Ik sta graag in de keuken en vind het ontzettend leuk om mijn creaties daarna zo aantrekkelijk mogelijk op de foto te zetten. Ik doe mijn best op de styling en ben altijd op zoek naar de juiste lichtinval. Ik kruip regelmatig met mijn kont omhoog over de vloer en wurm me in de meest onmogelijke posities voor juist dat ene shot. De mooiste plaatjes belanden uiteindelijk op mijn blog. Zo komt het dat je dus eigenlijk alleen maar goed gelukte creaties voorbij ziet komen. Het lijkt daardoor misschien alsof er bij mij nooit wat mislukt, maar geloof mij, niets is minder waar. Er gaat nog regelmatig van alles mis! Mag je rustig weten. 😉 Vandaag deel ik mijn stomste fouten in de keuken. Met mijn telefoon maak ik regelmatig wat rampfoto’s, dus kijk mee.

1. Toen Jelm en ik net in ons huis kwamen wonen was ik niet bij de oven weg te slaan. Nu is dat nog steeds zo, maar toch is er wel wezenlijk iets veranderd. In het begin kende ik mijn oven namelijk niet zo goed en daardoor ging er nogal eens iets mis. Gelukkig ken ik mijn oven nu door en door en dat maakt alles zoveel makkelijker! Zo weet ik inmiddels dat mijn oven best wel fel te noemen is. In het begin hield ik altijd de aanbevolen temperatuur uit elk recept aan. Resultaat? Cakes werden binnen no-time bruin van de buitenkant en waren van binnen dan nog zo vloeibaar als wat. Soms liet ik ze dan toch maar even in de oven staan in de hoop dat de binnenkant nog iets meer zou garen. Vaak eindigde de boel dan zwart… En ja, dat is ook weleens gebeurd terwijl de visite al aan de keukentafel zat. 😉 Inmiddels zet ik de temperatuur altijd expres wat lager en geef ik mijn cakes en taarten de tijd om rustig door en door gaar te worden.

2. Ik ben ben vrij ongeduldig en dus ga ik daardoor regelmatig de mist in. Zo heb ik het meerdere keren gepresteerd om een cake niet goed genoeg te laten afkoelen en direct uit de vorm te storten. Daar ging mijn mooie tulband. Hij brak voor mijn neus in stukken. En ik maakte hem ook nog eens voor iemands verjaardag. Tja. Geduld is een schone zaak!
3. Deze blunder is zó dom. En het ergste is nog wel dat het me al meerdere malen is overkomen. Wat er mis gaat? Ik laat regelmatig mijn ovenwanten iets te dicht bij het fornuis liggen. En dan zet ik doodleuk het vuur aan. Oeps. En voor ik het weet race ik weer met vlammende ovenwanten door de keuken op weg naar de kraan. Zo onhandig. En dan heb ik het nog niet eens over de bijbehorende stank gehad. Hermie kijkt inmiddels niet meer op of om, hij is er al aan gewend.

4. Deze fout heb ik echt jarenlang gemaakt. Als ik vroeger een kwarktaart ging maken liet ik de gelatine áltijd koken in een ruime hoeveelheid vocht. En dat moet je juist niet doen, want koken vermindert de werking van gelatine. Verwarmen is voldoende. Inmiddels heb ik ook geleerd dat je gelatine beter kunt laten oplossen in een kleine hoeveelheid warm vocht, want dan duurt het veel minder lang om je kwarktaart te laten opstijven.

5. Ik ben een ramp met ruimtelijk inzicht. In de auto zit ik regelmatig met samengeknepen billen achter het stuur omdat ik ervan overtuigd ben dat het niet gaat passen met die passerende vrachtwagen. Ik vrees elke keer weer dat mijn autootje geschampt wordt en zit gewoon te wachten op de klap. Is nog nooit gebeurd overigens, maar ik denk het elke keer weer. Wat een stumper ben ik hè, haha. Tijdens elke vorm van sport wordt mijn gebrek aan inzicht ook iedere keer weer pijnlijk duidelijk. En zelfs in de keuken merk ik dat ik het inzichtelijk vermogen van een hamster heb. Ik pak regelmatig een pan of schaal waarvan ik denk dat alles er wel in past. Is lang niet altijd het geval, oeps. Vooral toen ik deze linzensoep ging maken had ik te maken met dit probleem. Zodra de soep begon te koken stroomde de pan gezellig over, want het paste voor geen meter. Toen daarna de staafmixer het ook nog begaf en de kan van de blender omviel was de ellende compleet. Ov-er-al zat soep!

6. Deze fout overkwam me heel recent nog en ik moet bekennen dat het niet de eerste keer was dat ik deze onnozele fout maakte. Ik goot vloeibaar beslag in een springvorm. Alles droop zo de oven in. Gelukkig zag ik het op tijd en kon ik voorkomen dat het beslag inbrandde (ook al eens meegemaakt). En dan ben je nog verder van huis, want zie het vervolgens maar weer schoon te krijgen. Eerst dacht ik nog dat het aan de springvorm lag, dus kocht ik een nieuwe vorm. Maar dat bleek niet de oplossing, want de boel lekte nog steeds. Te vloeibaar beslag in een springvorm eindigt gewoon altijd in een drama, dat vergeet ik nu nooit weer. Deze inschattingsfout maakte ik vorige week dus nog en heb toen met mezelf afgesproken dat dit toch echt de laatste keer is geweest. Deze fout mag ik gewoon niet meer maken!

7. Soezen werden mij mij steevast gigantisch. Mijn hoopjes beslag op de bakplaat vielen altijd te groot uit. En de soezen bleven ook vaak erg plat doordat ik ze te snel uit de oven haalde. Je kunt ze beter even laten afkoelen in de oven, met de ovendeur open. Niet vergeten om de oventemperatuur uit te draaien, dan komt het helemaal goed. 😉 Inmiddels lukken soezen goed bij mij, maar dat heeft dus wel even geduurd.

8. Ik zie het in kookfimpjes op YouTube nog regelmatig gebeuren. Dan gaat iemand een hamburgertje bakken en dan wordt het vlees met de spatel tijdens het bakken flink tegen de pan aan gedrukt. Deed ik vroeger ook altijd. Moet je juist niet doen, want zo wordt je burgertje droog! Je drukt al het vocht eruit, moet je niet willen.

9. Taarten garneren die nog niet voldoende zijn afgekoeld is ook geen aanrader. Het is me meerdere malen overkomen. Ik zie nog de oranje koek voor me die ik met heel veel pijn en moeite gebakken had. Ik was er helemaal klaar me en wilde zo snel mogelijk klaar zijn met dit helse bakproject. Ik goot het glazuur er veel te snel overheen en pakte direct daarna de slagroomspuit erbij. De taart was echter nog wat te warm, dus het duurde niet lang of alles droop over de tafel. Ook heb ik het weleens gepresteerd om soezen te vullen die nog ietsje te warm waren. Werd ook nogal een kleffe bende, haha. Haast tijdens het bakken is dus niet handig.

10. Tot zover mijn fouten… Toch weet ik er nog wel een paar. Ga nooit iets pureren met een staafmixer in een lage koekenpan. Dat deed Jelm jaren geleden eens en ik zie de saus nog tegen de muren opspatten. Ook heeft hij een keer een of andere stuk vlees proberen te garen in mijn toen nog fonkelnieuwe oven. Volgens het recept hoefde je het vlees niet af te dekken.. Nou dat hebben we geweten. De marinade is op de een of andere manier de hele oven door gegaan en ik heb vervolgens uren op mijn knietjes gezeten om het verwarmingselement bovenin de oven weer voorzichtig schoon te schrobben met een tandenborstel. Wat een monnikenwerk was dat… 🙁

Oei, wat is mijn keuken vaak een zwijnenstal geweest. Pffff. Maar toch vind ik het nooit zo erg om fouten te maken, want ik leer er iedere keer weer van. Nu ben ik natuurlijk heel nieuwsgierig hoe het bij jou zit. Wat is jouw grootste keukenblunder?