Je het gelooft het waarschijnlijk niet, maar afgelopen herfst en winter heb ik bijna geen nieuwe schoenen gekocht. Het was op de een of andere manier allemaal net niet mijn smaak. De blokhak kwam op en daar moest ik aan wennen. Uiteindelijk begon ik er wel de schoonheid van in te zien en schafte ik twee paar schoenen aan met zo’n ‘seventies vibe’. Ze zijn ook lekker praktisch, omdat je met zulke brede hakken niet blijft haken tussen irritante straatstenen en vervelende putjes. Ik ging voor een paar cognackleurige suède pumps van de Sacha en ik bestelde cognackleurige laarzen, wederom van Sacha. Dat is in twee gevallen best uitzonderlijk. Ten eerste ga ik meestal voor zwart en zelden voor bruin. Ten tweede koop ik niet vaak iets bij Sacha, omdat ik er een blauwe maandag heb gewerkt en dat liep niet zo. Hun verkooptechniek was niet de mijne. Ik voelde me er niet op mijn plek, ben er twee maanden werkzaam geweest en daarna wilden ze niet met me verder. Geen ramp, want ik eigenlijk ook niet met hen. Maar sindsdien dacht ik wel altijd, wat een stomme zaak, ik koop daar nooit meer wat. Want zo ben ik dan ook wel weer. Inmiddels moet ik toegeven dat ik de boycot heb opgeheven en toch regelmatig weer even bij Sacha kijk, want ze hebben op het moment ontzettend leuke schoenen in de collectie.