Ik heb heel lang gedacht dat Jelm geen lasagne lustte, dus maakte ik het nooit. Onlangs ben ik erachter gekomen dat lasagne inderdaad niet tot zijn lievelingseten behoort, maar dat hij het wel lust. Mooi! Ik heb sinds ik dat weet al meerdere ovenschalen met dit Italiaanse gerecht in de oven geschoven. Mijn favoriete combinatie? Lasagne met salami en spinazie. Klinkt goed toch? Ik deel vandaag mijn recept.
Ik had gistermiddag zo’n zin om te bakken, maar dat eindigt bij mij meestal in een zeer ongezonde aangelegenheid met veel te veel boter en bergen suiker. En dat mocht ik nu even niet van mezelf. Maar halverwege de middag moest ik opeens aan quiche denken. Dat is toch een stuk minder ‘slecht’, dus dat mocht ik nog wel maken vond ik zo. Ik koos voor een variant met veel paprika, gerookte kip en wat rode ui. Geloof mij, is erg lekker! Wil je deze quiche ook eens proeven? Lees dan verder hoe je hem kunt maken.
Toen Jelm en ik net verkering hadden kookte hij altijd wat bijzonders voor mij. Hij wilde me per se geen ‘saaie’ maaltijd met aardappels en groente voorzetten en was altijd in de weer met pasta en rijst. Heel lief. Pas later ontdekte hij dat ik net zo lief aardappels eet, net zoals hijzelf eigenlijk, haha.
Ik had onlangs nog wat gehakt over en omdat ik het uiteraard zonde vond om dit vlees weg te gooien, besloot ik er soepballetjes van te draaien. Ik kwam in mijn koelkast ook nog wat plakjes chorizo tegen en ik dacht, laat ik die door de soepballetjes doen, lijkt me hartstikke lekker. Zo gezegd, zo gedaan. Ik maakte er een soepje bij van geroosterde paprika en tomaat, naar een recept van 24Kitchen. Ik heb deze soep wel vaker gemaakt en vind hem zeker een aanrader. De soepballetjes met chorizo bleken er goed bij te smaken. Zo goed zelfs, dat ik vind dat deze combinatie een plekje op mijn blog verdient. Ik heb de soep en de balletjes gisteren opnieuw gemaakt en deel vandaag het resultaat met je. Het recept van de soep is dus afkomstig van 24Kitchen, maar heb ik inmiddels een klein beetje aangepast naar mijn eigen smaak en wensen.
Het Voedingscentrum is voor mij een instituut dat ik graag een beetje in de gaten houd. De laatste jaren valt mij op dat er veel gesproken wordt over bewerkt voedsel. Pakjes, zakjes, potjes; zoveel mogelijk vers zou beter zijn. Vroeger greep ik ook best regelmatig naar een pakje of een potje, maar tegenwoordig zie ik er absoluut uitdaging in om zoveel mogelijk zelf te maken. Natuurlijk gebruik ik ook nog weleens een pot of een pakje, want je gaat er tenslotte niet dood van. Maar ik ga niet meer zo snel meer voor kant-en-klaar voedsel als voorheen. Naarmate je meer kookt, krijg je ook steeds meer ervaring met smaken en gerechten en daardoor wordt het steeds makkelijker om eens niét naar een pakje te grijpen.
