Ik loop een beetje achter met deze rubriek, dus ik heb nogal wat titels vandaag om te recenseren. Veertien stuks maar liefst. Veel aanraders, een paar ‘moah-gevalletjes en één ronduit kansloze film. Vind ik dan hè? Ben je nieuwsgierig naar mijn lijstje van deze keer en kun je nog wel wat kijk-tips gebruiken? Scroll dan zeker even verder.

Series

It’s a Sin 
Britse dramaserie uit 2021

We beginnen meteen met een pareltje: de Britse serie It’s a Sin. Deze vijfdelige serie speelt zich af in Londen in de jaren tachtig en brengt het leven van een groep jonge homoseksuelen in beeld. Door hun eigen families worden ze veelal niet geaccepteerd, dus vormen ze samen een nieuwe familie waarin alles kan en alles mag. Maar geheel onbezorgd van hun nieuwe levens genieten zit er niet in: aids komt op. In Engeland brak deze serie alle kijkcijferrecords en ik snap wel waarom. It’s a Sin is zo mooi gemaakt, het verhaal aangrijpend en de cast steengoed. Ik zou zeggen: ga dit zeker eens kijken.

The Serpent
Britse dramaserie uit 2021

In de serie The Serpent wordt het bizarre verhaal over een Franse seriemoordenaar uit de doeken gedaan. Charles Sobhraj woont in de jaren zeventig in Zuid-Azië en heeft het op backpackers gemunt. Hij doet zich voor als een vriend, vermoordt ze en gaat er daarna met hun geld en paspoorten vandoor. De Nederlandse diplomaat Herman Knippenberg zet alles op alles om Sobhraj te stoppen. Ik moest er even inkomen, maar toen ik er eenmaal in zat liet deze serie me niet meer los. Wat een bizar verhaal. Al helemaal als je je bedenkt dat het op waarheid gebaseerd is. Beetje jammer wel: de Nederlandse Knippenberg wordt gespeeld door een Brit. Die dat verder prima doet, maar het is qua taal toch wat schraal. Af en toe komt er een moeizaam “godverdom” uit de mond van de Britse acteur, waar hij met behulp van een spraakcoach schijnbaar hard op geoefend heeft. In de serie komen ook twee Nederlandse toeristen voor, zij worden wel door Nederlandse acteurs gespeeld. Waarom dit bij één van de hoofdrollen niet het geval is mag Joost weten. Maar verder: niets dan lof over deze serie. Spannend, aangrijpend en bizar: ik zeg kijken!

Unortodox 
Duits-Amerikaanse dramaserie uit 2020

De beklemmende miniserie Unortodox gaat over een jonge Joodse vrouw, Esty. Ze groeit op in een strenge orthodox-Joodse gemeenschap in New York. Bewegingsvrijheid heeft ze nauwelijks, regels en verwachtingen zijn er in overvloed. Wanneer ze naar Berlijn vlucht komt er een wereld tot leven waarvan ze nauwelijks wist dat die bestond. Heel aangrijpend en intens, dat vind ik deze serie. Volgens mij heb ik gehuild. Soms zie je een serie die zo weer uit je gedachten verdwijnt en soms kijk je iets wat je niet snel meer vergeet. Unortodox valt wat mij betreft absoluut in die laatste categorie. Zeer het kijken waard.

Oogappels – seizoen 3
Nederlandse dramaserie uit 2021

De Nederlandse dramaserie Oogappels volg ik al vanaf het begin en wordt alleen maar beter. Het wel en wee van vier gezinnen met tieners staat centraal. De serie geeft een goed beeld van de tijdsgeest vind ik. Torenhoge verwachtingen van ouders, samengestelde gezinnen, worstelen met je identiteit: van alles komt voorbij. De personages krijgen met het seizoen meer diepgang en dat maakt het zo leuk om naar te kijken. Ik geloof dat er een vierde seizoen komt, ik zeg: heerlijk.

Hoe mijn keurige ouders in de bak belandden
Nederlandse dramaserie uit 2021

Ik kijk graag series omdat ik het heerlijk vind om meegenomen te worden in een andere wereld en mee te leven met de personages. Als een serie dat effect op me heeft vind ik ‘m al snel goed. Alleen gebeurt dat niet altijd. Hoe mijn keurige ouders in de bak belandden is daar een voorbeeld van. Het deed me precies niks. Het idee is op zich leuk: twee ouders vormen met hun kinderen een keurig gezin, maar met het klimmen der jaren ontstaan er scheurtjes die zich steeds minder makkelijk laten lijmen. En dus eindigt het keurige koppel na een hoop bizarre scenes in de bak. In de serie komt goed naar voren waarom de ouders doen wat ze doen. Hoe dat ontstaan is, wat hun angsten zijn en wat hen drijft. Maar dat is dan ook het enige wat ik goed vind aan deze serie. Voor de rest: het verhaal pakt niet, het gezin vind ik niet zo leuk en hoewel ik Anniek Pheifer normaal een fijne actrice vind, vind ik haar in deze serie gewoonweg irritant. Ik heb me door de afleveringen heen geworsteld omdat ik dan toch benieuwd was naar het einde: gaan ze nou scheiden of niet?

Thuisfront
Nederlandse dramaserie uit 2021

De serie Thuisfront gaat over een groep jonge oorlogsveteranen. Ze hebben een traumatische gebeurtenis meegemaakt tijdens een missie in Afghanistan. Eenmaal in Nederland hebben ze stuk voor stuk moeite om hun leven weer op te pakken. In vier indringende afleveringen wordt de kijker meegenomen in hun worstelingen. Een korte serie, maar zeer indrukwekkend. Mooi gemaakt en goed geacteerd. De beelden bleven nog dagen in mijn hoofd hangen. Een aanrader om eens te gaan kijken.

The Sandhamn Murders
Zweedse detectiveserie, gestart in 2010

Houd je van detectiveseries, maar ben je niet zo van de bloedstollende scenes met veel geweld? Dan zou ik zeggen: binge The Sandhamn Murders. Deze Zweedse serie heeft lekker veel seizoenen en is zo’n fijne ‘kabbel-serie’. Het is niet intens spannend, maar ook zeker niet saai, kortom het kabbelt lekker voort. De serie speelt zich af op het prachtige eilandje Sandhamn. De knappe juriste Nora Linde is de hoofdpersoon, zij heeft een vakantiehuis op het eiland en brengt er elk jaar de zomer door met haar gezin. Hoe idyllisch het eiland er ook uitziet, er wordt weleens een moord gepleegd en dan verschijnt rechercheur Thomas ten tonele om het op te lossen. Het liefdesleven van Nora is meestal spannender dan de moorzaken en de moordmotieven lijken nog weleens op elkaar, maar toch blijft het een fijne serie om elke avond even een aflevering van achterover te slaan.

Swanenburg
Nederlandse dramaserie uit 2021

Een steenrijke familie, een kast van een huis en een berg geheimen. Dat zijn de ingrediënten van de pas uitgezonden serie Swanenburg. Misschien niet bijster origineel, maar de manier waarop de serie in elkaar zit is dat wel. De serie bestaat uit maar liefst twintig afleveringen en worden elk vanuit een ander perspectief verteld. In de eerste vier afleveringen aanschouw je de gebeurtenissen door de ogen van de oudste zoon Benno, daarna volgen steeds vier afleveringen vanuit het perspectief van een ander gezinslid. De vader van het gezin blijkt er nogal wat geheimen op na te houden en de familiebanden komen daardoor onder grote druk te staan. Beetje bij beetje kom je als kijker steeds meer te weten. Het is interessant om de gebeurtenissen steeds vanuit een ander perspectief te zien, maar af en toe haalt het de snelheid er wel een klein beetje uit. Desalniettemin heb ik genoten van Swanenburg.

Gone for good (Disparu à jamais)
Franse dramaserie uit 2021

Dertiger Guillaume verloor tien jaar geleden twee van zijn geliefden: zijn broer en zijn ex-vriendin. Vandaag de dag lijkt hij alles goed voor elkaar te hebben, totdat zijn huidige vriendin opeens verdwijnt. Sommige series gaan zo traag dat het stroperig wordt, deze serie is het tegenovergestelde daarvan. Je moet je hoofd er goed bijhouden om alles te volgen en door de snelheid blijven de personages ietwat aan de vlakke kant. De makers hebben het voor elkaar gekregen om dit lijvige verhaal in slechts vijf afleveringen gestalte te geven. Beetje krap, maar het lukt. Toch zit deze serie wel goed in elkaar. Al met al niet de beste serie die ik ooit zag, maar ook zeker niet de slechtste.

Films

Just Say Yes
Nederlandse romantische comedy uit 2021

Over slecht gesproken… Ik had een filmavond met mijn zusje en zo’n avondje leent zich prima voor een foute romantische comedy. Wat mij betreft best wel een pleonasme, want bestaan er romantische comedy’s die niet ietwat aan de foute kant zijn? Just Say Yes spant in ieder geval de kroon. Yolanthe Cabeau van Kasbergen speelt de hoofdrol en moet voor een kneusje doorgaan die vlak voor haar huwelijk in de steek wordt gelaten door haar foute vriend. Natuurlijk is Jim Bakkum niet ver weg en komt alles toch nog een soort van goed. Qua spel, script en humor zou ik zeggen: kinderfilm. Kort samengevat: meestal als ik een film of serie kijk druk ik resoluut op de pauzeknop als ik even wat drinken wil pakken. Bij deze film was op pauze drukken geheel geen must.

Rocketman
Brits-Amerikaanse muzikale dramafilm uit 2019

Rocketman is de verfilming van het leven van Elton John. Bijzonder lijkt me dat wel, als je leven verfilmd wordt terwijl je er zelf gewoon nog bent. Het verhaal is intrigerend, het spel is goed en natuurlijk bevat de film heel veel muziek. Het viel me wel op dat niet elke acteur even goed zingt, dat vind ik wel opmerkelijk bij een film over een muzikale grootheid. Maar de hoofdrolspeler doet het goed het verhaal wordt krachtig neergezet. Wel ging mijn brein de film al gauw vergelijken met een andere muzikale autobiografische film, die van Queen. En eerlijk is eerlijk, de film over Freddie Murcury wint het wat mij betreft wel.

Ferry
Nederlandse misdaadfilm uit 2021

De serie Undercover was een groot succes, met name dankzij het personage Ferry. En dus kreeg hij zijn eigen film. Ik ben altijd een beetje huiverig voor dat soort constructies, meestal haalt zo’n spin-off het niet bij de oorspronkelijke productie. De film Ferry vertelt de geschiedenis van Ferry voordat hij drugsbaron werd. Acteur Frank Lammers moest voor deze film een stuk jonger lijken en daarom werd hij op dieet gezet en werd zijn haar voorzien van een coupe soleil. Echt een jonge versie werd hij daarmee niet, ik zag meer gewoon Frank Lammers met net wat kilo’s minder en lichter haar. Ook bij de andere acteurs vond ik de verjongingspoging niet heel overtuigend. Het verhaal is best oké en er zit wel wat spanning in, maar ik sla er ook niet steil van achterover. Wat mij betreft hadden ze het bij de serie mogen laten.

De Oost
Nederlandse oorlogsfilm uit 2020

Ik heb veel films over de Eerste en de Tweede Wereldoorlog gezien, maar nog nooit een film over de Indonesische onafhankelijkheidsoorlog. De film De Oost bracht daar verandering in. Een groep jonge Nederlandse soldaten wordt in 1946 naar Indonesië gestuurd om orde op zaken te stellen. Hoofdpersoon Johan vertrekt vol goede moed naar de voormalige Nederlandse kolonie, maar eenmaal daar begint hij steeds sterker te twijfelen over het doel van de missie. Een indrukwekkende film, erg mooi gemaakt en vol goede acteurs. Wel echt heel intens, daarom heb ik ‘m in meerdere delen gekeken.

De Slag om de Schelde
Nederlandse oorlogsfilm uit 2020

De Slag om de Schelde, nog zo’n film die je intens kunt noemen. Ik keek ‘m in de bioscoop, dus in delen bekijken zat er dit keer niet in. Had ik anders denk ik wel gedaan, want ook deze film bevat veel heftige beelden vol geweld. Het verhaal speelt zich af op het Zeeuwse Walcheren. In 1944 voeren de Duitsers en de geallieerden daar een verbeten strijd om de Schelde. De film volgt een rebelse Nederlandse jongen, een Zeeuws meisje dat in het verzet zit en een verdwaalde Britse piloot. De film is heel mooi gemaakt en zit goed in elkaar. Wel is het een zware film waar je niet vrolijk van wordt. Nou is dat ook logisch gezien het onderwerp, maar in sommige oorlogsfilms fietsen ze er nog een vleugje romantiek in. Dat is bij deze film niet het geval. Het is alleen maar narigheid. Zeer mooi gemaakt, maar ook zwaar.

Tot zover mijn kijk-lijst van deze keer. Over mijn favorieten hoef ik niet lang na te denken: It’s a Sin, Unortodox en Thuisfront. Alle drie van die series die je op het randje van tranen laten balanceren. Heel indrukwekkend. Ook The Serpent heb ik vol interesse gevolgd. De beide oorlogsfilms vind ik ook een aanrader en mooi gemaakt, maar wel heel heftig om te zien. Qua lichtere kost heb ik het meest genoten van Oogappels, op de voet gevolgd door Swanenburg. Tja, en wat ik het slechtste vond, dat kan je denk ik wel raden. Sorry Yo.

Wat heb jij de laatste tijd gekeken? Wat is het beste wat jij de laatste tijd gezien hebt?