Over smalle houten vlonders lopen we een route over het prachtige groene water van de Plitvice meren in Kroatië. Hermie en Moos dribbelen dapper mee. ,,Is dat niet zielig voor die honden?” horen we een mevrouw achter ons zich hardop afvragen. ,,Nee joh”, verzekert haar reisgenoot haar. ,,Die beestjes zijn allang blij dat ze mee mogen!”

En dat is waar. Als wij op vakantie gaan, dan voelt Hermie dat feilloos. Hij zit constant bij de deur en kijkt paniekerig uit zijn oogjes. Ondertussen blaft hij alles bij elkaar. Dat we ook zijn bench inpakken ontgaat hem altijd. Hij mag mee, alleen weet hij dat nog niet. Als we hem eenmaal in de auto zetten en even later samen de straat uitrijden komt hij tot rust. En weet je? Ik ook. Op vakantie gaan met hond vind ik het allerfijnste wat er is. Herm hoort bij ons en ik laat hem niet graag achter. Hoe goed het oppasadres ook is. Ik vind het zoveel gezelliger als hij mee is.

Inmiddels hebben we heel wat reisjes gemaakt met Hermie aan onze zijde. Hij slenterde langs de haven van Saint-Tropez. Liep te kwispelen in Nice. Rende over heuvels in Slowakije. Ging pootje baden in rivieren in Praag en Dresden. Lag te slapen onder de tafel van ons favoriete restaurantje in Antwerpen. Groef een kuil op het strand op Sardinië. Reed met ons mee in een gammele bus door de straten van Krakau. Sliep in een oeroud hotel in Zwitserland. Ging op de foto met de Eiffeltoren in Parijs. Rolde door de modder in Budapest. En snuffelde door de straten van Wenen. Hermie heeft er geen idee van, maar stiekem is hij best wel een reiziger.

Van één naar twee

En toen kwam Moos erbij en brak het moment aan dat we voor het eerst met twee honden op vakantie gingen. Dat is niet iets waar ik tegenop zag, in tegendeel. Het leek me heel erg leuk en nog gezelliger en ik ontdekte al snel dat dat inderdaad het geval was. We reden eerst met de auto naar Zuid-Frankrijk en genoten van de prachtige omgeving rond de Gorges du Verdon. De honden speelden heerlijk in het water en liepen dapper mee tijdens een pittige wandeling door de bergen. Eerlijk toegegeven, zij hielden het beter vol dan ik. Ook zaten ze braaf in een bootje en lieten ze zich de indrukwekkende kloof in varen. In augustus reden we met de honden naar de Belgische Ardennen en renden ze vol enthousiasme door de bossen. Niet lang daarna gingen we weer met een camper op pad en verkenden we Kroatië en Slovenië. De honden wandelden met ons mee door de straten van Ljubljana en Zagreb en bovendien door verschillende natuurgebieden. De Plitvice meren, mooie kloven, watervallen…

Telkens weer wat anders en telkens weer wat nieuws. Maar ze liepen er alsof ze nooit iets anders gedaan hadden. Vol vertrouwen. Als wij er zijn, dan is het goed, waar ze ook zijn. Zo mooi vind ik dat. Ik kan daar erg van genieten. Altijd weer dat enthousiasme, ook al weten ze niet wat er komen gaat. Dat maakt op vakantie gaan met honden wat mij betreft zo onvergetelijk.

Minder aangenaam

Zijn er ook nadelen? Natuurlijk wel, ik zou liegen als ik zou zeggen dat alles bij ons altijd alles van een leien dakje gaat. Dat mocht ik willen. 😉 Wat in ons geval weleens lastig kan zijn, is dat Hermie en Moos altijd helemaal uit hun dak gaan als we op een terrasje zitten en er een andere hond voorbij loopt. We proberen ze dat af te leren, maar vooralsnog is het hardnekkig. We proberen dus dan ook altijd maar rustige terrasjes op te zoeken en bidden ondertussen dat het goed gaat, haha. Wat we ook weleens doen is ze ‘s avonds in de camper laten of eventjes in hun bench in een vakantiehuisje. We blijven dan natuurlijk geen eeuwigheid weg, maar kunnen zo wel eventjes rustig dineren in een restaurant of op een terras.

Wat we ook meerdere keren hebben meegemaakt is dat Hermie de kans zag om door een dikke drol te rollen en te vies voor woorden weer op te staan. De allereerste keer was tijdens een weekendje weg in Limburg. We waren in de middle of nowhere aan het wandelen en hebben hem noodgedwongen in een slootje moeten wassen. Ook in Slowakije greep Hermie zijn kans en hebben we hem op de camping met een tuinslang onder handen genomen. Belangrijke tip als je gaat reizen met honden: vergeet nooit, maar dan ook nooit de hondenshampoo. 😉

Een ander nadeel is dat honden niet overal toegestaan zijn, dus moet je daar een beetje rekening mee houden met de planning. Maar eerlijk gezegd vind ik dat niet echt bezwaarlijk, want er is zoveel wat wel kan. Ik vind het erg leuk om me daarin te verdiepen en te bekijken wat de mogelijkheden zijn. Geloof mij maar, die zijn er genoeg!

Inmiddels heb ik een grote collectie reisfoto’s met hond(en). Zo leuk vind ik dat! Hieronder deel ik tien van mijn favorieten. 🙂

Deze foto maakte ik tijdens onze allereerste vakantie met Hermie. Dat was in 2016 en we waren naar Zuid-Frankrijk afgereisd. Dit was één van de eerste keren dat Hermie de zee in ging. Niet per se zijn ding, maar als Jelm gaat… Dan volgt hij natuurlijk. ♥

Tijdens diezelfde vakantie maakte Jelm deze foto. Hij noemde hem mislukt, maar ik vind hem juist heel grappig. Hermie en ik kijken omhoog omdat hij mij wilde likken en ik dat wilde ontwijken, haha.

Deze foto is een jaar later gemaakt, wederom in Zuid-Frankrijk. In Saint-Tropez om precies te zijn. Deze foto mag dan een tikje onscherp zijn, maar ik vind hem zó leuk. Hermie wilde ook graag weten wat er te zien viel. Cutie!

 
Eén van de meest spontane foto’s die ik ooit schoot? Dat is ongetwijfeld deze. Ik maakte ‘m in 2017 tijdens onze vakantie op Sardinië. Dit was een hele bijzondere vakantie, want Hermie ging in een speciale reistas mee in het vliegtuig. Zijn eerste vlucht ooit. Wil je daar meer over lezen? Kijk dan hier. 

Ook dit leuke plaatje schoot ik tijdens onze vakantie op Sardinië. Dit was bij de oude stadsmuur van het schattige kustplaatsje Alghero. 

Vorig jaar was het zover. Moos ging voor het eerst mee op vakantie. We gingen naar Frankrijk en verbleven op een camping nabij de Gorges du Verdon. Op deze foto kijkt Moos nieuwsgierig uit over het dorpje Castellane. Heerlijk hondje, hij deed het geweldig tijdens zijn eerste vakantie. 🙂

Ook deze foto schoot ik tijdens die vakantie.  Ik ‘vind m zo schattig omdat je zo goed het verschil in grootte tussen Hermie en Moos kunt zien. Ze staan zo mooi gebroederlijk naast elkaar. 

Een heerlijk kleurrijk plaatje, gemaakt in Ljubljana in Slovenië. 🙂 Hier zijn we afgelopen zomer naartoe geweest. Moos zijn eerste campervakantie! 

Moos in de Tolmin Kloof in Slovenië. Ik vind dit zo’n mooie foto van hem. 

Toen we onderweg waren en op zoek gingen naar een restaurantje om te lunchen reden we toevallig door het piepkleine Oostenrijkse dorpje Moosdorf. Daar moest natuurlijk een foto gemaakt worden. Moos staat er zo lekker blij op. Te lief! ♥

Ook dit jaar zijn we weer van plan om op reis te gaan met de honden. Waar we precies naartoe gaan staat nog niet vast, maar ik heb al wel veel ideeën. Als ze iets concreter zijn ga ik er natuurlijk over bloggen. 🙂

Weet jij al waar je naartoe wilt dit jaar?