De zomer komt eraan, dus in plaats van aan stamppotjes begin ik weer vaker aan salades te denken. Op 24Kitchen kwam ik laatst een recept tegen waar ik direct honger van kreeg. Ik zag Rudolph een pastasalade maken met Griekse smaken. Rode ui, komkommer, olijven, feta….mmm! Van een bosje verse peterselie, wat knoflook en een flinke scheut olijfolie draaide hij in een mum van tijd een lekkere dressing in elkaar. Het zag er zo goed uit dat deze pastasalade meteen op mijn ‘kook-lijstje’ belandde.
Mijn zusje appte met de vraag of ik toevallig nog belang had bij anderhalve kilo appels. Haar vriend had per ongeluk een appelsoort gekocht die ze niet lekker vindt en ze vond het zonde om de appels weg te gooien. Op zulke vragen zeg ik zelden nee, want weggooien vind ik ook vreselijk zonde. Dus heb ik de appels afgelopen week met liefde verwerkt in allerlei recepten. Opties genoeg! Ik maakte rode kool met appeltjes, een appelcake met Griekse yoghurt en cranberries en tonijnsalade met stukjes appel erdoor. Allemaal heerlijk! Maar nog steeds hield ik wat appels over, dus besloot ik nog maar iets meer te bakken. Ik had zin om iets te maken wat ik nog niet eerder gemaakt had… Ik moest er even over nadenken want ik heb echt al heel veel appelrecepten geprobeerd. Maar opeens schoten appelkoeken door mijn hoofd. Die had ik nog nooit gemaakt, dus ging ik daarmee aan de slag. Ik ging even het internet op om inspiratie op te doen en stuitte meteen op een recept van Rudolph van Veen. Vaak pas ik recepten aan naar eigen smaak, maar dit klonk zo goed dat ik nauwelijks iets aangepast heb. Wel besloot ik de koeken er iets anders uit te laten zien. Rudolph ging voor vierkante exemplaren met een dichte bovenkant, ik maakte ronde met een open bovenkant. Ook gebruikte ik kaneel in plaats van speculaaskruiden.
Je zou misschien verwachten dat iemand zoals ik op haar verjaardag druk bezig is om allerlei feestelijke taarten te bakken, maar niets is minder waar. Want afgelopen zondag was ik jarig en ik heb het gepresteerd om helemaal niets mijn oven in te schuiven. Ik vier mijn verjaardag de laatste jaren eigenlijk nooit meer uitgebreid met veel visite. Wel vier ik altijd een klein feestje met Jelm. We waren eigenlijk van plan om ter ere van mijn 27ste verjaardag een leuk citytripje te gaan maken, maar door de komst van Moos is er van dat plan niets terecht gekomen. Dat is niet erg, want zodra Moos wat ouder is kunnen we nog genoeg reisjes maken. Wat ik wel gedaan heb op mijn verjaardag? Eigenlijk niet zoveel bijzonders en dat is precies wat ik heerlijk vind op mijn verjaardag. Gewoon lekker relaxed doen waar ik zin in heb.
Toen ik de mango-yoghurttaart naar recept van Rudolph van Veen voor het eerst proefde wist ik meteen dat ik deze taart vaker zou gaan maken. Hij is zo lekker! Vanmorgen maakte ik hem opnieuw, maar dit keer verving ik de mango voor aardbeien. Ook erg lekker! Ik maakte mooie swirls van aardbeienpuree en garneerde de taart met wat toefjes slagroom en verse aardbeien. Niet moeilijk, maar het ziet er wel meteen heel tof uit. Vandaar dat ik besloot ook deze yoghurttaart een plekje op de blog te gunnen. Hij is zo fotogeniek! Het recept is bijna hetzelfde als bij de mango-taart, maar om verwarring te voorkomen deel ik ‘m opnieuw. Dit keer met de juiste hoeveelheid verse aardbeien in de ingrediëntenlijst. 🙂
Ik meende dat ik nog een zakje met zoute pinda’s in de voorraadkast had liggen. Ik ben zelf meer een chips-eter, dus die pinda’s bleven maar liggen. Ik bedacht dat ik ze wel kon verwerken in koekjes. Ik had nog nooit pindakoeken gebakken, dus het leek me leuk om eens te doen. Ik zocht op internet naar een recept en kwam bij Rudolph van Veen uit. Hij garneerde zijn pindakoeken met pure chocolade. Ik had ook nog een blok speciale smeltchocolade van Verkade in huis, dus dat kwam perfect uit. Mijn idee dat ik nog pinda’s op voorraad had bleek achterhaald, want die had Jelm inmiddels al opgegeten, haha. Ach, daar zijn ze tenslotte voor. Ik haalde een nieuw zakje pinda’s en ging vanmorgen gezellig koekjes bakken. Ik gebruikte trouwens gezouten pinda’s, leek me extra lekker. Benieuwd naar het recept en het resultaat? Lees dan verder.
Yoghurt, melk, kwark, ik houd van alle drie even veel. Ik ben gek op zuivel! Ik koop zelfs vrijwillig karnemelk en drink dat nog graag ook. Jelm daarentegen heeft juist een hekel aan dit alles. Hij wil nog net een ‘karnie’ voor mij inschenken, maar wil zelf voor geen goud een slok proeven. Vla is zijn enige liefde als het op zuivel aankomt. Ik kon hem dan ook niet blij maken met de taart van vandaag. Mezelf echter wel, ik werd er zelfs dolgelukkig van. Want man, wat is deze taart ontzettend lekker! Ik heb al veel yoghurt- en kwarktaarten gemaakt in mijn leven, maar deze staat absoluut met stip op nummer één.
Zoals ik begin deze week al schreef heb ik op het moment een lading appels in mijn voorraadkast. Ik maakte er een taart van en zette rode kool met appeltjes op tafel, maar hield nog steeds een berg over. Aangezien ik eten weggooien een van de meest onnozele dingen vind die je kunt doen, ben ik opnieuw in de keuken in de weer geweest met appels.
