij? Ik heb zelf het idee dat KLM strenger is dan Transavia. Met Transavia heb ik goede ervaringen Wat voor soort hondje heb je trouwens? Ben ik wel nieuwsgierig naar.

      Maar wat een pech dat je hondje niet mee mocht. Echt balen. Wat hebben jullie toen gedaan? Weer naar huis? Echt een domper.

  • Reply
    Shauni
    13 januari 2020 at 23:12

    Hoi,
    Wat leuk om je blog te lezen.
    Ik vlieg nu deze zaterdag eerste maal met mijn hondje en ben super zenuwachtig! Desondanks ik veel goede ervaringen hoor/lees blijft het enorm spannend. Ik hoop gewoon dat hij er zelf niet veel last van zal hebben!

    • Reply
      Truusje
      14 januari 2020 at 07:32

      Hoi, onze hond en het hondje uit Portugal hadden totaal geen last. Die van jou vast ook niet. Succes zaterdag!

  • Reply
    Sinta
    22 april 2020 at 15:35

    Wat een fijn en informatief blog! Van de zomer vliegt onze hond in het ruim mee naar Canada (met KLM). Mag je gewoon een tas bevestigen aan de kennel, of hoe gaat dit in z’n werk? Het lijkt me ook handig om bijvoorbeeld een tuigje en riem bij de kennel te houden (bij voorkeur aan de buitenkant), weet jij toevallig of dit is toegestaan? Van KLM zelf kregen we helaas een weinig informatief antwoord. Alvast hartelijk bedankt!

    • Reply
      Truusje
      22 april 2020 at 16:42

      Hoi Sinta,

      Wat fijn dat je mijn blogpost informatief vindt. 🙂 Ik kan je helaas niet verder helpen, want ik heb geen ervaring met vluchten in het ruim. Ik zou toch nogmaals een poging doen om bij de KLM je vragen te stellen, want het is wel belangrijk om goed voorbereid te zijn. 🙂

  • Reply
    Yvonne Groeskamp
    12 oktober 2020 at 13:57

    Wat een informatief blog!
    Wij willen met een havanezer naar Spanje, ongeveer 2,5 uur vliegen, hopelijk niet te lang vliegen.
    Daarom zou ik graag weten welke maat sturdibag je had, de S of de L?
    In afwachting van je reactie vast bedankt.

    Groet, Yvonne

  • Reply
    Marieke
    21 februari 2021 at 13:25

    Hallo Truusje,

    Op jouw blog las ik over de sturdibag.
    Nu twijfel ik over de maat, S of L. We hebben een maltezer van ongeveer 3,5/4 kg, zou dan de S volstaan op een vliegreis van ongeveer 2/3 uur?
    Zit er ook voldoende gaas in de tas (zijkanten, voor/achter) ?Wij hebben nl een tas waar ze absoluut niet in wil omdat het te donker is, alleen de ingang is voorzien van gaas.
    Graag hoor ik je reactie.

    Bij voorbaat dank.
    Marieke

    • Reply
      Truusje
      22 februari 2021 at 14:18

      Hoi Marieke,
      Wij hebben de tas in maat L en onze hond weegt zo’n 7,5 kg. Ik zou voor een L gaan, hoe meer ruimte voor je hondje, hoe fijner. De tas heeft zeker voldoende gaas. Er is gaas aan de voorkant, achterkant en de bovenkant. Geen donkere tas dus. Onze hond vond het eerst ook een beetje spannend in de tas, maar we hebben de tas een paar dagen van tevoren in de woonkamer gezet en er snoepjes in gedaan, zo kon hij er rustig vertrouwd mee raken. Uiteindelijk vond hij het tijdens het vliegen heel erg fijn in de tas. Buiten de tas werd hij onrustig, erin was hij stil en lag hij lekker te tukken. Veel succes met de vlucht!

  • Reply
    Christie van Essen Spoolder
    8 juli 2021 at 16:14

    Hallo Truusje, God wat ben ik blij dat ik je blog heb gevonden! Ik reis voor het eerst met ons hondje, een norfolkterriertje van 5/5 kg zwaar. Tas volgens de maten van de klm gekocht. Ze vindt het heerlijk erin te liggen, maar, ze kan niet echt rechtop staan. Begrijp ook niet dat ze die eis erbij zetten, of is dat misschien voor het ruim? In ieder geval gaat het gebeuren. Ik weet nu hoe de procedure gaat met inchecken en douane! Dank zij jouw blog❣️ Had KLM al gevraagd maar daar krijg je geen antwoord, ze zeggen dat die beslissingen bij de luchthaven liggen of bij het personeel want die hebben het laatste woord Ik hoop dat het bij mij ook zo zal gaan als bij jullie! Dank je wel, geweldig dat je dit hebt gedaan!

    • Reply
      Truusje
      9 juli 2021 at 09:51

      Hoi Christie,

      Wat fijn dat je iets aan mijn blogpost gehad hebt, heel veel succes met de vlucht!

  • Reply
    Vanessa
    27 augustus 2021 at 15:26

    Wij in juli eerste keer met hondje naar spanje gevlogen, 2u15 vliegen maar is helaas niet goed verlopen, ze was heel angstig in de tas en onrustig ondanks kalmeermiddel voorgeschreven door de veearts…
    Ze heeft de sluiting van de tas volledig kapot gebeten; hebben in spanje andere reistas mogen kopen en ook op de terugvlucht heeft ze de sluiting terug kapot gebeten…nochtans thuis ook geoefend, de tas stond al maanden in de huiskamer, ze ging er ook in slapen maar natuurlijk dicht en mij amper zien is iets anders…
    In elk geval dat kalmeermiddel geef ik nooit meer…;ze leek net gedrogeerd, kon nog amper op haar poten lopen en had een wazige blik, triest om te zien. Wij hebben gans de vlucht in stress gezeten, ze heeft ook niet geslapen.
    Weten dus niet voor onze volgende vakantie wat we gaan doen….haar eventueel in het ruim laten meevliegen maar heb hier ook al verhalen over gehoord en vind geen getuigenissen van mensen die hier ervaring mee hebben

    • Reply
      Truusje
      27 augustus 2021 at 16:40

      Hoi,
      Wat vervelend dat jullie hondje zo angstig was ondanks de goede voorbereiding. Ik zou haar denk ik niet in het ruim doen, wordt ze waarschijnlijk ook heel bang van. Ik zou denk ik helemaal niet meer met haar gaan vliegen. Als het beestje er zo’n stress van heeft kan ze beter thuisblijven bij een fijne oppas. Met kalmeringsmiddelen heb ik geen ervaring, die hebben wij nooit gebruikt.

  • Reply
    Kim
    14 november 2021 at 12:10

    Bedankt voor dit verhaal, wij nemen volgende zomer onze hond voor het eerst mee in het vliegtuig naar spanje. En ik ben er al veel mee bezig dus zodat we zo goes mogelijk zijn voorbereid. Nu heb ik nog wel een vraag hoe het ging met het plassen en poepen van de hond, zou je dan bijvoorbeeld ook luiers kunnen gebruiken voor de vlucht of is dit helemaal niet nodig en redden ze het wel.

    • Reply
      Truusje
      15 november 2021 at 13:29

      Mijn ervaring is dat dit niet nodig is tijdens korte vluchten.

  • Reply
    Ser
    2 april 2022 at 09:30

    Hi! Heb je/ heeft iemand toevallig recent nog gevlogen met Transavia samen met een hondje? Ik had gelezen dat sinds april 2021 het bedrijf Viggo de grondafhandeling doet van Transavia op Schiphol.

    Momenteel zijn dit de regels bij Transavia:
    Maximale afmetingen per reistas: lengte 40 cm x breedte 30 cm x hoogte 24cm.

    Verder moet een reistas nu ook voorzien zijn van plastic ruiten, zodat het dier kan kijken. Ik heb na heel lang zoeken een tas gevonden die aan alle eisen voldoet, alleen een paar cm te hoog, de tas is makkelijk in te drukken.. Ik vraag me af of iemand ditzelfde probleem heeft/ hier recent ervaring mee heeft? We nemen ons hondje heel graag mee!

    • Reply
      Truusje
      9 april 2022 at 10:44

      Ik heb recent niet meer gevlogen, maar thanks voor je aanvullende informatie!

    Laat een berichtje achter