Ik wist dat ik veel schoenen had. Hoeveel precies wist ik eerlijk gezegd niet, ook al is het me heel vaak gevraagd. Ik had ze al jaren niet meer geteld. Ik denk dat ik het eigenlijk stiekem gewoon niet eens wilde weten. Maar ik bedacht mij dat het misschien toch weleens aardig zou zijn als mijn blogposts voor de verandering ook een keertje enige nieuwswaarde zouden bevatten. Ik ben en blijf natuurlijk een journalist. Dus om ook eens een nieuwtje te hebben ben ik toch aan het tellen geslagen. Tijdens het tellen kreeg ik het steeds warmer. Nee toch, ik zou de honderd toch niet halen?, dacht ik beschaamd. Het zweet brak me uit en ik ben al zo slecht met cijfers. Ik riep mezelf tot de orde, concentratie! Ik kon gerust adem halen. De honderd red ik niet. Hoeveel dan wel? Komt ie; 94 paar.
Truusje
Vorige zomer zag ik op Facebook dat iemand ijsjes voor zijn hond had gemaakt. Ik vond dat zo’n ontzettend goed idee. Alleen had ik toen nog geen hond, gelukkig wel een goed geheugen. Nu ik inmiddels wel een hondje heb moest ik deze zomer meteen weer aan die hondenijsjes denken. Ik ging even googelen en kwam verschillende recepten tegen, waaronder ijsjes met banaan, yoghurt, honing, tonijn, pindakaas en appelmoes. Ik weet het niet hoor, maar zulke ingrediënten lijken mij niet echt geschikt voor viervoeters.
In de lente van vorig jaar vertrokken vriendlief en ik richting de Antillen. Het was onze eerste échte vakantie in lange tijd en ook onze eerste langere vakantie samen. We besloten het er flink van te nemen. We bleven twaalf dagen weg, huurden een auto en genoten van alles wat Curaçao te bieden heeft. De vele schitterende strandjes, de zon, de fijne restaurants, het uitzicht, de sfeer en de mensen. Halverwege onze vakantie gingen we nogmaals op ‘vakantie’. We stapten in een klein vliegtuigje dat ons naar Aruba bracht. Ook daar deden we waar we zin in hadden. We zwommen, gingen elke dag uit eten, deden excursies en maakten lange strandwandelingen.
Het is mierzoet en knalroze. Dan heb ik het natuurlijk over Fristi. Bijna alle kinderen zijn er dol op. Maar op een bepaalde leeftijd wil geen kind meer met zo’n kinderachtig roze drankje in de hand gesignaleerd worden. Cola en andere koolzuurhoudende drankjes worden dan vaak interessanter. Behalve bij mij. Het ging al mis bij de kindercola. Ik ben het nooit lekker gaan vinden. En tot op de dag van vandaag vind ik ‘prik’ nog steeds goor en zweer ik nog altijd bij Fristi. Ik houd van de mierzoete geur, de felle roze kleur en natuurlijk van de smaak. Ik haal bewust bijna nooit Fristi in huis, want als je het te vaak drinkt springt het glazuur waarschijnlijk spontaan van je tanden. Maar als ik op een zonnige dag op een terras zit hoef ik geen colaatje. Ook geen Radler. Ik wil Fristi. IJskoud graag. En dat drink ik dan stiekem het allerliefste lekker met een rietje.
Lang heb ik gedacht dat appelkaneelcake mijn ultieme favoriete cake was. Maar inmiddels is er een geduchte concurrent! Een hele poos geleden stuitte ik op een recept voor een tulbandcake met Griekse yoghurt en sinaasappel. Dit recept vond ik op de website www.leukerecpten.nl, een hele mooie site waar ik regelmatig een kijkje op neem. Mijn interesse was direct gewekt en inmiddels heb ik de cake al vele malen gemaakt. Wat een heerlijk recept! Ik las op www.leukerecepten.nl dat het idee voor deze lekkere cake afkomstig is van www.chickslovefood.com. Hoe het ook zij, het recept komt dus niet uit mijn koker, maar ik wil het wel heel graag met je delen. Het is zo ontzettend lekker, dat moet je proeven.
Gisteren had ik een ontzettend leuke dag, want ik struinde lekker de hele dag rond op één van mijn favoriete plekken: Loods 5. Een geweldige winkel vind ik dat. Ze hebben er werkelijk alles voor in huis. Servies, meubels, kussen, keukenspullen… Alles wat ik leuk en mooi vind, is daar onder één dak verenigd. Fantastisch dus. Ik ging samen met mijn zusje op pad, want zij gaat deze herfst haar eigen huis betrekken en ik ga graag mee voor advies.
Mijn vriend en ik zijn echte aardappeleters en eten ze heel vaak. Maar élke dag piepers op m’n bord wordt me toch wat te gortig, dus eten we ook regelmatig burrito’s, bonen, rijst en pasta. Vooral dat laatste is bij mij favoriet. Meestal maak ik een grote pan met spaghetti of macaroni, maar de laatste tijd maak ik ook weleens een pastaschotel. Lekker veel groente, gehaktballetjes én kaas. Helemaal goed wat mij betreft. Je kunt hier makkelijk met vier personen van eten. Vandaag deel ik mijn recept.
















