Ik heb vooraf best eventjes getwijfeld over onze vakantie naar de Gorges du Verdon. We hadden al wat andere dingen geboekt en zou het niet wat te gek worden? Maar ik moet zeggen dat ik vooral de laatste jaren best wel een sterk ‘joh, je leeft maar één keer gevoel’ ontwikkeld heb, dus besloot ik toch te boeken.

En oh, wat bleek dat een goede keuze. De voorpret alleen was al heel erg leuk, want wat hebben we uitgekeken naar deze vakantie waarbij we voor het eerst met twee honden zouden gaan reizen. Het leek ons zo leuk toe en gelukkig bleek het dat ook te zijn. Daarnaast hadden we ons erg verheugd op de schoonheid van de omgeving rond de Gorges du Verdon en ook dat viel absoluut niet tegen. Het is daar zó mooi.

Benieuwd naar wat we gedaan en gezien hebben in dit Zuid-Franse gebied? En kun je nog wel wat inspiratie gebruiken wat betreft fijne vakantiebestemmingen? Scroll dan zeker even verder.

De heenreis

We gaan voor een relaxte aanpak. Pas nadat we in de auto gestapt zijn kiezen we de route uit. Jelm wil graag over Maastricht rijden, dus doen we dat. Vervolgens doorkruisen we België en Luxemburg. Natuurlijk stoppen we regelmatig zodat de honden even kunnen eten, drinken en wandelen. Ze doen het zo goed onderweg! Aan het einde van de middag passeren we de Franse grens. Rond etenstijd stoppen we in het kleine stadje Thionville. De straten zijn versierd met gekleurde vlaggetjes en we zien verschillende uitnodigende terrasjes. We zouden graag op zo’n gezellig terras aanschuiven om te eten in het zonnetje, maar we merken al snel dat dat ‘m niet wordt. Tot onze verbazing is elk tafeltje gereserveerd. Dat Fransen graag buiten de deur eten wist ik, maar dit hadden we nou ook weer niet verwacht. Gelukkig vinden we na een tijdje een restaurant waar nog wel plek is. Het is een Oosters tentje en zo komt het dat ik uiteindelijk lamsvlees met ui en rozijntjes uit een tajine zit te eten. Erg lekker! Ik had het zelf niet zo snel uitgezocht, daarom des te leuker om het nu eens te proberen.

Na het eten stappen we weer in de auto en besluiten we nog een uurtje te rijden. Daarna gaan we op zoek naar een hotelletje voor de nacht. Ook dit hebben we van tevoren niet geregeld. We belanden in het kleine dorpje Gondreville, vlakbij de stad Nancy. Voor de zekerheid bellen we even om te vragen of de honden ook welkom zijn. Het Engels van de eigenaresse is heel gebrekkig, maar gelukkig kan ik me redden in het Frans. De honden zijn de hele dag super braaf geweest en ook de nacht verloopt prima. De volgende ochtend maken we natuurlijk een wandelingetje om de omgeving bij daglicht te ontdekken. Het hotelletje blijkt aan de Moezel te staan. 🙂 Ik vind dat altijd zo leuk aan spontaan reizen. Dat je nooit precies weet waar je uitkomt en dat er altijd wel iets is wat je verrast. 🙂

Daarna laden we de spullen weer in en koersen we af richting de Route du Soleil. Van die naam alleen al krijg ik echt een vakantiegevoel. Aan het einde van de dag komen we aan op de camping waar ik een huisje geboekt heb. We maken een rondje over het terrein en zien direct al dat deze camping prachtig gelegen is. Tussen de bergen en pal aan de rivier de Verdon. Die avond gaan we in het nabijgelegen stadje Castellane uit eten. We zijn moe, maar ook heel erg blij. Want wat is het hier mooi!

De rest van de week

We vervelen ons geen moment. Er is zoveel te doen en te zien. We beginnen met een rondje toeren met de auto, want de omgeving is zo spectaculair, dat willen we direct ontdekken. Verder bezoeken we de dagen die volgen verschillende schattige dorpjes en zwemmen we in het water van helderblauwe meren. Ook huren we een bootje en varen we de schitterende kloof in. Na meerdere dagen zijn we nog steeds niet gewend aan de schoonheid van de omgeving. Behalve de prachtige rivier en de imposante bergen zijn er ook lavendelvelden. Die heb ik altijd al eens in bloei willen zien staan. Ook al zo mooi. Jelm houdt wel van een beetje actie en besluit te gaan kajakken op de rivier. Ik wil de honden liever niet alleen laten- en kajakken is bovendien niet echt aan mij besteed- dus ik blijf bij Hermie en Moos. Verder maken we een wandeling door de bergen. Behoorlijk heftig (daarover later meer), maar eerlijk toegegeven, het uitzicht mag er zijn. Natuurlijk maak ik veel foto’s, dus ik zou zeggen; kijk mee. Want ik kan wel honderd keer opschrijven hoe mooi het daar wel niet is, maar foto’s zijn natuurlijk veel leuker.

De terugreis

‘s Ochtends vroeg moeten we het huisje opruimen en schoonmaken. Niet per se het leukste om te doen, maar met zijn tweeën gaat het best nog wel snel. Voor we het weten zijn alle hondenharen het huisje uitgeveegd en is alles weer net zo schoon als toen we het aantroffen. We vinden het jammer om naar huis te gaan, maar we hebben wel alles kunnen zien wat we wilden zien. En de terugreis zien we ook als een deel van de vakantie, dus het is nog niet voorbij. Rond een uur of elf rijden we het campingterrein af. Tijd om kilometers te gaan vreten! Aan het einde van de dag gaan we op zoek naar een hotel. We bellen wat rond maar merken dat de restaurants en hotels aardig vol zitten. Gelukkig kunnen we in het dorpje Bèze (vlakbij de stad Djion) wel terecht. We hebben geen idee wat we kunnen verwachten, maar worden wederom erg verrast. Het hotel blijkt tjokvol oude spullen te staan. Als ik achter de hoteleigenaar aanloop door de lange gangen verbaas ik me over de grootte van het hotel. Voor een deur met de naam ‘Gustave’ erop blijft hij staan. Hier mogen wij vannacht gaan slapen. In een enorm hemelbed. De honden zijn ook van harte welkom. Hoe is het weer mogelijk dat we precies hier belanden. Hilarisch! De oude stijl is consequent in de hele kamer doorgevoerd. Er zijn waarschijnlijk heel wat brocantes voor afgestruind, maar daardoor past alles wel heel goed bij elkaar. Aan de muur prijkt een schilderij van Gustave en voor het raam staan antieke stoelen met hier en daar een charmant scheurtje in de bekleding. Die avond eten we heerlijk op de binnenplaats van het hotel. We zijn echt blij dat we hier kunnen aanschuiven, aangezien veel andere restaurants net als op de heenweg vol zitten. De volgende ochtend kan ik het niet laten om de honden op het enorme hemelbed te parkeren en een foto te maken. Na het ontbijt maken we natuurlijk een wandeling door het dorpje. Dat hebben we die avond ervoor ook al gedaan met de honden maar we willen Bèze ook graag bij daglicht bewonderen. Als ik een piepklein bakkerswinkeltje tegenkom kan ik het niet laten om eventjes naar binnen te stappen. Ik vind dat zo leuk! Natuurlijk kom ik niet met lege handen naar buiten. Twee heerlijke luxe tompoezen zijn de buit. We eten ze op ons gemakje op en zoeken rond een uur of elf de auto weer eens op. We hebben nog zo’n zeven uur reistijd voor de boeg en na de nodige tussenstops rijden we aan het begin van de avond Leeuwarden weer binnen. Onze heerlijke vakantie is nu echt voorbij!


Echt, wat was dit een fijne vakantie. Zo gezellig. En zoveel gezien, zoveel gedaan en zoveel gelachen. En wat was het leuk met de honden erbij. Ze deden het zo goed! Ik had eerlijk gezegd ook niet anders verwacht, maar je weet het natuurlijk nooit. Ze hebben zich uitstekend vermaakt in de Verdon en ook in de meren. En wat zijn Fransen leuk voor honden. Het was echt opvallend hoeveel mensen oog hadden voor Hermie en Moos. Veel voorbijgangers glimlachten naar ze en och, wat zijn ze vaak geaaid. Qua beleid zijn ze daar ook niet zo streng. De honden mochten op veel plekken de meren in en ook in de rivier was dat geen probleem. Heerlijk. 🙂

Ik had verwacht dat het al vrij druk zou zijn wat betreft toeristen, maar dat viel nog reuze mee. Wat ik verder heel erg fijn vind aan deze streek? De manier waarop er met de natuur wordt omgegaan. Nergens ligt afval en er wordt ook fanatiek aan afval scheiden gedaan. Zo houd je zo’n prachtig gebied ook mooi. Een prettig idee.

Je merkt het al, ik ben mega enthousiast. Ik kan je deze streek echt van harte aanraden. Benieuwd naar al mijn tips? Houd dan de blog in de gaten, want natuurlijk komen er binnenkort blogpost’s aan waarin ik je precies vertel wat leuk is om te doen rond de Gorges du Verdon en welke dorpjes het bezoeken waard zijn. 🙂 En ik zal bovendien wat meer vertellen over onze camping, want ook die vind ik het aanraden waard. 🙂

Ben jij al eens naar de Gorges du Verdon geweest? Lijkt het je wat?