Ik blog bijna nooit over interieur. Terwijl ik het wel een heel leuk onderwerp vind. Ik volg op Instagram met veel interesse allerlei interieuraccounts en ben daardoor op de hoogte van zo’n beetje elke nieuwe trend op woongebied. Maar ik doe er eigenlijk helemaal niet veel mee, want ik verander zelf stiekem bijna nooit iets aan mijn interieur, haha. Toen Jelm en ik vier jaar geleden gingen samenwonen heb ik heel goed nagedacht over alle meubels en hebben we rustig de tijd genomen om alles uit te zoeken. En dat was de moeite waard, want ik ben nu nog steeds blij met onze keuzes. Ik voel dan ook niet de behoefte om dingen te vervangen. Heel saai misschien, maar wel lekker duurzaam. π
Toch hebben we een tijdje terug wel iets aangeschaft waar ik heel blij mee ben. Een vloerkleed!Β Het leek me al langer leuk om eens een kleed in de woonkamer neer te leggen, maar wat voor kleed precies, daar kwam ik niet goed uit. Ik houd van hele grof geweven kleden, het liefst in een lichte kleur. Maar ik houd ook heel erg van honden. En witte kleden en honden gaan nu eenmaal niet goed samen. En daarbij waren de kleden die ik mooi vond ook vaak mega duur. Extra pijnlijk dus als dat vies wordt. En met twee honden kun je daar natuurlijk op wachten.
En dus besloot ik voor een vintage exemplaar te gaan. Het duurde nog best een tijdje voor ik het juiste kleed tegenkwam. Sommige kleden waren waren te groot, te donker of tΓ© vintage, oftewel te muf en vies naar mijn smaak. In Leeuwarden zit een hele leuke winkel vol met vintage spullen; Hardwerk x Fogeltje. Mocht je ook naar zo’n karakteristiek kleed op zoek zijn, neem dan even een kijkje op hun website. Het assortiment wordt heel regelmatig aangevuld, dus ik hield het goed in de gaten. En hier ben ik uiteindelijk dan ook geslaagd. π
Het is een oudroze exemplaar geworden. Of tenminste, dat is hij nu. Waarschijnlijk is het kleed ooit veel intenser van kleur geweest, maar ik vind dat vale juist wel charmant. Het geeft echt veel sfeer, zo’n oeroud kleed.
Niet alleen ik ben er blij mee, de honden minstens zo erg. Ze spelen er graag op en ook liggen ze er vaak op te tukken. En als het geregend heeft rossen ze zichzelf droog op het kleed. Hermie vooral. Niet best. Maar omdat het een oud kleed is mag dat. Op zulke momenten ben ik zΓ³ blij dat ik niet voor een duur nieuw vloerkleed ben gegaan. π
We kochten dit vloerkleed niet alleen maar voor de leuk, maar ook een beetje uit noodzaak moet ik zeggen. Een gladde vloer en het hebben van honden is niet zo’n ideale combinatie. Vooral niet als de honden in kwestie ook nog heel graag de bank op en af springen. Vooral Moos kon er wat van. Alles behalve goed voor zijn pootjes. Nu er een kleed ligt komen de honden veel beter terecht wanneer ze van de bank af jumpen. Ze hebben meer grip en dat is veel beter voor ze. π
Ik heb volgens mij β¬125,- euro voor dit kleed betaald. Toegegeven, bij Ikea of Karwei kun je voor zo’n bedrag ook een flink kleed kopen. Nieuw en fris. Maar toch moet ik zeggen dat ik het leuker vind om een vintage exemplaar te hebben. Deze ligt tenslotte niet bij iedereen. π
Heb jij veel vintage items in huis?
No Comments