De laatste blogpost die ik schreef over films en series stamt alweer uit november. Hoog tijd dus voor een nieuwe editie, want ik heb in de tussentijd weer de nodige films en series verslonden. Van de meest uiteenlopende genres kan ik wel zeggen. Een grappige serie, een gekke serie, een serie vol familiegeheimen en een onwijs spannende serie passeerden de revue. Ook wat films betreft schoot het alle kanten op. Van een ontzettend heftige film die ik grotendeels tussen mijn vingers door bekeek, tot één van de meest suffe films die ik ooit zag. Hoewel dus niet alles aan mij besteed is, zitten er alsnog een hoop kijk-tips in dit lijstje. 🙂

Films

De Passievrucht
Nederlandse film uit 2003
Deze film, naar de gelijknamige roman van Karel Glastra van Loon, draait om het personage Armin Minderhout. Hij is vader van een veertienjarige zoon, Bo. Althans, dat heeft Armin altijd gedacht. Na de dood van zijn vrouw, zijn grote liefde Monika, ontdekt Armin dat hij onvruchtbaar is. Volgens zijn huidige vriendin moet hij proberen om het verleden los te laten, maar dat lukt Armin niet. Er is maar één vraag die voortdurend door zijn hoofd raast. Wie is dan wel de vader van Bo?
Ik vond de film wat rommelig om naar te kijken, maar het past wel heel erg goed bij de onrust in het hoofd van de hoofdpersonage. De film laat steeds flarden van het verleden zien, waardoor Armin constant aan het denken wordt gezet. Was het Monika haar ex? Was het de schilder? Is Monika überhaupt ooit trouw geweest? En was hun liefde wel echt? De hoofdrollen worden vertolkt door een jonge Carice van Houten, Peter Paul Muller en Halina Reijn en dat is leuk om te zien. Of de film helemaal rijmt met het boek weet ik niet, want dat heb ik niet gelezen. De film vond ik niet de meest spectaculaire die ik ooit gezien heb, maar hij wist me wel van begin tot eind te boeien.

Hacksaw Ridge
Australisch-Amerikaanse oorlogsfilm uit 2016
Deze film vertelt een heel erg indrukwekkend verhaal, maar bevat ook ontzettend veel geweld. Benen eraf, overal bloed en de engste wonden. Ik kan daar totaal niet tegen en dat had van mij wel iets minder lang en vaak in beeld gemogen, maar vooruit. Ik zou deze film eerst in de bioscoop gaan zien, maar ik ben achteraf gezien zo blij dat het niet zover gekomen is. Op zo’n groot scherm had ik ‘t al helemaal niet getrokken, dat weet ik zeker. Waar het verhaal over gaat? Over de Amerikaanse oorlogsheld Desmond T. Doss. Hij groeit op met een zwaar getraumatiseerde vader, die gedurende de Eerste Wereldoorlog de verschrikkelijkste dingen heeft meegemaakt aan het front. Het tekent niet alleen zijn vader, maar het hele gezin. Hierdoor, en ook door zijn geloof, groeit Desmond op tot een overtuigd pacifist. Maar als de Tweede Wereldoorlog uitbreekt wil Desmond, plichtsgetrouw als hij is, toch iets betekenen voor zijn land. Hij gaat het leger in, maar weigert stellig geweld te gebruiken en wil zelfs geen wapen aanraken. Na een lange weg mag hij uiteindelijk de rol vervullen die hij al die tijd voor ogen had; die van militair verpleger. Terwijl het hele leger denkt dat hij kansloos is, is Desmond degene die tijdens de gruwelijke slag om Okinawa 75 mannen weet te redden. Klinkt als pure fictie, maar dat is het niet want Desmond T. Doss heeft echt bestaan. Aan het einde van de film komt hij zelf aan het woord en vertelt hij over zijn tijd aan het front. Ontzettend indrukwekkend. Echt het kijken waard.

Familieweekend 
Nederlandse film uit 2016

Ik dacht dat Familieweekend een romantische comedy was. Ik ben daar doorgaans niet echt een liefhebber van, maar soms heb je weleens zin in iets lichts en makkelijks en daarom parkeerde ik mezelf op een avond op de bank voor Familieweekend. Een romantische comedy bleek het niet te zijn. Wat wel precies ben ik nog steeds niet helemaal achter. Ik vond het scenario nogal eenvoudig en bijna meer geschikt voor kinderen. De grappen waren dat dan weer niet, dus voor welke doelgroep deze film uiteindelijk gemaakt is? Het is mij een raadsel. Ik kon er in ieder geval niet om lachen. De film gaat over een vermogende vader (Derek de Lint) die drie volwassen kinderen heeft die alleen maar aan zichzelf denken. Op een dag stuurt de vader zijn kinderen een brief waarin hij ze uitnodigt om naar het landgoed te komen. Hij wil ze iets belangrijks aankondigen. Zijn kroost slaat direct druk aan het fantaseren over de erfenis, maar daar blijkt het niet over te gaan. Waar wel over kun je vast wel raden. De cast bestaat uit prima acteurs, daar ligt het niet aan, maar deze film is qua scenario zo schraal dat ik ‘t geen aanrader vind. Ik heb ‘m uitgekeken, maar met moeite.

Series

Familie Kruys – seizoen 3 
Uitgezonden door RTL4 in 2017
De Familie Kruys is zo’n typische serie die ik graag tijdens het koken kijk. Het gaat eigenlijk nergens over, maar de personages vind ik zo ontzettend leuk en daardoor kijk ik graag. De familie Kruys bestaat uit de stijlvolle styliste Bette (Linda de Mol), haar hysterische broer Kirk (Rop Verheijenen) en hun vader Thomas (Hans Dagelet) die nogal van een drankje houdt. De moeder van Bette en Kirk is overleden, waardoor hun band extra hecht is. En dan is er ook nog de Roemeense Ruxandra (Elise Schaap), de piepjonge tweede vrouw van Thomas. En ze is nog zwanger ook. Kirk heeft een relatie met Morton (Frederik Brom) en Bette is altijd ongelukkig in de liefde. Maar langzaam maar zeker komt er ook liefde in haar leven; bouwvakker Johan. Omdat hun werelden nogal verschillen twijfelt Bette lang of die combinatie wel de juiste is. En Yvonne, de verzuurde ex-vrouw van Johan, maakt alles er niet eenvoudiger op. Ik heb alle seizoenen gekeken en ook seizoen drie vind ik weer een feestje. Ruxandra is zo grappig, Kirk vind ik een hilarisch personage en Bette’s uitgesproken huishoudster maakt me ook altijd aan het lachen. Wat bovendien leuk is aan seizoen drie is dat Monic Hendrickx erin zit. Ze doet in de verste verte niet meer denken aan haar bekendste rol als de stoere Carmen van Walraven, maar schittert hier als een tot in de puntjes verzorgde psychologe. Heel leuk gedaan. En ik vind de styling van deze serie ook zo fijn om naar te kijken. Het huis van Bette is prachtig en dat van Morten en Kirk is ook tof. En doordat Bette styliste is van beroep komen er een hoop mooie kleren voorbij. En verder is er regelmatig een BN’er te zien die zichzelf speelt, wat ook vermakelijk is. Kortom, heerlijk om naar te kijken. Seizoen 4 is gelukkig in de maak, ik heb er zin in!

De Zuidflank
Uitgezonden door VTM in 2013

Deze serie komt uit België en gaat over een diepgewortelde familievete. Twee families wonen vlak naast elkaar en steggelen al jaren over een stuk grond. En niet zomaar een stuk grond, want de wijngaard die erop staat levert al jaren een prijswijn op. Deze serie bevat ontzettend veel familiegeheimen en gaandeweg blijken heel veel dingen totaal anders in elkaar te steken dan altijd werd gedacht. Het verhaal wordt lang uitgesmeerd, want de serie telt maarliefst dertien afleveringen. Maar saai heb ik het geen moment gevonden, want er gebeurt nogal wat. Meerdere affaires, twee tragische ongelukken en een hoop pesterijen maken de afleveringen alles behalve oninteressant. Jelm en ik zaten op een gegeven moment echt te binge-watchen want we moesten en zouden weten hoe de vork nou uiteindelijk in de steel zat. Behalve Vlaamse acteurs is er ook een Nederlandse actrice die de cast versterkt; Anneke Blok. Ze neemt een aantal intens verdrietige scenes voor haar rekening en speelt dat ontzettend knap. Ik heb er echt bij zitten janken. Meeslepende serie kun je dus wel zeggen. Het kijken waard!

Hollands Hoop – seizoen 2
Uitgezonden door BNNVARA in 2017

Hollands Hoop, een knettergekke serie, maar daardoor juist zo vermakelijk om naar te kijken. In seizoen 1 zagen we de overspannen psychiater Fokke Augustinus (Marcel Hensema) met zijn gezin naar zijn geboortedorp in Groningen terugkeren vanwege het overlijden van zijn vader. Ze hadden nooit veel contact en daardoor heeft Fokke nooit geweten dat zijn vader tot over zijn oren in de wietteelt zat. Fokke komt aan het roer te staan en blijkt daar niet bepaald geschikt voor. In seizoen twee houdt Fokke zich nog steeds bezig met wiet. Telen mag hij niet meer van zijn vrouw Machteld (Kim van Kooten), maar daar heeft hij een oplossing op gevonden. De schuren van noodlijdende boeren uit de omgeving zijn inmiddels allemaal gevuld met vele groene plantjes. Aan Fokke de taak om de ‘coöperatie’ te leiden en ook doet hij een poging om al het geld wit te wassen. Fokke raakt steeds verder in de problemen en vertrouwt uiteindelijk niemand meer. De serie bevat nogal wat doldwaze elementen. Zo ziet de lesbische wethouder van de piepkleine gemeente Fokke’s vrouw wel zitten en steekt dat niet onder stoelen of banken. Personage Teup rijdt regelmatig door het doodstille Groningse landschap in een rood 45-kilometerwagentje dat op je lachspieren werkt en doet bovendien aan sm. Dominee Uwe heeft een knettergekke Vlaamse moordenaar in zijn hart gesloten. Tel daar een hoop scenes in Gronings dialect bij op en je hebt een hele wonderlijke, maar grappige mix. Nergens mee te vergelijken, heel uniek. Seizoen twee eindigt vrij spannend, maar gelukkig is dit niet het einde. Er komt een derde seizoen en dan zit ik er ook zeker weer klaar voor.

The Forest / La Forêt
Franse misdaadserie uit 2017
Het beste uit dit lijstje heb ik voor het laatst bewaard: de Franse serie The Forest. In deze serie staat de vermissing van drie tienermeisjes centraal. Ze wonen in een klein ons-kent-ons-dorpje aan de rand van een immens groot bos en hebben alle drie zo hun eigen redenen om ongelukkig te zijn. Op het plaatselijke politiekantoortje is een nieuwe hoofdagent aangesteld en hij leidt het onderzoek naar de vermiste meisjes. Eén van de agentes die zich met hart en ziel inzet voor de zaak is tevens de adoptiemoeder van één van de verdwenen meisjes. Door haar wanhoop lukt het haar steeds slechter om werk en privé gescheiden te houden. De agenten stuiten steeds op nieuwe verdachten en de zaak neemt constant een andere wending. Dat maakt deze serie zo ontzettend spannend! Wat zit hier achter? Wie heeft dit gedaan? Soms kijk je een serie en heb je halverwege wel een vermoeden wie de dader is. Als dat dan ook nog blijkt te kloppen vind ik dat altijd zo’n domper. Deze serie stelt wat dat betreft absoluut niet teleur. Het is zo meeslepend dat Jelm en ik de zes afleveringen in hoog tempo erdoorheen hebben gejast. Om twee uur ‘s nachts zaten we nog te kijken, en dat wil wat zeggen, want normaal gesproken is Jelm dan allang in slaap gevallen. De acteurs kende ik geen van allen, maar ze spelen stuk voor stuk ontzettend goed en het scenario steekt erg goed in elkaar. Ook het einde vond ik fijn. Ik kreeg antwoord op al mijn vragen en daar houd ik van. Echt, ga deze serie kijken!

Dat was ‘m weer voor deze keer. Heb jij ook een aantal titels uit mijn lijstje gezien? Wat vond jij ervan?

Ik ben inmiddels alweer aan twee nieuwe series begonnen en ga de komende tijd vast ook nog wel een paar films bekijken. Dus over een tijdje kun je opnieuw een uitgebreide blogpost over films en series verwachten. 🙂