Het is mierzoet en knalroze. Dan heb ik het natuurlijk over Fristi. Bijna alle kinderen zijn er dol op. Maar op een bepaalde leeftijd wil geen kind meer met zo’n kinderachtig roze drankje in de hand gesignaleerd worden. Cola en andere koolzuurhoudende drankjes worden dan vaak interessanter. Behalve bij mij. Het ging al mis bij de kindercola. Ik ben het nooit lekker gaan vinden. En tot op de dag van vandaag vind ik ‘prik’ nog steeds goor en zweer ik nog altijd bij Fristi. Ik houd van de mierzoete geur, de felle roze kleur en natuurlijk van de smaak. Ik haal bewust bijna nooit Fristi in huis, want als je het te vaak drinkt springt het glazuur waarschijnlijk spontaan van je tanden. Maar als ik op een zonnige dag op een terras zit hoef ik geen colaatje. Ook geen Radler. Ik wil Fristi. IJskoud graag. En dat drink ik dan stiekem het allerliefste lekker met een rietje.
