Praktisch elke week stappen Jelm en ik de auto in en rijden we naar een bos om een lange wandeling te maken met onze honden. In de zomer gaan we soms zelfs meerdere keren per week. Ik kan daar altijd zo van genieten. De honden al helemaal. Na afloop zoeken we negen van de tien keer een terrasje op. Soms om te lunchen, nog vaker om even een appeltaartje te eten. Met slagroom uiteraard. Door de coronacrisis zit dat er niet meer in en ik moet eerlijk zeggen dat ik die simpele activiteit nog wel het allermeeste mis. Gluren op een menukaart, kiezen en niet lang daarna iets lekkers eten.
