Voeding heb ik altijd al interessant gevonden. Ik wil graag weten waarom wortels zo goed voor je zijn en wat er zo gezond is aan boerenkool. Ik houd van die weetjes. Een tijdje terug hield ik mijn eigen eetpatroon onder de loep en keek ik of ik het wel een beetje ‘goed’ doe volgens de Schijf van Vijf. Ik schreef er een uitgebreide blogpost over. Sindsdien ben ik er nog meer bij stil gaan staan dan ik al deed. Ik wilde graag proberen om wat meer peulvruchten en vis in mijn maaltijden voorbij te laten komen, want dat eet ik veel te weinig. Ik weet alleen nooit zo goed hoe ik dat lekker kan klaarmaken. Veel verder dan linzensoep en chili con carne kom ik niet. En op het gebied van vis ben ik sowieso een sukkel, want ik weet echt niet goed hoe ik dat kan bereiden.
Toen ik erachter kwam dat het Voedingscentrum een kookboek gebaseerd op de Schijf van Vijf heeft uitgebracht was ik dan ook gelijk enthousiast. Het leek me het perfecte boek om me verder te helpen wat betreft inspiratie en recepten. Ik bestelde ‘m direct en inmiddels heb ik het boek een al een tijdje in huis. Hoog tijd voor een review dus. Is het wat?
Mijn eerste indruk was heel goed. Een aanlokkelijke cover met prachtige kleurrijke foodfoto’s siert het boek. Op de eerste pagina’s vind je een duidelijke indeling. Het boek is ingedeeld in de hoofdstukken; gezond genieten, ontbijt, lunch, warme maaltijd, toetjes en drinken. Behalve een hoop recepten staan er ook veel praktische tips in over hoe je jezelf een gezonder eetpatroon kunt aanmeten. Voor mij zijn veel van deze tips al vanzelfsprekend, maar dat komt doordat ik van nature erg geïnteresseerd ben in dit onderwerp. Voor iedereen met een iets minder grote basiskennis over gezond eten zijn deze tips denk ik wel bruikbaar en wellicht af en toe zelfs een eyeopener.
Gezond, gezonder, gezondst
Qua recepten is het boek heel veelzijdig. Er is voor iedereen wel wat wils. Alleen de ontbijtjes vind ik een beetje simpel. Dat je havermout kunt koken en daar wat fruit en kaneel doorheen kunt gooien had ik zelf ook nog wel kunnen bedenken. De hoofdgerechten en toetjes vind ik een stuk origineler. Ook staan er een paar lekkere soeprecepten in. De meeste recepten zijn bedoeld voor tijdens de warme maaltijd. Er wordt goed afgewisseld tussen vlees, vis en vega. Wat me wel opviel is dat alle recepten heel gezond zijn. Echt héél gezond, op het saaie af. Geen enkel recept bevat bijvoorbeeld zout. Nu weet ik wel dat te veel zout niet goed is, maar helemaal geen zout vind ik dan weer het andere uiterste. Je komt bovendien nergens crème fraîche tegen, of een scheutje kookroom en al helemaal geen stiekem kloddertje mayonaise. Twee bescheiden eetlepels ketjap manis mag je nog net toevoegen ondanks de suiker die daarin zit, maar veel wilder wordt het niet. Daardoor voelt dit boek voor mij een beetje aan als een dieetboek. Als ik een maand lang alleen maar recepten uit dit kookboek ga maken en me houd aan de gezonde tussendoortjes die in het boek beschreven worden, dan weet ik zeker dat ik gewoon afval. Een hele gekke gedachte is dat niet, want in het boek wordt al rekening gehouden met dat scenario. Mocht je ongewenst afvallen, dan kun je het beste iets meer eten van de producten die binnen de Schijf van Vijf vallen, adviseren de schrijvers van het boek. Ikzelf dacht een hele andere richting uit. Je zou ook een lekker ijsje kunnen verorberen of wekelijks een paar koekjes naar binnen kunnen werken. Of wat dacht je van een schaaltje chips op zaterdagavond. Pas tegen het einde van het boek, op pagina 148, wordt daar wat aandacht aan besteed. Volgens het boek mag je best drie keer per dag ‘iets kleins’ eten wat niet gezond is. Zoals een lepel ketchup bij je tosti, vruchtenhagel als broodbeleg en een klein koekje bij de koffie. Drie keer per week mag je iets ‘groots’ eten wat ongezond is. Zoals een croissant, een stuk taart of een klein zakje chips. Hè, hè, hier was ik aan toe. Het had wat mij betreft wel ietsje eerder in het boek genoemd mogen worden, ik heb er echt even om moeten zoeken. Lang leve de middenweg! Tachtig procent gezond en af en toe even wat ongezonds. Dat is in ieder geval een concept dat mij persoonlijk het meeste aanspreekt. Want hoeveel groente en volkorenproducten ik ook eet, ik zou mijn taart- en chipsmomentjes niet willen inruilen voor een paar ‘snack’ tomaatjes of wat stukjes komkommer.
Zeurkous
Ik erger me dan ook aan de mevrouw die aan het begin van het boek aan het woord komt. Ze vertelt dat ze vroeger een ontzettende snoepkont was. Maar sinds ze kinderen heeft is ze gezonder gaan eten. Ze kookt zoveel mogelijk vers en er staan elke dag groenten en fruit op het menu. So far so good. Tot ze vertelt dat haar kinderen ‘snacken’ met rozijnen, fruit, een rijstwafel (bah) en héél af en toe een lolly. Ja, ja, toe maar. Bij vriendjes krijgen ze tot haar irritatie weleens chips aangeboden. Of soms zelfs een roze koek! Oh nee toch! Ik kan er niks aan doen, maar ik krijg er jeuk van. Zelf jarenlang genieten van zoetigheden en dan je kinderen zonder een snoepje opvoeden. Ik snap dat niet. Ik vind het heel logisch dat je je kroost niet helemaal wilt volproppen met ongezonde rotzooi en dat je ze een gezonde basis wilt meegeven en aanleren. Maar helemaal nooit een snoepje op een treurige lolly na vind ik het andere uiterste. En je gaat toch zeker niet dood van één snoepje of één koekje per dag? Daar worden kinderen toch juist hartstikke gelukkig van? En bovendien leer je ze dan meteen iets over balans en keuzes maken. Ik vind het jammer dat het Voedingscentrum zo’n mevrouw een podium geeft, ook nog prominent vooraan in het boek notabene. Ik zou zelf gekozen hebben voor een moeder die er iets meer tussenin staat. Ook vind ik de tips uit het boek die gegeven worden voor feestelijke gelegenheden nogal wonderlijk. Heb je een feestje? Vervang de borrelnoten door een handje ongezouten noten, skip snoepjes en ga voor fruit en verwissel de chips voor rauwkost, aldus het Voedingscentrum. Dit is duidelijk niet mijn idee van een feestje. Ik vind ‘t maar idioot, vooral dat laatste. Rauwkost in plaats van chips? Nooo! Ik zou dat feestje zelf geloof ik dan maar skippen. 😉 Ik zou zeggen: prop tijdens een feestje vooral wat borrelnoten in je mond, geniet van die chips en neem dat snoepje. Als je de rest van de tijd gezond eet mag je wat mij betreft juist genieten tijdens een feestje. Daar is het toch tenslotte feest voor?! Gelukkig worden er in het boek ook mensen opgevoerd waarmee ik me beter kan identificeren. Voedingsexpert Astrid Postma-Smeets bijvoorbeeld. Zij eet af en toe wel een chocolaatje of een chippie, vertelt ze in het boek. ,,Ik probeer hierin een balans te vinden”, besluit ze. Zo denk ik er ook over.
Wat ik wel heel leuk vind aan het boek is dat ik er meer ingrediënten door heb leren kennen. Zo weet ik nu dat okra een groente is en dat er ook volkoren noodles bestaan. Heb ik nooit geweten, ik kende alleen de witte variant. Inmiddels koop ik alleen nog maar volkoren noodles en dat bevalt me uitstekend. Ook vind ik het leuk dat er recepten in het boek staan met couscous en bulgur, want daar kook ik nooit mee. Bij mij in de keuken zijn aardappels, zilvervliesrijst en volkoren pasta de hoofdingrediënten. Af en toe pak ik eens een meergranenwrap, maar dat was het ook wel. Door dit boek krijg ik veel inspiratie om ook eens wat anders te maken.
Conclusie
Ik heb geen spijt van mijn aankoop. Het boek is absoluut inspirerend en is volgens mij met veel liefde en toewijding gemaakt. Dat kun je er direct aan afzien. Wel vind ik het dus jammer dat het boek voor mij als een dieetboek aanvoelt. Ik dacht echt dat ik al heel goed bezig was, maar zó gezond eten, dat lukt me niet. Toch houd ik dit boek in de buurt van mijn keuken. Mocht ik net iets te veel gesnackt hebben, dan is dit boek perfect om bij de hand te hebben om een light recept uit op te duikelen, voor een zogeheten balansdag. 😉 En ik ga zeker nog een paar van de visrecepten proberen die erin staan! Mocht je op zoek zijn naar een boek vol gezonde recepten en tips, pak dit boek dan zeker eens op in de boekhandel of bestel het via internet. Je betaalt er €12,95 voor wat ik niet duur vind voor een uitgebreid kookboek met veel informatie en mooie foto’s. Een leerzaam boek is het sowieso, vooral voor mensen die nog steeds in de veronderstelling leven dat vla gezonde zuivel is. 😉 Kende jij dit boek al? Lijkt het jou interessant?
No Comments