Oké, voor het eerst naar Engeland is niet helemaal waar. Jelm en ik zijn allebei jaren geleden eens in Londen geweest, maar verder hadden we eigenlijk vrij weinig gezien van dit land omringd door zee. We hadden vaag wel een beetje een beeld, maar het liep niet over. ,,Ik denk dat het landschap er een beetje uitziet zoals bij Pieter Post”, zei Jelm. ,,Een beetje glooiend, veel weilanden en van die stenen muurtjes.” Beter had hij niet kunnen omschrijven, want het gebied waar wij vorige maand naartoe geweest zijn zag er inderdaad precies zo uit.

Door de modder

We hadden ons vooraf eigenlijk nauwelijks ergens in verdiept. Hoe we er dan bij kwamen om naar Engeland te gaan? Dat kwam door een videootje dat ik op Facebook tegenkwam. Ik zag blije honden fanatiek door de modder racen samen met hun baasjes op een prachtig landgoed. Deze modderrace bleek ook nog voor het goede doel te zijn. Ik werd er direct mega enthousiast van en riep tegen Jelm dat dit echt iets voor ons was. ,,Ja leuk”, reageerde Jelm. ,,Alleen jammer dat het in Engeland is.” Dat vond ik nou net helemaal niet jammer, maar juist een goede reden om er naartoe te gaan. Super leuk toch om eens naar een land te gaan waar je anders niet zo snel aan gedacht had? En zo geschiedde.

Stichting Battersea organiseert deze modderraces en de opbrengst gaat naar Britse asieldieren. De races worden georganiseerd op verschillende landgoederen in heel Engeland. Ik vond het landgoed bij Nottingham er het mooiste uitzien en bovendien kwam de datum van die run ons het beste uit. En dus schreef ik ons in. Op Googlemaps zag ik in de buurt van Nottingham een behoorlijke groene vlek, dus we besloten een huisje te boeken in die omgeving. Die groene vlek bleek het Peak District National Park te zijn. Hadden we dus nog nooit van gehoord, maar toen we er eenmaal waren zagen we meteen dat het een hele goede beslissing was om hiernaartoe te komen.

Pech

Toch hebben we wel heel eventjes getwijfeld voor we daadwerkelijk naar Engeland togen, want vlak voor vertrek kregen we een mailtje van stichting Battersea. Omdat er mega heet weer voorspeld was hadden ze moeten besluiten om de run in Nottingham te cancelen. Zo ontzettend jammer! Daar ging onze reden om naar Engeland te gaan… Ook al voelde het een beetje Piet-snotterig, we besloten om toch maar te gaan, want we hadden de tickets voor de oversteek al betaald en de cottage ook.

Achteraf gezien zijn we heel blij dat we toch gewoon lekker gegaan zijn, want het was ontzettend leuk. We reisden via de tunnel bij Calais naar Engeland en dat verliep gesmeerd. Het huisje bleek ook een groot succes. Zodra we de deur van onze knusse cottage uitstapten konden we direct de natuur in om te wandelen. In het Peak District National Park kun je kiezen uit honderden prachtige wandelroutes, dus je begrijpt, we hebben ons geen moment verveeld. Ons huisje lag wat hoger gelegen en als we naar beneden wandelden kwamen we in het schattige plaatsje Wirksworth uit. We ontdekten dat we in de buurt verschillende kastelen konden bezoeken. Daar zijn Jelm en ik dol op, dus natuurlijk hebben we dat gedaan. We keken onze ogen uit in het imposante Chatsworth House en dwaalden door de gangen van het middeleeuwse kasteel Haddon Hall. Allebei prachtig op hun eigen manier. Verder slenterden we door kleine dorpjes, struinden we over een markt en gingen we lekker uit eten in typisch Britse pubs.

Muddy paws are welcome

Maar waar ik het allermeeste van genoten heb is het feit dat het Peak District National Park ontzettend hondvriendelijk is. Het begon al in ons huisje. De eigenaresse bleek zelf vier honden te hebben en reageerde heel erg enthousiast op de komst van Hermie en Moos. Ik had haar cottage uitgekozen omdat ik gelezen had dat het een hondvriendelijk huisje moest zijn en daar bleek geen woord van gelogen. De eigenaresse had aan alles gedacht. Kleden voor de honden, een zaklampje, poepzakjes, een omheinde tuin… Het was werkelijk ideaal. We hebben ons nog nooit zo welkom gevoeld met onze honden. Ook in veel restaurants en winkels bleken honden graag geziene gasten. Bij veel horecazaken zagen we buiten borden staan met teksten als ‘dogs are welcome’ en ‘muddy paws are welcome’. Echt hoor, daar pak je mij mee in. Bij één restaurant konden we zelfs wat lekkers voor onze honden bestellen en voor we het wisten zat de serveerster op haar knieën verstrengeld in een innige omhelzing met Hermie. Ik vind die spontaniteit zo leuk. Veel mensen spraken ons aan op onze honden en veel van hen hadden zelf ook één of meerdere honden. Wat een vriendelijke, geïnteresseerde mensen en wat een fijne sfeer.

In verschillende winkeltjes heb ik vol verbazing rondgelopen. Ook daar richten ze zich absoluut op hondenliefhebbers, zo grappig! Ik heb allerlei leuks gezien. Voor oma hebben we een Cavalier King Charles-knuffel meegenomen en we konden een memoriespel met allemaal verschillende hondenrassen ook niet laten liggen.

We vinden het altijd belangrijk dat onze honden echt iets aan een vakantie hebben en dat is in Engeland zeker gelukt. Ze hadden het zo naar hun zin. Ik kan daar ontzettend van genieten. Houd je ook van vakanties met je hond? Ik zeg het je, ga echt eens naar het Peak District National Park. Binnenkort zal ik uiteraard al mijn tips delen op de blog, maar voor nu vuur ik eerst een lading sfeerfoto’s op je af. 🙂

Van de organisatie van de Muddy Dog Challenge hebben we inmiddels bericht gekregen dat het gelukt is om de run naar een nieuwe datum te verzetten. Het is oktober geworden. Hoogstwaarschijnlijk zullen we dan opnieuw naar het Peak District National Park afreizen en gaan we alsnog meedoen. Nu ik eenmaal in deze omgeving geweest ben kijk ik nog meer uit naar het evenement. Het lijkt me zó leuk om met al die Britse hondenliefhebbers op dat landgoed te staan. Volgens mij wordt dat echt een belevenis.

Ben jij weleens op vakantie geweest naar een land dat je echt wist te verrassen? En kende jij het Peak District National Park al?

Update

Meer lezen over het Peak District? In deze en deze blogpost deel ik al mijn tips voor dit prachtige gebied. Verder heb ik een sfeerverslag geschreven over ons tweede bezoek aan het Peak District, die kun je hier vinden. 🙂