Oké, voor het eerst naar Engeland is niet helemaal waar. Jelm en ik zijn allebei jaren geleden eens in Londen geweest, maar verder hadden we eigenlijk vrij weinig gezien van dit land omringd door zee. We hadden vaag wel een beetje een beeld, maar het liep niet over. ,,Ik denk dat het landschap er een beetje uitziet zoals bij Pieter Post”, zei Jelm. ,,Een beetje glooiend, veel weilanden en van die stenen muurtjes.” Beter had hij niet kunnen omschrijven, want het gebied waar wij vorige maand naartoe geweest zijn zag er inderdaad precies zo uit.
Door de modder
We hadden ons vooraf eigenlijk nauwelijks ergens in verdiept. Hoe we er dan bij kwamen om naar Engeland te gaan? Dat kwam door een videootje dat ik op Facebook tegenkwam. Ik zag blije honden fanatiek door de modder racen samen met hun baasjes op een prachtig landgoed. Deze modderrace bleek ook nog voor het goede doel te zijn. Ik werd er direct mega enthousiast van en riep tegen Jelm dat dit echt iets voor ons was. ,,Ja leuk”, reageerde Jelm. ,,Alleen jammer dat het in Engeland is.” Dat vond ik nou net helemaal niet jammer, maar juist een goede reden om er naartoe te gaan. Super leuk toch om eens naar een land te gaan waar je anders niet zo snel aan gedacht had? En zo geschiedde.
Stichting Battersea organiseert deze modderraces en de opbrengst gaat naar Britse asieldieren. De races worden georganiseerd op verschillende landgoederen in heel Engeland. Ik vond het landgoed bij Nottingham er het mooiste uitzien en bovendien kwam de datum van die run ons het beste uit. En dus schreef ik ons in. Op Googlemaps zag ik in de buurt van Nottingham een behoorlijke groene vlek, dus we besloten een huisje te boeken in die omgeving. Die groene vlek bleek het Peak District National Park te zijn. Hadden we dus nog nooit van gehoord, maar toen we er eenmaal waren zagen we meteen dat het een hele goede beslissing was om hiernaartoe te komen.
Pech
Toch hebben we wel heel eventjes getwijfeld voor we daadwerkelijk naar Engeland togen, want vlak voor vertrek kregen we een mailtje van stichting Battersea. Omdat er mega heet weer voorspeld was hadden ze moeten besluiten om de run in Nottingham te cancelen. Zo ontzettend jammer! Daar ging onze reden om naar Engeland te gaan… Ook al voelde het een beetje Piet-snotterig, we besloten om toch maar te gaan, want we hadden de tickets voor de oversteek al betaald en de cottage ook.
Achteraf gezien zijn we heel blij dat we toch gewoon lekker gegaan zijn, want het was ontzettend leuk. We reisden via de tunnel bij Calais naar Engeland en dat verliep gesmeerd. Het huisje bleek ook een groot succes. Zodra we de deur van onze knusse cottage uitstapten konden we direct de natuur in om te wandelen. In het Peak District National Park kun je kiezen uit honderden prachtige wandelroutes, dus je begrijpt, we hebben ons geen moment verveeld. Ons huisje lag wat hoger gelegen en als we naar beneden wandelden kwamen we in het schattige plaatsje Wirksworth uit. We ontdekten dat we in de buurt verschillende kastelen konden bezoeken. Daar zijn Jelm en ik dol op, dus natuurlijk hebben we dat gedaan. We keken onze ogen uit in het imposante Chatsworth House en dwaalden door de gangen van het middeleeuwse kasteel Haddon Hall. Allebei prachtig op hun eigen manier. Verder slenterden we door kleine dorpjes, struinden we over een markt en gingen we lekker uit eten in typisch Britse pubs.
Muddy paws are welcome
Maar waar ik het allermeeste van genoten heb is het feit dat het Peak District National Park ontzettend hondvriendelijk is. Het begon al in ons huisje. De eigenaresse bleek zelf vier honden te hebben en reageerde heel erg enthousiast op de komst van Hermie en Moos. Ik had haar cottage uitgekozen omdat ik gelezen had dat het een hondvriendelijk huisje moest zijn en daar bleek geen woord van gelogen. De eigenaresse had aan alles gedacht. Kleden voor de honden, een zaklampje, poepzakjes, een omheinde tuin… Het was werkelijk ideaal. We hebben ons nog nooit zo welkom gevoeld met onze honden. Ook in veel restaurants en winkels bleken honden graag geziene gasten. Bij veel horecazaken zagen we buiten borden staan met teksten als ‘dogs are welcome’ en ‘muddy paws are welcome’. Echt hoor, daar pak je mij mee in. Bij één restaurant konden we zelfs wat lekkers voor onze honden bestellen en voor we het wisten zat de serveerster op haar knieën verstrengeld in een innige omhelzing met Hermie. Ik vind die spontaniteit zo leuk. Veel mensen spraken ons aan op onze honden en veel van hen hadden zelf ook één of meerdere honden. Wat een vriendelijke, geïnteresseerde mensen en wat een fijne sfeer.
In verschillende winkeltjes heb ik vol verbazing rondgelopen. Ook daar richten ze zich absoluut op hondenliefhebbers, zo grappig! Ik heb allerlei leuks gezien. Voor oma hebben we een Cavalier King Charles-knuffel meegenomen en we konden een memoriespel met allemaal verschillende hondenrassen ook niet laten liggen.
We vinden het altijd belangrijk dat onze honden echt iets aan een vakantie hebben en dat is in Engeland zeker gelukt. Ze hadden het zo naar hun zin. Ik kan daar ontzettend van genieten. Houd je ook van vakanties met je hond? Ik zeg het je, ga echt eens naar het Peak District National Park. Binnenkort zal ik uiteraard al mijn tips delen op de blog, maar voor nu vuur ik eerst een lading sfeerfoto’s op je af. 🙂
Van de organisatie van de Muddy Dog Challenge hebben we inmiddels bericht gekregen dat het gelukt is om de run naar een nieuwe datum te verzetten. Het is oktober geworden. Hoogstwaarschijnlijk zullen we dan opnieuw naar het Peak District National Park afreizen en gaan we alsnog meedoen. Nu ik eenmaal in deze omgeving geweest ben kijk ik nog meer uit naar het evenement. Het lijkt me zó leuk om met al die Britse hondenliefhebbers op dat landgoed te staan. Volgens mij wordt dat echt een belevenis.
Ben jij weleens op vakantie geweest naar een land dat je echt wist te verrassen? En kende jij het Peak District National Park al?
Update
Meer lezen over het Peak District? In deze en deze blogpost deel ik al mijn tips voor dit prachtige gebied. Verder heb ik een sfeerverslag geschreven over ons tweede bezoek aan het Peak District, die kun je hier vinden. 🙂
8 Comments
Sanne
16 juli 2019 at 07:31Klinkt als een super fijne vakantie! Heel leuk dat ze daar zo op honden zijn ingesteld. Bij mij staat het nog steeds op de bucketlist, een vakantie met hond. Al zal het hier denk ik vooral een (lang) weekend weg in de buurt zijn. Onze hond is niet zo dol op autorijden, dus denk niet dat we hem een plezier doen met een verre rit. Onze hond is bovendien een (super lieve!) mix met stafford erin, en daar zitten ze helaas ook niet overal op te wachten. Je foto’s inspireren me wel om eens naar Engeland (buiten Londen) te gaan. Ziet er prachtig uit!
Truusje
16 juli 2019 at 07:47Wat jammer dat je hond niet zo houdt van autorijden. Je bent inderdaad wel even onderweg. Dat viel ons ook een beetje tegen, maar het was wel echt de moeite waard. Ik vond Engeland echt ontzettend leuk om eens naartoe te gaan. Als tiener leek het me wat saai en daarna dacht ik er nooit meer aan als vakantiestemming, maar nu ik er eenmaal geweest ben hebben ze er echt een fan bij!
Audrey
16 juli 2019 at 14:07Prachtige plaatjes! Ik zou zelf niet graag in Engeland rijden, dus dan wordt de honden meenemen al wat lastiger. Al las ik laatst wel dat er op de boot nu ook hutten zouden zijn waar je hond mag blijven, in plaats van dat ze in een kennel moeten. Dat lijkt me echt naar.
Truusje
16 juli 2019 at 14:17Ja, een kennel leek ons ook naar, daarom gingen we met de tunnel. 🙂 Toen konden de honden gewoon met ons in de auto blijven zitten. Ging lekker snel ook. In Engeland rijden is inderdaad even wennen, maar mijn vriend had er geen enkele moeite mee, dus heb ik hem dat links rijden lekker laten doen. 😉
Adri van Zomeren
16 juli 2019 at 14:44Dat is toch een heel andere ervaring dan die ik heb gehad in Engeland (en Wales en Schotland). We zijn met de boot gegaan vanaf IJmuiden en de hond moest in de kennel helemaal beneden blijven. Van tevoren moest hij allerlei bloedonderzoeken en inentingen ondergaan anders mocht hij het land niet in. Op zich waren de mensen wel vriendelijk tegen de hond maar hij mocht werkelijk nergens naar binnen. Jammer, want ik vind het erg mooi daar maar ik ga niet zonder hond op vakantie! Nu is dit wel een aantal jaartjes geleden, misschien is het intussen veranderd en zijn ze niet zo streng meer?
Groetjes, Adri
Truusje
16 juli 2019 at 16:01Hoi Adri,
Bloedonderzoek hoeft tegenwoordig niet meer. Wel moet je hond ingeënt zijn tegen Rabiës, maar dat moet bijna overal. Ook moet je hond ontwormd zijn en een behandeling tegen vlooien en teken hebben gehad, maar verder zijn ze niet meer zo streng tegenwoordig. Het kan wel zijn dat ze na Brexit strengere regels gaan invoeren, dat is even afwachten.
Het Peak District National Park kan ik je in ieder geval van harte aanraden, daar zijn ze super vriendelijk voor honden en mogen ze op veel plekken naar binnen. Ik weet niet hoe dat met de rest van Engeland is gesteld, maar in het Peak District National Park is het in ieder geval top voor honden. 🙂
Ik kan je aanraden om via de tunnel bij Calais naar Engeland te reizen. Je hond mag dan gewoon bij z’n baasjes in de auto blijven zitten en na een half uurtje ben je er al. Ideaal vonden wij. Onze honden hebben niks van de ‘oversteek’ gemerkt en zaten heerlijk ontspannen op de achterbank. Honden in een kennel achterlaten vinden wij ook niks, daarom kozen we voor de tunnel. 🙂
Sylvia
26 januari 2020 at 11:52Hoi Truusje,
Waar zaten jullie precies in het Peak District National Park? Klinkt goed namelijk wat je beschrijft over jullie huisje en de eigenaresse ervan.
Truusje
26 januari 2020 at 12:25Hoi Sylvia,
In deze blogpost vertel ik meer over het fijne huisje en de precieze locatie. Het is een dikke aanrader!
https://desandwichformule.nl/reizen/op-vakantie-naar-het-peak-district-al-mijn-tips/
Groetjes Truusje