In september ging ik op vakantie naar Portugal. Uiteindelijk kreeg dit reisje letterlijk een heel bijzonder staartje. Want ik nam niet alleen mijn koffer mee terug en een magneetje voor op de koelkast, maar ook een hond.
Honden
Over smalle houten vlonders lopen we een route over het prachtige groene water van de Plitvice meren in Kroatië. Hermie en Moos dribbelen dapper mee. ,,Is dat niet zielig voor die honden?” horen we een mevrouw achter ons zich hardop afvragen. ,,Nee joh”, verzekert haar reisgenoot haar. ,,Die beestjes zijn allang blij dat ze mee mogen!”
Mijn favoriete soort reis? Dat is misschien toch wel een (lang) weekend weg. Langere reizen vind ik ook heel leuk, maar ik moet eerlijk bekennen dat ik na een week meestal stiekem alweer een beetje naar mijn eigen huis verlang. En dan met name naar mijn keukentje, waar ik lekker zelf kan koken. En bloggen en foodfoto’s maken begin ik dan ook te missen. Een korter reisje vind ik daarom ideaal. Je bent er even helemaal uit en voor je thuis kan missen ben je alweer terug. En vakanties en weekendjes weg zijn wat mij betreft helemaal geslaagd als de honden mee kunnen. Ik kan ze simpelweg niet te lang missen en vind het altijd heel erg gezellig als ze met ons mee op pad zijn.
Een klein zenuwachtig hondje met een fluweelzacht wit met bruin vachtje stapte eind vorig jaar voor het eerst ons huis binnen. Kleine Moos. De eerste avond durfde hij zijn bench niet uit. Schrikachtig, nerveus en onzeker. Zo kon je hem het beste omschrijven.
Die warmte… Ik weet niet zo goed wat ik ervan moet vinden. Enerzijds vind ik het heerlijk dat ik elke dag zonder jas de deur uit kan. Dat mijn huid voor mijn doen redelijk bruin kleurt. En dat ik dagelijks een prima excuus heb om een lekker ijsje te eten. Maar aan de andere kant voel ik me altijd enigszins beperkt met zulke hitte. Want ja, waar moet je heen met zulk weer? Naar het strand en dan samen met de rest van Nederland in de file belanden? En daarbij, honden zijn op de meeste stranden nu niet welkom.
Wat was gisteren een lekker dagje. Een perfecte zondag als je het mij vraagt. In de ochtend heb ik eventjes achter mijn laptop gezeten en geprutst aan de blog. Het regende zachtjes, maar dat is helemaal niet erg als je aan het bloggen bent. Ik had gehoopt dat het de hele dag zonnig zou worden, maar gelukkig brak de zon ‘s middags alsnog door. We waren eigenlijk van plan om ‘s ochtends naar de Sallandse Heuvelrug te rijden, maar die motregen weerhield mij ervan om in de auto te stappen.
,,Wat leuk, twee honden. Maar ook twee keer zoveel werk zeker?” Die opmerking heb ik best vaak gehoord en het leek me leuk om er eens een blogje aan te wijden. Want is het echt zo? Of valt het eigenlijk reuze mee? Vandaag vertel ik over mijn ervaringen.
