Ik ben echt een toetjesmonster. Vroeger werd ik intens gelukkig van een sorbet, maar de laatste jaren heb ik steeds minder met ijs. Doe mij maar panna cotta, tiramisu, pudding, bavarois, flan, trifle, crème brûlée, Eton Mess… Wat niet eigenlijk. Zolang het romig, zacht en zoet is vind ik het lekker.
Hebben jullie een fijn Pinksterweekend gehad? Ik had eigenlijk niks gepland, behalve een grondige schoonmaaksessie. Jelm en ik liepen voor de zoveelste keer hopeloos achter met ons huishouden, dus besloten we de gehele zaterdag te reserveren voor schoonmaakwerkzaamheden. We nemen ons wel vaker het een en ander voor op dat gebied, maar dit keer hebben we ons er ook daadwerkelijk aan gehouden. We hebben de hele dag gepoetst, opgeruimd, wassen gedraaid en de stuifzuiger overuren laten draaien. De rest van het weekend wilde ik besteden aan bloggen, maar uiteindelijk lokte het mooie weer ons toch ons huis uit en ook hebben we tijd besteed aan familie. 🙂 Kortom, het was een nuttig én heel gezellig weekend.
De aardbeien zijn er weer! Ja, oké, ze zijn er het hele jaar. Maar ze smaken nu toch echt het allerlekkerste. Ik vind het zulke aanlokkelijke vruchtjes met hun felrode kleur en hun groene kroontjes. Daar wil je gewoon iets mee maken, dus dat heb ik vandaag dan ook gedaan. Ik maakte mega grote soezen, die er aan de buitenkant niet al te bijzonder uitzien. Maar de vulling geeft er een leuke twist aan, want ik vulde ze niet alleen met slagroom, maar mengde daar kleine stukjes aardbei doorheen. Erg lekker kan ik je vertellen. En soezen bakken, dat is gewoon altijd leuk om te doen.
Een tijdje geleden kwam ik via Instagram op het account van Need for Food een recept tegen voor een bietensalade. Leek me meteen heel lekker, want ik houd van de aardse en zoete smaak van bietjes. 🙂 En daarbij ben ik altijd op zoek naar fijne receptjes voor tussen de middag, aangezien ik niet zo van boterhammen houd. En dan druk ik mij nog zachtjes uit. Tijdens het ontbijt vind ik een broodje prima, maar tussen de middag…. Op de een of andere manier krijg ik het dan amper weg. Heel gek is dat.
Je hebt het vast al meegekregen via social media, maar mocht dat niet het geval zijn dan onthul ik het in deze blogpost graag opnieuw; ik ben een hele toffe samenwerking aangegaan met Heinz! Super leuk en ook heel erg bijzonder om mee te maken. Ik ben een van de deelnemers aan de Heinz Favourite Foodie campagne. Wat dat inhoudt? Samen met nog vier andere foodies ga ik een culinaire strijd aan. We hebben verschillende gerechten gekookt met Heinz producten en dat is allemaal gefilmd. De kookbattles zijn de komende tijd te zien op de Facebookpagina van Heinz. Ben je benieuwd hoe ik het er vanaf breng in deze online kookshow? Houd dan zeker de Facebookpagina van Heinz even in de gaten. 🙂 Ik verklap alvast dat ik wel wat extra stemmen kan gebruiken, want het verliep bij mij lang niet vlekkeloos en bovendien is de concurrentie ijzersterk. Deze samenwerking bracht me niet alleen op een heuse filmset – wie had gedacht dat ik dat nog eens kon zeggen?- maar liet me een tijdje geleden ook een kijkje nemen in het Heinz Experience Centre in Nijmegen. Tijdens die middag kregen we niet alleen een rondleiding, maar mochten we ook lekkere dingetjes proeven. Natuurlijk met Heinz producten in de hoofdrol. Het was allemaal erg lekker, vooral de kip met een marinade op basis van ketchup. Mmmm! Maar het meest bijzondere? Dat waren toch echt de brownies. Ze leken heel gewoon, maar bevatten een absoluut onverwacht ingrediënt, namelijk mayonaise! Dat kan dus in plaats van boter. Had ik nooit bij stilgestaan, maar mayonaise bestaat natuurlijk voor het overgrote deel uit olie. Vettigheid dus. Het klinkt misschien wat vies, een zoete brownie met mayo, maar het smaakt echt goed. Eenmaal thuis noteerde ik de mayo-brownie dan ook meteen op mijn bloglijstje. Die wilde ik ook weleens maken! 🙂
Ik ben gek op warm eten. Wat mij betreft het hoogtepunt van de dag. Maar nu de temperaturen wat hoger zijn heb ik er wat minder zin in. Salades daarentegen eet ik erg graag op hete dagen. Vandaag heb ik daarom een lekker salade-recept voor je en het is nog een familierecept ook. Wat ik echt heel leuk vind, want familierecepten zijn schaars bij ons. Veel fanatieke kookfanaten telt onze familie, bij mijn weten, namelijk niet.
Mijn zusje appte met de vraag of ik toevallig nog belang had bij anderhalve kilo appels. Haar vriend had per ongeluk een appelsoort gekocht die ze niet lekker vindt en ze vond het zonde om de appels weg te gooien. Op zulke vragen zeg ik zelden nee, want weggooien vind ik ook vreselijk zonde. Dus heb ik de appels afgelopen week met liefde verwerkt in allerlei recepten. Opties genoeg! Ik maakte rode kool met appeltjes, een appelcake met Griekse yoghurt en cranberries en tonijnsalade met stukjes appel erdoor. Allemaal heerlijk! Maar nog steeds hield ik wat appels over, dus besloot ik nog maar iets meer te bakken. Ik had zin om iets te maken wat ik nog niet eerder gemaakt had… Ik moest er even over nadenken want ik heb echt al heel veel appelrecepten geprobeerd. Maar opeens schoten appelkoeken door mijn hoofd. Die had ik nog nooit gemaakt, dus ging ik daarmee aan de slag. Ik ging even het internet op om inspiratie op te doen en stuitte meteen op een recept van Rudolph van Veen. Vaak pas ik recepten aan naar eigen smaak, maar dit klonk zo goed dat ik nauwelijks iets aangepast heb. Wel besloot ik de koeken er iets anders uit te laten zien. Rudolph ging voor vierkante exemplaren met een dichte bovenkant, ik maakte ronde met een open bovenkant. Ook gebruikte ik kaneel in plaats van speculaaskruiden.
