We hebben vis gegeten bij het avondeten! Dat lijkt niet zo heel bijzonder, maar voor ons is dat het eerlijk gezegd wel. Ik ben er namelijk serieus twee jaar mee bezig geweest om dit te bewerkstelligen. Waarom het zolang moest duren voordat er een visje op het bord van Jut en Jul belandde? ‘t Had meerdere redenen. Ten eerste heb ik totaal geen verstand van vis en weet ik niet zo goed hoe ik het lekker kan klaarmaken. Ten tweede is vis niet mijn favoriet, ik ben stiekem toch echt meer een vleeseter. En Jelm is al helemaal dol op vlees en moet niet zoveel van vis hebben. Helemaal niks zelfs. Hij zag het dan ook nooit zitten om het eens te proberen. ,,Wil je vis eten? Dat wil ik wel, maar vanavond even niet hoor”, was zijn standaard zegje wanneer ik het weer eens voorstelde. Toen hij laatst voor de zoveelste keer zei dat hij nu ‘even’ geen zin had in vis, besloot ik me er niks meer van aan te trekken. Anders werd het tenslotte nooit wat. Ik heb mijn Schijf van Vijf kookboek erbij gepakt en die voor Jelm zijn neus gelegd. Samen hebben we het boek net zolang doorgebladerd tot we een recept tegenkwamen dat we allebei aandurfden. Het werd gemarineerde kabeljauwfilet. Vandaag deel ik onze bevindingen. En ik zou eigenlijk geen recepten uit het Schijf van Vijf kookboek meer delen, maar vooruit, ik deel er nog eentje. Want bij het zien van de foto’s ben je waarschijnlijk toch benieuwd naar het recept. En foodphoto’s zonder recept vind ik een beetje gek. Daar heb je toch niks aan? Normaal houd ik trouwens niet zo van een overvloed aan Engels, maar bij de titel van deze blogpost kon ik het niet laten. Het allitereert zo mooi. 🙂 Benieuwd hoe het ging, onze first time fish? Lees dan verder.
