Dat ik van Nederlandse producties houd was je vast al opgevallen. Bij dit lijstje valt mijn voorkeur sowieso niet te ontkennen, want er staan alleen maar Nederlandse titels op. En vooruit, één Vlaamse dan. Lang niet alles vond ik even sterk, maar er zitten zeker ook aanraders tussen. Benieuwd naar wat ik de afgelopen tijd gekeken heb en wat ik daarvan vond? Lees dan verder.

Films

Bankier van het verzet
Nederlandse oorlogsfilm uit 2018

Toen ik hoorde dat deze film in de bioscoop zou komen wist ik meteen dat ik erheen wilde. Mijn zusje had hetzelfde en dus zijn we samen gegaan. Jelm wilde graag mee en mijn zusjes vriend besloot uiteindelijk ook een kaartje te kopen. Soms ga je naar de bioscoop en denk je na afloop, toch jammer van mijn gespendeerde euro’s. En soms ga je en stap je naderhand de zaal uit met het idee; dit was elke cent waard. Bij Bankier van het verzet was er wat mij betreft sprake van dat laatste. Ik heb genoten van iedere minuut. De film is indrukwekkend, spannend en op waarheid gebaseerd. Nou ja, ik las dat sommige scenes wat zijn aangedikt, maar wat mij betreft mag dat. Het is en blijft tenslotte toch een film. Waar het verhaal over gaat? Over de broers van Hall. Walraven (Wally) van Hall is bankier en niet zomaar eentje. Hij besluit zijn kennis en connecties in te zetten voor het verzet. Zijn broer helpt hem daarbij. Een levensgevaarlijke keuze, maar niet zonder succes. De broers krijgen het voor elkaar om ongemerkt de grootste Nederlandse bankfraude ooit te plegen en financieren daarmee een groot gedeelte van het Nederlandse verzet. Barry Atsma en Jacob Derwig schitteren in de hoofdrollen en ook Pierre Bokma heeft een grote rol. Ze spelen erg goed en ik vind het altijd mooi om films te zien die zich in een andere tijd dan de onze afspelen. Heb je Bankier van het verzet nog niet gezien? Ik zou het zeker eens doen.

Zwart water
Nederlandse psychologische thriller uit 2010

Jelm en ik hadden zin om een film te kijken, maar wisten weer eens niet welke. Bekend probleem? Daarom maak ik deze blogposts dus, om je wat inspiratie te geven. Wij zaten op dat moment dus zonder en kozen lukraak deze film uit. Soms word je positief verrast, soms blijft het bij ‘moah’. Zwart water valt naar mijn mening in de moah-categorie. Het verhaal gaat over een Nederlands gezin dat naar België verhuist. De moeder, Christine, heeft namelijk haar ouderlijk huis geërfd. Het is een enorme kast op een groot landgoed, maar ze is er al jaren niet meer geweest. Haar dochtertje Lisa kan moeilijk wennen in haar nieuwe omgeving en voelt zich eenzaam. Maar op een dag is ze niet meer alleen, want ze ontdekt een meisje in de kelder. Het geheimzinnige en duistere meisje in de kelder beweert dat ze de overleden tweelingzus van Lisa’s moeder is. Christine zou haar in haar jeugd hebben vermoord en haar geest zwerft nog altijd door het huis. Maar is dat ook zo? Christine wil niet over het verleden praten en ondertussen gebeuren er vreemde ongelukken. Wie doet wie wat aan? Het moet een psychologische thriller voorstellen, maar echt heel spannend vond ik de film niet. Eerder een beetje vreemd. Aan het einde werd wel duidelijk hoe het nou precies zit (houd ik van!), maar daar is dan ook alles mee gezegd. Ik vond het geen pakkende film.

Weg van jou
Nederlandse romantische komedie uit 2017

Ik zou nooit een romantische komedie uit Hollywood opzetten, maar naar Nederlandse films ben ik altijd nieuwsgierig, ongeacht het genre. Dus toen Jelm een avondje weg was parkeerde ik mezelf op de bank voor deze typische vrouwenfilm. De film gaat over de ambitieuze Evi die bij een groot Rotterdams bedrijf werkt. Ze hoopt vurig binnenkort voor haar werk naar Rio de Janeiro te kunnen vertrekken. Maar haar baas heeft andere plannen. Het wordt Terneuzen, in Zeeland. De vriend van Evi zag Brazilië helemaal zitten, maar in Terneuzen wil hij niet dood gevonden worden. Evi ook niet, maar omdat ze haar baan niet wil verliezen gaat ze toch. In haar eentje nog wel. Het wil allemaal voor geen meter lukken in Zeeland, maar natuurlijk is daar een knappe man. En Evi’s achtergebleven vriend in Rotterdam is eigenlijk een vreselijke nietsnut, dus ja, hoe dat afloopt kun je natuurlijk wel raden. Heel erg grappig vond ik de film niet, ook al zit de halve cast van Toren C erin. Zeeland wordt vreselijk oubollig neergezet, bijna op het ergerlijke af. Alles voor het komische effect natuurlijk, alleen is dat blijkbaar niet zo mijn humor. Toch vond ik het al met al best een vermakelijke film. Het is echt zo’n film waarbij je niet hoeft na te denken, gewoon verstand op nul en prima geschikt om aan het einde van een lange dag te kijken. Je weet van tevoren precies hoe het afloopt, maar dat is ook weleens fijn op zijn tijd. Lekker ontspannen.

Series

De luizenmoeder
Nederlandse serie uit 2018

Heel Nederland had het erover; de Luizenmoeder. En natuurlijk heb ik ook gekeken. Vanaf de eerste aflevering zat ik klaar en ik verheugde me de hele week op de volgende. Wát is deze serie grappig. Decor van het geheel is basisschool de Klimop. De directeur is een ongelofelijke flapdrol, de ouders zeiken op alles om niets en ondertussen probeert juf Ank orde te scheppen in de chaos. De cast wordt verder aangevuld met juf Helma, de stront eigenwijze juf van groep acht, conciërge Volkert en Nancy, een overdreven betrokken ‘hulpouder’. Allerlei issues passeren de revue. Het traktatiebeleid (gezond!), stress rond citotoetsen, gezeur over het parkeerbeleid, alles komt voorbij. Het leuke vind ik dat deze thema’s niet verzonnen zijn, maar in het echte leven ook voorkomen. Natuurlijk wordt alles in deze serie extra uitvergroot, maar ik herken er zeker een kern van waarheid in. Voor mijn gevoel worden alle doorgeslagen zeurouders die Nederland tegenwoordig kent in deze serie vreselijk te kakken gezet. Genieten.

Soof | Een nieuw begin
Nederlandse serie uit 2018

Ik heb de beide films rond Soof gezien en ik vond er eerlijk gezegd weinig aan. Dus toen de serie zich aankondigde liep ik dan ook niet gelijk warm. Op Instagram hoorde ik echter veel positieve geluiden over deze serie, dus heb ik uit nieuwsgierigheid toch gekeken. Weliswaar tijdens het opvouwen van de was, maar daar is deze serie prima geschikt voor ontdekte ik. Je hoeft er namelijk niet met volle concentratie naar te kijken, want er gebeurt amper iets. Soof stort zich op de heropening van haar restaurant en ondertussen verliest haar ex-man zijn woonruimte. Hij besluit de zolder van hun voormalig gezamenlijke huis te gaan verbouwen. Ondertussen speelt er iets tussen Soof en haar buurman, heeft ze haar handen vol aan haar puberkinderen en verder… Verder gebeurt er eigenlijk niet zoveel. Het verbaasde me dat het de makers gelukt is om met zo’n mager script tien (!) afleveringen te vullen. Maar ja, de was moet toch opgevouwen worden en wat vermaak is dan altijd welkom, dus heb ik de serie toch uitgekeken. En ik had nog een goede reden om me door de afleveringen heen te worstelen; Soof haar moeder, gespeeld door Anneke Blok. Wat een hilarisch personage is dat. Een trotse en bazige vrouw die heel graag onmisbaar wil zijn, maar ondertussen loopt ze iedereen voortdurend in de weg. Ze snort regelmatig beledigd weg op haar brommertje. Als ik eraan denk moet ik al lachen. Soof zelf vind ik maar een wonderlijk personage. Ik kan haar niet goed begrijpen, maar haar moeder, die redt wat mij betreft de serie. Er komt een seizoen twee. Ach, de wasmand blijft toch constant volstromen, dus ik denk dat ik seizoen twee ook ga inzetten als vermaak tijdens het opvouwen van stapels schone was.

Land van Lubbers
Nederlandse serie uit 2016

De naam Ruud Lubbers heb ik heel vaak gehoord, maar ik had er nooit een gezicht bij. Althans, niet het juiste gezicht. Toen deze oud-premier begin dit jaar overleed kwam hij weer veelvuldig in het nieuws en ik moet zeggen, hij intrigeerde me. Hij werd omschreven als een hele slimme man, een eigenwijze man, iemand die zich lang staande heeft gehouden in de politiek. Maar ook als een gelovige man die niet vies was van vrouwelijk schoon. Tijdens zijn regeerperiode kreeg hij een hoop lastige zaken voor zijn kiezen. Ik herinnerde me dat er een serie over hem was gemaakt en ik besloot die te gaan kijken. Alles waar Ruud Lubbers bekend om staat komt voorbij. Zijn geworstel met de plaatsing rond kruisraketten. De oliecrisis. Bezuinigingen. De euro. Zijn hevige baardgroei. De strubbelingen met zijn vrouw Ria. Andere vrouwen. Zijn gepeste dochter. In hoeverre ik het kan beoordelen lijkt het script heel erg in de buurt te komen van de werkelijkheid. Guy Clemens speelt de jonge Ruud Lubbers en heeft inderdaad veel van hem weg. De oudere Ruud Lubbers, gespeeld door Huub Stapel, kon me iets minder boeien. Sommige andere rollen waren ook niet heel sterk, maar vond ik deze serie alsnog erg interessant om te kijken. Het speelde zich allemaal af voor mijn tijd, ik wist er niet al te veel vanaf en nu heb ik toch iets meer een idee gekregen van wie premier Ruud Lubbers was en wat hij voor Nederland betekend heeft.

Salamander | Seizoen 1
Vlaamse serie uit 2012

Jelm en ik zijn dol op het kijken van series en waren op zoek naar een nieuwe titel. Per toeval stuitten wij op de Vlaamse serie Salamander. Ik weet niet of deze misdaadserie het Belgische antwoord op de Nederlandse hitserie Penoza moet voorstellen, maar ik moet zeggen dat ik Penoza het voor mij wint. De serie Salamander heeft namelijk een wat wonderlijk scenario, althans dat vind ik. Het verhaal begint met de overval op een particuliere bank. Van alle kluizen die er staan worden er 66 opgebroken en leeggehaald. En dat is geen toeval, want het zijn precies de kluizen van de meest invloedrijke inwoners van België. Ministers, officieren, directeuren, dat soort mensen. Zij worden vervolgens gechanteerd met pikante geheimen uit hun privéleven en er valt nogal eens een dode. De bank probeert het voorval ondertussen krampachtig stil te houden, maar de scherpe rechercheur Gerardi krijgt er toch lucht van. Volhardend als hij is wil hij deze zaak koste wat kost oplossen, maar dat wordt hem van alle kanten lastig gemaakt. Hij wordt uit zijn functie ontheven, maar bijt zich desondanks toch vast in de zaak. Wie wil België kapot maken? En waarom? Hij stuit op het bestaan van een geheime, zeer invloedrijke club genaamd Salamander. Praktisch in zijn eentje gaat hij de strijd aan tegen deze levensgevaarlijke groep. Ik moet zeggen dat het lang duurde voor deze serie me wist mee te slepen. Ik vond het allemaal wel erg onwaarschijnlijk. Een groep van vooraanstaande Belgen die zich met moorden bezighoudt? Eén rechercheur tegen de rest van het land? Voor mij net iets te ongeloofwaardig. Het eerste seizoen telt twaalf afleveringen en pas bij de laatste afleveringen begon de serie voor mij echt tot leven te komen. Hoe wonderbaarlijk het scenario ook is, uiteindelijk werd ik er toch in meegezogen. En vond ik het toch nog echt spannend worden. Heerlijk, want daar houd ik van. Er is ook een tweede seizoen. Hopelijk weet die me iets sneller te raken, maar kijken ga ik hem toch wel.

Tot zover mijn lijstje van de afgelopen tijd. Het schoot een beetje alle kanten op. Van prachtige films en intens grappige series tot het niveau ‘moah’.  Maar goed, smaken verschillen natuurlijk. Heb jij ook titels uit mijn lijstje gezien? Wat vond jij ervan?