Het is tijd voor het tweede deel over onze campervakantie naar Slovenië en Kroatië. In deel I was ik geëindigd in Slovenië, op camping Pivka Jama. Benieuwd wat we tijdens onze roadtrip allemaal nog meer gedaan hebben? Heel erg veel kan ik wel zeggen. Ik vertel er alles over in deze blogpost, natuurlijk inclusief veel foto’s. 🙂
De honden beleefden afgelopen weekend de tijd van hun leven. Maar ook wij hebben ons niet verveeld. We reden vrijdag in een propvolle auto richting de Belgische Ardennen. Eindbestemming: een houten huisje middenin de bossen tegen de Franse grens aan. Een perfecte plek om heerlijk tot rust te komen. De natuur is zo mooi daar! In de omliggende dorpjes was zeer weinig te beleven, maar op zijn tijd vind ik dat ook weleens lekker. Even geen prikkels, inspiratie en nieuwe ideeën. Gewoon even niks.
Die warmte… Ik weet niet zo goed wat ik ervan moet vinden. Enerzijds vind ik het heerlijk dat ik elke dag zonder jas de deur uit kan. Dat mijn huid voor mijn doen redelijk bruin kleurt. En dat ik dagelijks een prima excuus heb om een lekker ijsje te eten. Maar aan de andere kant voel ik me altijd enigszins beperkt met zulke hitte. Want ja, waar moet je heen met zulk weer? Naar het strand en dan samen met de rest van Nederland in de file belanden? En daarbij, honden zijn op de meeste stranden nu niet welkom.
Ik beloofde in deze blogpost al dat ik al mijn tips zou delen voor een heerlijke vakantie rond de Gorges du Verdon. Want er is zoveel te doen, te zien en te beleven in dit gebied. Vandaag is het zover en deel ik al mijn aanraders.
Ik heb vooraf best eventjes getwijfeld over onze vakantie naar de Gorges du Verdon. We hadden al wat andere dingen geboekt en zou het niet wat te gek worden? Maar ik moet zeggen dat ik vooral de laatste jaren best wel een sterk ‘joh, je leeft maar één keer gevoel’ ontwikkeld heb, dus besloot ik toch te boeken.
Wat is het lekker weer! Veel te mooi om binnen te blijven en dus reden Jelm, de honden en ik afgelopen weekend opnieuw richting een bosrijke omgeving. De laatste keer waren we naar het Zwolse bos geweest, dit keer wilde Jelm graag naar de Sallandse Heuvelrug. Ook hier zijn we vaker geweest, maar het blijft mooi. We parkeerden de auto bij het Buitencentrum Sallandse Heuvelrug in Nijverdal en gingen eerst even het terras op voor een lunch. Daarna zijn we gauw richting het bos gegaan, want vooral Hermie hield het echt niet meer. Hij wordt altijd zo dolenthousiast in de bossen! We hadden ons niet echt verdiept in de routes en kozen spontaan voor de paarse. Eenmaal onderweg kwamen we erachter dat deze route de langste is en 13 km telt. Op zich niet zo erg, maar eigenlijk hadden we achteraf gezien beter twee waterflessen kunnen meenemen voor zo’n afstand. Met twee honden is zo’n fles nu eenmaal vrij snel leeg. En toen viel de fles ook nog eens om op een picknicktafel, in de totale middle of nowhere natuurlijk. Zo stom! Gelukkig kwamen we halverwege de route schapen tegen en hebben we de fles kunnen aanvullen met water uit de drinkbakken van die beestjes. Een opluchting, want ik vind echt geen fijn idee als de honden niet genoeg kunnen drinken tussen al het rennen door. Want dat hebben ze nogal veel gedaan. Vooral Hermie wist zoals altijd van geen ophouden. Zo leuk om te zien! Maar eerlijk is eerlijk, zelfs voor Hermie was deze wandeling best lang. Op het laatst was hij dan ook wel uitgerend en zo zien we hem niet vaak, haha.
Wat was gisteren een lekker dagje. Een perfecte zondag als je het mij vraagt. In de ochtend heb ik eventjes achter mijn laptop gezeten en geprutst aan de blog. Het regende zachtjes, maar dat is helemaal niet erg als je aan het bloggen bent. Ik had gehoopt dat het de hele dag zonnig zou worden, maar gelukkig brak de zon ‘s middags alsnog door. We waren eigenlijk van plan om ‘s ochtends naar de Sallandse Heuvelrug te rijden, maar die motregen weerhield mij ervan om in de auto te stappen.
