Zo win je nooit wat, en zo twee keer. In maart vlogen Jelm en ik naar Praag dankzij de Travelbird-reischeque die ik gewonnen had. Super leuk! Maar helemaal als een totale verrassing kwam het niet, want ik had echt mijn best gedaan om die cheque te winnen, haha. Ik deed mee met een bloginsiders actie rond kiwi’s. Degene met de leukste kiwi-receptjes won. Maar natuurlijk was er wel de nodige concurrentie, dus ik was erg blij dat ik degene was die er met de cheque vandoor ging. We beleefden een erg leuke citytrip.

Verder win ik eigenlijk nagenoeg nooit wat, althans dat dacht ik. Maar twee weken geleden ontving ik tot mijn verbazing opnieuw een mailtje met het woord winnaar erin. Ik bleek een cheque te hebben gewonnen voor een verblijf in een Natuurhuisje. Wat was ik verrast toen ik het mailtje las. 🙂 En het leukste is nog wel dat ik helemaal niet in de gaten had dat ik kans maakte op deze prijs. Hoe ik dan toch gewonnen heb? Dat zit zo: in januari verbleef ik met Jelm en de honden een weekendje in een natuurhuisje op de Veluwe. We zaten middenin het bos, echt fantastisch. Ik deelde daar uit enthousiasme een foto van op Instagram en gebruikte de hashtag natuurhuisje.

Mijn foto is toen geselecteerd als een van leukste inzendingen van de afgelopen maanden. Dat was mij ontgaan, tot ik twee weken geleden een mailtje ontving met de mededeling dat ik een cheque ter waarde van 250 euro gewonnen heb. Zo tof! De foto bovenaan deze blogpost is de winnende foto trouwens. Hij is ook wel erg leuk hè? Hermie en Moos liggen uit te puffen in het mega gezellige huisje dat we gehuurd hadden. Ze waren zo moe van het rennen in het bos. De voeten van Jelm vind ik een leuk detail op deze foto. Zo ontspannen, zo knus. Precies zoals we het weekendje beleefd hebben.

Ik ben echt dol op het concept van Natuurhuisje. In deze blogpost schreef ik er al meer over. Er is zoveel keuze wat betreft bestemmingen. Toch wist ik al meteen waar ik dit keer heen wilde. De Veluwe schoot als eerste door mijn hoofd, maar niet lang daarna dacht ik aan iets anders. De Belgische Ardennen. Dat gebied staat al heel lang op ons lijstje en vooral Jelm wil daar al jaren heel graag naartoe. Ikzelf ben er zo’n tien jaar geleden voor het laatst geweest met school. Ik herinner me vooral dat we op moutainbikes zaten -loodzwaar- en dat we op grote hoogte -doodeng- een parcours moesten afleggen in een of ander avonturenpark. Het lijkt me erg leuk om nu opnieuw naar de Ardennen te gaan en dit keer geen dingen te hoeven doen waarvan ik in mijn broek poep. 🙂 Geen helmen, veiligheidstuigjes en pijnlijke moutainbike-zadels meer voor mij dus.

Natuurlijk ging ik op zoek naar een huisje waar de honden ook welkom zijn. Want ik weet zeker dat ze het geweldig zullen vinden. Ik koos voor een kleine bungalow middenin de bossen van Viroinval, vlak tegen de Franse grens aan. Het huisje is een stuk minder picture perfect dan het huisje dat we in januari op de Veluwe huurden, maar alsnog verwacht ik dat we het er heel gezellig gaan krijgen. Omdat ik zo enthousiast ben wilde ik graag deze zomer nog gaan en het was best even puzzelen om een geschikt huisje te vinden dat nog vrij was, want veel is al volgeboekt natuurlijk. Maar ik had wederom geluk en heb inmiddels geboekt. We gaan een lang weekend en ik heb er ontzettend veel zin in. Je schijnt er van alles te kunnen doen in de omgeving. Wandelen, grotten bezoeken, paardrijden en paintballen bijvoorbeeld. Ook schijnt er vlakbij het huisje weer een avonturenparcours te zijn. Nou is dat laatste dus nog steeds echt niks voor mij, net als paardrijden en paintballen trouwens. Maar lekker door de natuur banjeren en oude dorpjes en grotten bezoeken, daar word ik wel heel blij van. En ik verheug me nu alvast op het enthousiasme van de honden. Vooral Hermie gaat helemaal gek worden van blijdschap, dat weet ik nu al. Hij houdt zo vreselijk veel van het bos. Echt heel leuk om te zien vind ik dat. 🙂

Ben jij weleens in de Belgische Ardennen geweest? Mocht je nog tips hebben, laat ze dan zeker achter in de comments. Ik kan niet wachten om te gaan. 🙂