Jelm en ik zijn donderdag teruggekomen van onze roadtrip door Europa. De volgende dag kroop ik meteen achter mijn laptop om te beginnen aan de eerste blogpost over deze reis. Want het was zó leuk en ik ben zó enthousiast! Ik heb best veel gezien van Europa tijdens de vakanties met mijn ouders vroeger, maar ik heb nog nooit zoveel van dit werelddeel gezien binnen één vakantie. Ben nog nooit in zoveel verschillende landen geweest, heb nog niet eerder zoveel steden bezocht én zoveel lekkere dingen geproefd. En dat allemaal in een tijdsbestek van twee weken. Ik zat een beetje te peinzen hoe ik het beste over onze roadtrip kon bloggen, want alles past natuurlijk niet in één blogpost. Ik kreeg de tip (thanks Daan!) om het per land te doen en dat vind ik een leuk idee. Vandaag daarom deel 1: Duitsland. Later zullen Tsjechië, Polen, Slowakije, Hongarije en Oostenrijk volgen. Maar nu eerst Deutschland dus!

Dag 1

Het camperverhuurbedrijf belt al lekker vroeg; we mogen de camper om elf uur ophalen. Dat is fijn. We halen ‘m meteen op. Het idee was om de camper direct vol te laden en weg te crossen. Zo makkelijk als dat in mijn hoofd leek, blijkt het toch niet te zijn. Ik heb al een groot deel van de bagage klaar staan, maar nog niet alles. Er moet zoveel ingepakt worden! Kleding, toiletspullen, kookspullen, hondenspullen… Jelm moet nog wat laatste werkdingetjes oplossen en ik vind dat goed. Tot ik erachter kom dat hij zijn klanten geen mailtje heeft gestuurd waarin staat dat hij op vakantie gaat. En ik had hem al weken geleden meerdere keren gezegd dat hij dat echt even moest doen en hij had ‘t me ook beloofd. Mannen, pfff! Ik probeer me desondanks op het inpakken te richten. Zoiets kun je toch het beste alleen doen en zo houd je het overzicht. Althans, dat probeer ik. Want hoewel ik een lijstje heb gemaakt word ik er toch gestrest van. Heb ik alles wel? Ook het inladen van de camper kost iets meer tijd dan we dachten. Overal kastjes, waar stop je wat? Wat is het handigste? Pas om vier uur ‘s middags rijden we Leeuwarden uit. Oeps. Wat later dan gedacht, maar het zij zo. Ik kan heel goed plannen, het lukt me alleen nooit om mijn planningen gestructureerd uit te voeren. Frustrerend, maar ergens weet ik ook niet beter. Eenmaal op de snelweg is alle stress verdwenen en mopper ik niet meer. Ik ben niks vergeten, concludeer ik tevreden. De vakantie kan beginnen, yes!

Onderweg stoppen we in het plaatsje Steinfurt om te eten. Schnitzels met zigeunersaus it is. Meteen al lekker Duits! We rijden door tot Witzenhausen. ‘s Avonds zetten we onze camper neer op een camperplaats en maken we ons klaar voor de eerste nacht. Jelm test de wc in de camper uit en dat gaat meteen verkeerd. De tank zit niet goed, en dus belandt zijn plasje erop in plaats van erin, haha. Ik had ‘m al gewaarschuwd, maar hij dacht dat het wel goed zou komen. Niet dus. We krijgen er de slappe lach van. Ik net iets meer dan Jelm, want ik hoef het niet op te ruimen, haha.

Dag 2

De eerste nacht slaap ik slecht. Toch even wennen aan het bed en zowel Hermie als Jelm snurken, dus ga er maar aan staan. De volgende ochtend ontbijten we in de camper en daarna wandelen we nieuwsgierig door het stadje. We ontdekken dat Witzenhauzen bekend staat om zijn kersen. Hoog tijd voor een kersentaartje dus. We denken het te bestellen, maar op de een of andere manier krijgen we een soort cheesecake. Geen kers te bekennen in ieder geval. Het smaakt wel lekker, dus we klagen niet.

Daarna stappen we weer in de camper en rijden we een stukje verder richting het bos voor een wandeling. Gelukkiger kun je Hermie niet maken!

Na de wandeling rijden we naar Dresden, onze eindbestemming van vandaag. Onderweg eten we bij een of ander wegrestaurant. Ik bestel een bockworst, die super vet is. Het personeel in de zaak trouwens ook, dus wellicht is er een verband. 😉

Vlak voor we de stad naderen zoek ik via Google naar een camping. We komen op camping Mockritz terecht. Het is er propvol. Ik vind het wel gezellig, Jelm is er iets minder van gecharmeerd. We staan op een krap veldje. Niet lang daarna komt er nog een caravan bij. Volgens de campingeigenaren kan die caravan wel midden op het veldje staan. De mensen uit de caravan zelf vinden het ook maar niets en samen besluiten we de indeling van het veldje wat om te gooien. Uiteindelijk staat iedereen krap, maar fatsoenlijk. Ik vind het wel leuk, dat campingcultuurtje. Mensen zijn vriendelijk en helpen elkaar, precies zoals ik het me herinner van de kampeervakanties uit mijn jeugd.

We besluiten die avond in Dresden uit eten te gaan. We pakken de bus en belanden snel in het centrum. Eerst lopen we door het ‘moderne’ gedeelte van Dresden. Het doet me denken aan de Rotterdamse koopgoot. Praktisch, veel winkels, maar niet bepaald sfeervol. Ik kan het niet laten om eventjes de Primark in te glippen omdat ik een paar sandaaltjes op het oog heb. In het enorme pand vind ik de sandaaltjes ook nog, dus we kunnen de tent snel weer verlaten. We wandelen naar het gedeelte van de stad met meer historie. Daar is het prachtig! Hoewel veel gebouwen eigenlijk helemaal niet zo oud zijn omdat ze de oorlog niet hebben overleefd en dus later weer zijn opgebouwd, ogen ze erg indrukwekkend. Op een mooi plein trekt een gezellig terras ons aan. Mocht je eens in Dresden zijn; het restaurant heet Alex en is een aanrader! Jelm bestelt een salade met steak, ik ga voor een Indiase korma met naanbrood en rijst. Na het eten wandelen we nog een beetje door de stad en genieten we van de sfeer en alle mooie gebouwen. Het weer is nog hartstikke lekker, dus dat maakt het extra fijn. Ik bestel nog een ijsje en we slenteren lekker wat rond.





Aan het einde van de avond zoeken we de bushalte weer op. We pakken per ongeluk de verkeerde bus, dus het duurt eventjes voor we weer op de camping zijn. Maakt ons niet zoveel uit, je komt altijd weer thuis is mijn motto. Behalve als je Derk Bolt-achtige reisjes gaat maken misschien, maar daar ben ik toch het type niet voor. 😉 Eenmaal bij de camper gaan we lekker slapen. We zijn alle drie ontzettend moe.

Dag 3

We slaan het ontbijt in de camper over en pakken direct de bus naar het centrum. Het is vandaag zondag, de dag waarop veel Duitsers buiten de deur gaan frühstücken, Een prima gewoonte om aan mee te doen, vinden wij. We hebben afgesproken met mijn vriend Daan, die ik al sinds de middelbare school ken. Hij woont sinds drie jaar in Dresden en gaat ons vandaag rondleiden. Super leuk! Maar eerst ontbijten dus.

Daarna wandelen we een ronde door de stad. Daan weet veel te vertellen over Dresden en de gebouwen die verdwenen zijn en daarna weer zijn opgebouwd. Hij is een ontzettend goede gids. We vinden het erg leuk om zo de stad te ontdekken. Zo weet je nog eens wat!


Het is een best een warme dag, dus wat verkoeling voor Hermie is welkom. Bij de Elbe laten we ‘m even lekker in het water spelen.



Daarna belanden we op het terras bij een ijssalon. We hebben wel zin om ‘s middags nog even de natuur op te zoeken. Daan raadt ons Nationaal Park de Sächsische Schweiz aan. Het is een klein stukje rijden, maar het ligt op onze route, dus dat komt goed uit. Daan wil zelf ook wel mee, dus gaan we gezellig met zijn drieën op pad. Het bos is inderdaad een aanrader! Wat is het daar mooi! Wandelen is wel vrij intensief, want het gebied is niet vlak. Ik heb het zweet dus op de rug staan, maar ik heb het er graag voor over. We maken een korte wandeling en Daan kent een of ander klein weggetje dat naar een prachtig uitkijkpunt leidt. Je moet het maar weten, maar onze gids weet alles. 🙂 Hermie vindt het ook prachtig in het bos en heeft als enige geen enkele moeite met de hoogteverschillen.


Na de wandeling gaan we wat eten bij een gezellig terras in een piepklein schattig dorpje genaamd Schmilka. Na het eten nemen we afscheid van Daan. Hij gaat met de trein weer terug naar Dresden en wij rijden richting de Tsjechische grens.


Via mijn telefoon zoek ik een camping en zo belanden we die avond op een kleine, maar nette camping in een buitenwijk van Praag. Benieuwd naar onze avonturen in Tsjechië? Je leest er alles over in mijn volgende blogpost. 😉