Ik heb nog nooit zo weinig geld verdiend in een jaar. Maar ik heb ook in tijden niet zoveel lol gehad. Zoveel mooie dingen gezien, dingen gemaakt en dingen geprobeerd. Mijn 2017 verliep anders dan ik voor ogen had, maar uiteindelijk pakte het helemaal niet zo slecht uit als ik even dacht.

En hoe kwam dat dan, zo weinig centen? Ik zal bij het begin beginnen. In 2016 nam ik het besluit dat ik meer ruimte wilde vrijmaken voor creativiteit. Ik stopte met mijn journalistieke werkzaamheden en ging parttime werken in een winkel, zodat ik lekker veel tijd kon besteden aan fotografie, koken, bakken en bloggen. Dat heb ik een jaartje gedaan en begin 2017 merkte ik dat ik toe was aan iets anders. Het werk in de winkel voelde inmiddels stiekem een beetje als zonde van mijn tijd. Ik was eraan toe om weer nieuwe dingen te leren. Daarom begon ik om me heen te kijken naar andere parttime banen. Met mijn blog wilde ik absoluut niet stoppen, want daar was ik nog lang niet klaar mee (en nog niet!) En dus switchte ik in het voorjaar van 2017 van baantje. Het leek allemaal leuk en beter bij me te passen, maar uiteindelijk liep het heel anders dan volgens de gemaakte afspraken. Ik was er gauw klaar mee. Ik ben eerst even flink ontploft en daarna ben ik vertrokken.

En toen had ik opeens helemaal geen werk meer. Ik solliciteerde meteen naar een andere (fulltime) baan die me leuk leek. Ik mocht op sollicitatiegesprek komen, maar helaas bleef het daarbij. Maar heel erg vond ik dat ergens ook weer niet, want ik wilde graag genoeg tijd voor mijn blog en Hermie overhouden en dat leek me best pittig naast een fulltime baan. Direct daarna vertrokken Jelm, Hermie en ik op vakantie naar Sardinië en dat was een fijne onderbreking. Ik merkte dat ik er eigenlijk wel eventjes helemaal klaar mee was. Ik zag er tegenop om te solliciteren, daarover te stressen en te hopen dat mensen hun afspraken nakomen. Veel jongeren nemen een tussenjaar voor of na hun studententijd en ik besloot dat ik dat gewoon nu ging doen. Ik had best wat spaargeld opgebouwd en daarvan kon ik het wel even uitzingen, redeneerde ik. Eigenlijk had ik dat al wel eerder willen doen, maar ik durfde het niet. Geen inkomsten meer, alleen maar je banksaldo zien kelderen… Het leek me zo eng! Maar toen het eenmaal zover was bleek ik er eigenlijk helemaal geen moeite mee te hebben. Ik was van plan om alleen de zomermaanden als pauze in te lassen, maar het beviel me zo goed dat ik ook de rest van 2017 alleen maar heb gedaan waar ik zin in had. Ik voel me dankbaar dat ik de mogelijkheid had om dit te kunnen doen.

En hoe gaat dat dan zul je je misschien afvragen. De hele dag thuiszitten, word je dan niet knettergek? Ik niet, kwam ik achter. Helemaal niet zelfs. Ik viel niet in een gat en heb me geen moment verveeld. Ik heb heel erg veel foodfoto’s gemaakt, heb mijn skills op dat gebied verbeterd en heb ontzettend veel gekookt en gebakken. Heb nieuwe recepten ontwikkeld en recepten van anderen uitgeprobeerd. Doordat Hermie elke dag op vaste tijden uitgelaten moet worden had ik nog steeds een vaste structuur, dus ook dat was fijn. Ik heb weleens eerder thuis gewerkt en dat was toen een minder groot succes. Maar ik heb ontdekt dat als je je bezighoudt met dingen die je leuk vindt en waar je energie van krijgt, dat het dan niet erg is om veel thuis te zijn.

Eigenlijk was het een heerlijk jaar. Ik voelde me rustig en ontspannen en daardoor lukte het me ook steeds beter om een beeld te krijgen van wat ik nou eigenlijk in de toekomst graag wil doen. Waar word ik blij van? Wat geeft me voldoening? En wat vind ik belangrijk? En het was natuurlijk ook noodzakelijk om daarover na te denken, want het zou wel fijn zijn als er in de toekomst weer wat meer eurootjes mijn kant op komen rollen. Ik heb daar inmiddels zo mijn ideeën over en heb er veel zin in om daarmee aan de slag te gaan in het nieuwe jaar. Kijken of het lukt. En zo niet, dan kan ik altijd alsnog weer aan het solliciteren slaan. Het was best even vervelend om niet goed te weten wat ik graag zou willen in de toekomst, maar het was des te prettiger om weer nieuwe ideeën op te doen en plannen te maken. Wat dat betreft heeft die ‘pauze’ me echt goed gedaan.

Behalve heel veel bloggen heb ik ook verschillende mooie reisjes gemaakt afgelopen jaar. Onder andere naar Sardinië dus. We misten onze vlucht -dat was iets minder chill- maar verder hebben we heel erg genoten. Ik blijf Sardinië een prachtig eiland vinden en kan het iedereen van harte aanbevelen. En Hermie ging voor het eerst mee in het vliegtuig! Heel spannend, maar het ging zo goed. Zo bijzonder! En leuk om over te bloggen natuurlijk, wat ik dan ook heb gedaan. 🙂

Ook hebben Jelm, Hermie en ik een heerlijk weekendje in Parijs beleefd en genoten we in Zuid-Frankrijk. Maar de meest onvergetelijke vakantie was toch echt die met de gehuurde camper. Ik denk er nog dagelijks aan en zit nu alweer druk te bedenken waar we volgend jaar allemaal naartoe kunnen tuffen. Want ja, het was absoluut voor herhaling vatbaar. Want wat hebben we veel gezien en meegemaakt! We bezochten maar liefst zes verschillende landen. We wandelden door vijf prachtige steden, maar genoten ook van mooie bossen en het Slowaakse platteland. Bovendien brachten we een bezoek aan kamp Auschwitz, wat diepe indruk op ons maakte. Het was echt een hele veelzijdige reis. We waren twee weken weg, maar het voelde als veel langer.

Maar ook binnen Nederland zijn we regelmatig op pad geweest. We hebben vaak door allerlei verschillende bossen gebanjerd met Hermie en we hebben prachtig gewandeld over de Loonse en Drunense Duinen. Verder hebben we ons jaarlijkse bezoekje aan ons favoriete pretpark weer kunnen afvinken en beleefden we een super gezellige dag in de Winter Efteling.

En 2017 was ook het jaar waarin een grote droom van mij uitkwam: we namen een tweede hond. Onze Moos. Ik vind het zo geweldig! Het voelt zo ontzettend goed om hem na zijn slechte start een fijn thuis te kunnen bieden. En we krijgen er zoveel voor terug. Hij is zo lief en hij kan zo goed met Hermie opschieten. Voor Hermie is het ook echt gezelliger om een maatje te hebben. Ik ben er heel erg gelukkig mee en Jelm niet minder.

En toen was het alweer de laatste dag van 2017. Het is echt snel gegaan. Ik kijk uit naar 2018. Ik heb zin in het opstarten van nieuwe projecten. Ik voel me weer energiek en gemotiveerd. En daar ben ik dankbaar voor. Soms moet je jezelf gewoon even oppeppen en dat is gelukt.

De eerste leuke activiteiten staan alweer gepland. In januari gaan we een weekendje doorbrengen in een huisje middenin de Veluwse bossen. Niet in een vakantiepark, maar echt helemaal alleen, diep in de bossen. Heb ik altijd al gewild, want dat lijkt me zó heerlijk. En de hondjes mogen natuurlijk mee en ik denk dat zij het ook geweldig zullen vinden.

Verder heb ik een tijdje terug een kleine reischeque gewonnen met een Bloginsiders actie. Die wil ik besteden aan een citytrip. Ik denk dat het Praag wordt, maar ik ben er nog niet helemaal over uit. Waar de reis ook naartoe gaat, ik heb er in ieder geval erg veel zin in want ik ben gek op zulke tripjes.

Ik ben benieuwd wat 2018 me allemaal gaat brengen. Ik ga mijn best doen om er een mooi jaar van te maken.

Ik wil je bedanken voor het lezen van mijn blog. En ik wens jou natuurlijk ook het allerbeste voor het nieuwe jaar!