Het was even stil op de blog, heel stil. Waarom? Omdat ik er niet was. En best wel lang ook, voor mijn doen. Eerst gingen we op roadtrip met een camper naar Kroatië en Slovenië en bijna direct daarna stapten we in het vliegtuig en vlogen we naar het zonnige Portugal. We voelden ons echt even Floortje Dessing. De light-variant weliswaar, maar toch. We voelden ons mega verwend. Omdat deze vakanties elkaar nogal snel opvolgden is het me niet gelukt om er tussendoor over te bloggen. Maar de reisverhalen en foto’s houd je natuurlijk tegoed en kun je de komende tijd op de blog verwachten. Vandaag trap ik af met de eerste helft van onze campervakantie.

We gingen dit jaar de eerste twee weken van september. Net in het laagseizoen, wat behoorlijk wat geld scheelt als je een camper huurt. Ook qua temperatuur was deze periode heel geschikt voor ons. Niet te warm, maar ook zeker niet koud. Voor de honden ideaal en voor onszelf eigenlijk ook, want het is ons snel te heet. Dit jaar had Jelm niet zoveel tijd om zich met de route bezig te houden, dus heb ik die uitgestippeld. 🙂

Nieuwsgierig naar al onze belevenissen in Kroatië en Slovenië? Lees dan verder, want vandaag vertel ik je alles over de eerste week van onze roadtrip.

Dag 1

Het verhuurbedrijf belt dat we de camper om één uur kunnen ophalen. We zijn dit jaar behoorlijk goed voorbereid. Veel bagage staat al klaar in kratten en tassen. Toch duurt het nog eventjes voor we de camper daadwerkelijk hebben ingeladen. Opeens bedenk ik mij dat ik niet aan stoelen en een tafeltje heb gedacht. Niet handig als je even buiten wilt eten op een camping. Oeps! We rijden daarom nog even snel naar mijn vader om het op te halen en rijden daarna pas echt Leeuwarden uit. We hebben gepland om die nacht in de buurt van de Duitse stad Koblenz te gaan slapen. Onderweg maken we in een klein Duits dorpje een stop om schnitzel te eten. Helaas zien we zo snel niet een geschikt restaurantje, dus wordt het Grieks. Ook lekker. Daarna gaan we nog een paar uurtjes rijden. Het lukt ons om inderdaad in de buurt van Koblenz uit te komen. We belanden op een drukke maar mooie camperplaats pal aan de Rijn in het plaatsje Urmitz. Ik ben benieuwd hoe de eerste nacht zal verlopen, met name vanwege Moos. Zal hij rustig zijn? Dat blijkt zeker het geval. De honden gaan direct lekker liggen knorren en melden zich pas weer zodra de wekker gaat.

Dag 2

‘s Morgens maken we een wandeling met de honden langs de Rijn en doen we wat boodschapjes. Daarna stappen we weer in en rijden we weer richting de snelweg.


Onderweg maken we meerdere stops om de honden even hun beentjes te laten strekken. Aan het einde van de middag stoppen we in een klein Duits dorpje en laten we de honden los op een groot veld. Ze vinden het geweldig en rennen uitgelaten rond. Daarna gaan we uit eten. Ik heb nog steeds zin in een echte Duitse schnitzel. Jelm heeft een restaurant op Tripadviser opgezocht waar het eten volgens hem heel goed is. Als we eenmaal de menukaart voor onze neus hebben liggen komen we erachter dat we wederom bij een Grieks restaurant zijn terechtgekomen. Weer geen schnitzel dus. Wel een hele lekkere Griekse maaltijd. Na het eten gaan we nog eventjes rijden. We hadden gepland om halverwege Oostenrijk te gaan overnachten, maar dat wordt hem niet. Het is donker, het regent en we hebben geen zin meer om nog lang te rijden. We eindigen op een keurige camperplaats in de Duitse stad Passau, vlak voor de grens met Oostenrijk. We hebben nog nooit van deze stad gehoord, maar we zien direct al dat het er verrassend mooi is. De stad blijkt aan drie rivieren te liggen. Langs de Donau rijden we naar de camperplaats. We zien het ene na het andere prachtig verlichte gebouw. Wat is Passau mooi!

Dag 3

We willen vandaag graag in de hoofdstad van Kroatië uitkomen, dus moeten we best wat kilometertjes maken. We hebben helaas dus niet veel tijd om Passau te gaan ontdekken. Wel maken we een wandeling met de honden door het parkje dat direct aan de camperplaats grenst. We nemen ons voor om op de terugweg nogmaals naar Passau terug te gaan, als de tijd het toelaat.

We stappen weer in en rijden vervolgens dwars door Oostenrijk. Het eerste gedeelte van de route is vlak en wat saai, maar het duurt niet lang of we zien alleen maar hoge bergen vol met honderden groene bomen erop. Prachtig! In het plaatsje Trieben houden we pauze en maken we een wandelingetje met de honden.

Ook gaan we er lunchen in een traditioneel Oostenrijks restaurant. Eindelijk krijg ik mijn langverwachte schnitzel. En die is me toch lekker! Terwijl ik even naar het toilet ben is Jelm getuige van een smeuïge situatie. Een oudere vrouw met borstelige wenkbrauwen, een grote bril en een paars vest blijkt een asbak naar binnen te hebben gesmokkeld. Ze heeft hem pontificaal voor haar op tafel neergezet. Zodra haar eten geserveerd wordt wil ze er peukje bij opsteken, maar daar steekt de serveerster een stokje voor. Ze pakt de asbak af, maar dat wordt haar bepaald niet in dank afgenomen door de verstokte rookster. Die is boos als een klein kind. Wat een scène. Puur genieten. 
Na het eten rijden we verder door Oostenrijk en vervolgens een kort stukje door Slovenië. Voor we het weten zijn we in Kroatië en koersen we af op de hoofdstad Zagreb. Onderweg zoek ik op mijn mobiele telefoon naar een camping. Die blijken er niet erg veel te zijn rond Zagreb. De kleine camping die ik eerst op het oog heb zit vol. De vriendelijke mevrouw van de receptie tipt ons een andere camping in de buurt met een hotel erbij. We rijden erheen en kunnen met gemak een plekje vinden. Het hotel en de camping liggen vlak aan de weg, maar erg vinden we dat niet. We zijn toch niet van plan om lang te blijven. Als ik het hotel instap om me bij de receptie te melden kijk ik verwonderd om me heen. Wat is het hier oud! De tijd lijkt werkelijk stil te hebben gestaan sinds de jaren zeventig. Heel bevreemdend om te zien, maar tegelijkertijd heeft het ook wel iets.

We mogen zelf een plekje op de camping uitkiezen, want er is toch ruimte genoeg. We willen die avond graag uit eten in Zagreb dus checken we of we een Uber kunnen bestellen. Dat vinden we zoveel makkelijker dan met het openbaar vervoer en met een camper een stad bezoeken is vaak ook verre van handig. Uber blijkt er te zijn en niet veel later kunnen we instappen en worden we naar het stadscentrum gereden. We lopen wat rond en genieten van de gezellige sfeer in de stad. Die avond eten we bij een pizzeria. Heel lang houden we het niet vol, want we zijn moe. We bestellen dus weer een Uber en laten ons weer terug naar de camping rijden. Tijd om te gaan slapen!

Dag 4

We willen Zagreb verder ontdekken dus pakken we ‘s morgens weer een Uber. We treffen een erg aardige chauffeur die van honden houdt en wel in is voor een praatje. Eenmaal in het stadscentrum aangekomen willen we daar gaan ontbijten, maar dat blijkt nog niet zo eenvoudig. Veel tentjes bieden geen ontbijt aan. Het zaakje dat Jelm via Tripadviser heeft gevonden blijkt nog dicht te zijn. We hebben het meeste zin in pancakes en het lukt ons uiteindelijk om een zaakje te vinden waar ze die serveren. Maar eerlijk is eerlijk, echt heel erg lekker smaken ze niet. Jammer, maar helaas. We wandelen de rest van de dag door de stad.




We passeren een grote markt vol met groente en fruit. Het ziet er geweldig uit. Ik koop wat verse groente om later in de camper mee te koken. Verder kopen we niet zoveel en kijken we vooral veel rond. Wat we vinden van Zagreb? Leuk om eens gezien te hebben, maar het is niet de mooiste stad die we ooit bezocht hebben. Het voelt een beetje rommelig en chaotisch aan. In de middag wandelen we richting het grote bos/park waarover ik gelezen heb. De taxichauffeur van vanmorgen had het er ook al over. Het park blijkt immens groot te zijn en hoe verder we lopen, hoe meer het op een bos begint te lijken. Heel apart, zo midden in de stad. We ruiken geen uitlaatgassen meer en het wordt steeds stiller. Een fijne plek om de drukte even te ontvluchten. De honden laten we los en die genieten minstens zo erg.

Aan het einde van de middag lopen we terug naar het stadscentrum. Onderweg ploffen we neer op een terras om te eten. Voor de honden hebben we brokjes meegenomen. Het restaurant heeft veel lekkere dingen op de kaart staan. Mijn gerecht blijkt wel meer vlees te bevatten dan ik had gedacht. Ik krijg lang niet alles op. Ik vind het super zonde, maar ik kan echt niet meer op. Als we opstaan en weer met de Uber willen vertrekken ziet een zwerver zijn kans schoon. Hij gaat aan ons tafeltje zitten en eet alles met smaak op. Een wonderlijk gezicht. Ik ben blij dat hij ervan geniet en dat het niet in de afvalbak verdwijnt. Maar tegelijkertijd vind ik het ook heel treurig. Je zult maar zo door het leven moeten gaan.

Behalve deze zwerver hebben we er niet veel gezien in Zagreb trouwens. De meeste mensen lijken het prima voor elkaar te hebben en zijn bovendien erg modieus gekleed. Vooral de vrouwen. Dat had ik niet verwacht, maar Zagreb is een stuk moderner dan ik vooraf dacht.

De volgende dag zijn we van plan om de Plitvicemeren te gaan bezoeken. Het leek ons vooraf handig om er vanavond alvast heen te rijden, zodat we ‘s morgens direct naar het natuurpark kunnen gaan. Maar we hebben niet zoveel puf meer en blijven daarom nog lekker een nachtje op de camping bij het motel staan.

Dag 5

We verlaten Zagreb en verplaatsen ons naar Nationaalpark Plitvice meren. Ver rijden is het niet. Na amper twee uurtjes zijn we er al. We kiezen voor camping Korana en dat blijkt een hele goede keuze. De camping is ruim opgezet en het sanitair is perfect. Na het inchecken kunnen we eigenlijk niet wachten om naar het park te gaan, maar helaas gooit het weer roet in het eten. Het regent pijpenstelen. We besluiten om eerst maar warm te gaan eten, dan hebben we dat maar gedaan. In de camper kook ik spaghetti met de groente die ik gisteren op de markt gekocht heb. En dat is nog best een uitdaging, want de camper staat ietwat scheef. Wat de gehele vakantie het geval is eigenlijk. 😉 Na het eten klaart de lucht gelukkig op en breekt het zonnetje door. We besluiten alsnog naar het Nationaalpark te gaan. Eenmaal daar verbazen we ons over hoeveel toeristen er nog zijn. Het echte hoogseizoen is nu toch inmiddels voorbij. Maar ergens begrijpen we het wel, want het is hier zó mooi. Dit prachtige natuurgebied is één van de grootste toeristische trekpleisters van Kroatië. Het stikt er van de watervallen en het water heeft een prachtige blauwgroene kleur. Je kunt er allerlei routes lopen. Wij kiezen voor route E die zo’n 2 à 3 uur duurt. We genieten ontzettend. Die avond doen we niet zoveel meer. We installeren ons in de camper achter de laptop van Jelm en kijken twee afleveringen van series die we volgen. Lekker knus.

Dag 6

We gaan weer richting de Plitvice meren. Dit keer gaan we voor route K, de langste route die er is. Waar we gisteren met name over houten vlonders over het water liepen, lopen we nu vooral over gewone paden. Doordat route K de langste is haken veel toeristen af en is het een heel stuk rustiger. Op sommige stukken komen we zelfs tijdenlang niemand tegen. Heerlijk. Eigenlijk mag het niet, maar op de stukken waarop het super rustig is laten we de honden los. Ze hebben een hele fijne dag. En wij ook. Het is tevens de dag waarop Jelm en ik zes jaar bij elkaar zijn. Mijlpaaltje! We vinden het erg leuk om uitgerekend op deze dag op zo’n geweldig mooie plek te zijn. Die avond gaan we uit eten bij een van de restaurants tegenover de camping.

Dag 7

Vandaag vertrekken we uit Kroatië. We ontbijten eerst nog even in de camper en gaan vervolgens op pad.

Omdat er wat file staat rijden we een heel stuk dwars over het Kroatische platteland. We komen aardig wat vervallen huizen tegen. Eerst denken we, tjonge, wat een vervallen streek hier. Maar na een tijdje realiseren we ons dat het geen toeval is dat zoveel huizen een dak missen. Dit komt door de oorlog. Voor ons een ver-van-ons-bedshow, maar voor de mensen hier nog maar heel kort geleden. Toen we in de taxi van Uber zaten viel ons dat al op. Bij verschillende taxichauffeurs kwam het onderwerp ter sprake. Het is met hun levens verweven. We realiseren ons extra goed hoe bevoorrecht we zijn dat wij nooit een oorlog hebben meegemaakt.

We rijden vervolgens nog een kort stukje over de snelweg en daarna dwars door de bergen. De route is gewoonweg prachtig. Wat is het hier groen! Stoppen gaat niet, dus foto’s maken schiet erbij in. We rijden hele stukken omhoog en zijn blij dat onze camper een krachtige motor bezit. Halverwege stoppen we bij een restaurant om wat pannenkoekjes te eten en de honden even uit te laten. Na een behoorlijke tijd over smalle kronkelende bergweggetjes gereden te hebben komen we in Slovenië aan.

Die middag bezoeken we de grotten van Postojna, één van de grootste toeristische trekpleisters van Slovenië. De honden mogen de druipsteengrotten niet in, maar wel is er een speciale kennel waar ze mogen verblijven. De hokken staan in de schaduw en kunnen op slot. Er zijn waterbakken en bovendien duurt de rondleiding door de grot niet heel lang. Ik ben altijd een beetje argwanend met zulke dingen, maar ik vind het hier goed geregeld, dus laten we de honden met een gerust hart achter. Even later zitten we in een treintje en zoeven we de grot in. We krijgen een rondleiding van een prima Engels sprekende gids. Doordat we de grotten aan het einde van de middag bezoeken is het niet heel erg druk meer. Fijn. De grotten zijn sprookjesachtig mooi. Alsof je een hele andere wereld binnenstapt. We genieten van de tour en voor we het weten staan we weer buiten en halen we de honden weer op. Ze hebben lekker liggen slapen, maar zijn erg blij om ons weer te zien.

Via onze mobiele telefoons hebben we weer een camping opgespeurd. Lang hoeven we niet te rijden, want het is vlakbij. De camping heet Pivka Jama en blijkt middenin de bossen te liggen. Daar houd ik van! Alles op de camping is oud, maar zeer netjes onderhouden. Ik vind dat wel zo z’n charme hebben. Er is ook een restaurant en daar schuiven we die avond aan op het terras. Ik ga voor een Ljubljaner schnitzel, wat een schnitzel blijkt te zijn die gevuld is met ham en kaas. Perfect voor mij.


Tot zover de eerste week van onze campervakantie. Wat hebben we veel gezien hè? Vooral het natuurpark in Kroatië vonden we betoverend mooi. Die kleur van dat water… Echt heel tof om geweest te zijn. Een aanrader!

Gedurende de tweede week bezoeken we allerlei mooie natuurwonderen in Slovenië, de hoofdstad Ljubljana en een heel tof kasteel. Die blogpost kun je heel binnenkort verwachten. 🙂 Update: deel twee staat inmiddels online en kun je hier vinden. 🙂

Ben jij weleens op vakantie met een camper geweest? Waar zou jij naartoe willen rijden?