Vandaag een blogpost over props. Waar koop je ze? Hoe gebruik je ze? En wat zijn mijn favorieten? Ik kondigde in de blogpost over foodfotografie al aan dat ik een aparte blogpost over props zou maken waarin ik alles vertel over dit onderwerp. Houd je ook van styling? Dan vind je deze blogpost vast leuk om te lezen. 🙂
Om klokslag tien uur (‘s ochtends, jawel!) was er nog geen kip in het centrum van Leeuwarden te bekennen, maar Jelm en ik stonden paraat; klaar voor Glamourday. Lekker shoppen met 20% korting, ik houd ervan. Zelfs Jelm wil dan wel nieuwe kleren kopen, vandaar dat hij zich ook in de stad bevond. En om de boel te sjouwen, ook heel belangrijk. Zaterdag 1 april was het weer zover. Ik had die dag niet zo heel veel tijd, dus ik had de dag daarvoor al even in de winkels gekeken wat ik graag wilde hebben. Zo hoefde ik minder te passen tijdens Glamourday zelf. Jelm en ik startten onze strooptocht bij de H&M en daar heb ik uiteindelijk ook het meeste gekocht. Verder slaagde ik bij Only, Vero Moda, Pieces en Sissy-Boy. Jelm kocht zijn nieuwe items bij Amercia Today en de Sting. Met flinke tassen fietsen we een paar uur later weer naar huis. Benieuwd wat ik allemaal aan mijn garderobe heb toegevoegd? Scroll dan verder!
Ik ben dol op de Sissy-Boy en ik mag er graag eventjes rondstruinen. Onlangs spotte ik er super schattige gouden lepeltjes, met vogeltjes eraan. Ik vond ze behalve schattig ook verschrikkelijk kitscherig. En bovendien niet heel erg goedkoop trouwens, dus ik liet ze liggen. Toch bleef ik aan die lepeltjes denken… Ze zouden het namelijk wel heel erg goed doen op een foodfoto (ja, ik denk af en toe in foto’s). Gezellig met wat panna cotta erbij ofzo. Nu heb ik natuurlijk al een keertje een basisrecept voor panna cotta gedeeld, dus ging ik nadenken over een iets minder basic versie. Iets met sinaasappel en karamel leek me wel lekker. Ik besloot er even op de Google’en en kwam toen uit op een recept van Simones Kitchen. Ik was eigenlijk van plan om mijn eigen versie van een panna cotta met sinaasappel en karamel bij elkaar te verzinnen, maar toen ik haar recept las, dacht ik; ‘ho stop, ik ga niks zelfs verzinnen, het wordt het recept van Simone!’ Ik heb alsnog gauw mijn gang naar de Sissy-Boy gemaakt en de gouden lepeltjes aangeschaft. Vandaag schitteren ze op mijn blog. Samen met de panna cotta van Simone dus. Geloof mij, een gouden combinatie.
Toen ik op mezelf ging wonen leek het me een strak plan om nooit aan planten te beginnen. Ik had mijn moeder zo vaak zuchtend met een gieter rond zien sloffen en dacht; daar heb ik dus geen zin in. En wat een gedoe ook als je op vakantie gaat. Bovendien vond ik planten in saaie potten best oubollig.
