Ik moet eerlijk zeggen dat ik mijn kerstboom van afgelopen jaar niet zo’n succes vond. Zoals elk jaar kochten Jelm en ik weer een klein boompje van de Intratuin. We zijn eraan gewend dat echte bomen vaak een beetje scheef zijn -dat heeft vaak juist ook wel weer zo zijn charme- maar de boom die wij uitkozen bleek achteraf toch wel érg scheef te zijn. Vooruit dan maar. Ik stond op het punt om ‘m vol te hangen met dezelfde versiering als vorig jaar en het jaar daarvoor, tot ik mij opeens bedacht. Op Instagram zag ik bij interieurebloggers namelijk de ene prachtige boom na de andere voorbijkomen. Allemaal heel origineel en anders dan het jaar daarvoor, zoals het een echte interieurblogger betaamt. Op de blog van één van die Instagrammers las ik een blogpost met tips voor het low-budget stylen van je kerstboom. Dat leek me wel wat; een totaal andere kerstboom, zonder al te veel geld uit te geven. Ik besloot mijn boom ook volgens dat concept te gaan versieren. Ik koos ervoor om zelfgedroogde sinaasappelschijfjes met lusjes van gouddraad in mijn boom te hangen. Lekker minimalistisch, maar er moest toch nog wel iets bij vond ik. Roze leek me er wel goed bij staan en dus kocht ik bij Intratruin nog vijf goedkope roze kerstballetjes. Tijdens het optuigen van de boom liet ik er één uit mijn vingers glippen. Tja, toen voelde ik me toch wel echt een beetje een stumper. Hoef je maar vijf ballen op te hangen, laat je er ook nog één op de vloer kapot kletteren. Dus ja, de boom bleef vrij minimalistisch. Na een paar dagen gingen ook nog eens alle lampjes kapot. Als ik de stekker in het stopcontact stak gebeurde er niks meer. Beetje eng wel, dus die lampjes heb ik maar gelaten voor wat het was. Ik had ook geen zin meer om ze allemaal uit de boom te priegelen, dus onze kerstboom was dit jaar niet echt een lichtpuntje te noemen. Meestal vind ik het heel erg jammer en kaal als de boom na de feestdagen het huis weer uit moet, maar dit keer vind ik het niet zo erg. Wat ik echter wel heel leuk vind is een krans op de deur. Voorgaande jaren kwam ik hier nooit aan toe, maar afgelopen decembermaand is het me wel gelukt. Het is dan nu misschien wel geen kerst meer, maar zo’n krans geeft ook een saaie januarimaand nog een beetje sjeu. Het staat gewoon de hele winter gezellig vind ik. Dus mijn krans blijft voorlopig lekker de voordeur sieren. En daarbij is het maken van zo’n krans hartstikke leuk om te doen! Een fijn tijdverdrijf om mee bezig te zijn tijdens de laatste dagen van kerstvakantie. 🙂
Intratuin
Deze blogpost komt hopeloos te laat, maar ik deel ‘m alsnog omdat ik de content te leuk vind om niet te delen. Het plan was om net zoals vorig jaar inspiratie te geven voor het dekken van de kersttafel. Ik begon er vlijtig aan, maar voor ik het wist ging er meer tijd in dit project zitten dan ik eigenlijk had. Spulletjes bij elkaar zoeken, stylen, foto’s maken, foto’s uitzoeken, foto’s bewerken…. En dat alles keer drie. En voor ik het wist was het al kerst! Ik heb geprobeerd om deze blogpost op kerstavond nog in elkaar te zetten, maar helaas lukte het me niet om ‘m af te krijgen. Maar hoe dan ook, misschien vind je het leuk om de kerstdagen af te sluiten met wat leuke kerstige plaatjes, volop inspiratie voor je kersttafel van volgend jaar. 😉
Op de blog van Serena las ik dat haar pilea, beter bekend als pannenkoekplant, allemaal ‘baby’s’ had gekregen. Oftewel er waren allemaal stekjes ontstaan, super leuk. Ik heb ook twee pannenkoekplanten in huis, maar ik was helemaal vergeten dat je ze zo gemakkelijk kunt stekken. Ik liep direct nieuwsgierig naar mijn twee plantjes toe. Zouden zij ook kleintjes hebben gekregen? Ja dus, en niet bepaald weinig ook. Ik zag dat er her en der maar liefst zeven nieuwe miniplantjes uit de aarde waren geschoten. Ik las op internet dat het stekken van een pannenkoekplant kinderlijk eenvoudig is en dat bleek ook zo te zijn. Ik sneed de stengeltjes zo dicht mogelijk bij de wortel af en plantte ze in potjes met aarde. Ik verwachtte er niet al te veel van, maar we zijn nu een aantal weken verder en ze staan nog fier overeind en groeien rustig door. Zo leuk! Ik heb de baby-plantjes in kleine espressokopjes van Hema gezet. Als ze iets groter zijn hebben ze natuurlijk een ruimer potje nodig. Op Instagram zag ik een foto met daarop bloempotjes met oogjes voorbijkomen. Dat vond ik zo cute, die wilde ik ook wel! Ik heb daarom twee witte bloempotjes bij de Intratuin gekocht en heb mijn porseleinstiften er weer eens bij gepakt. Niet veel later had ik ook zulke schattige potjes in mijn handen. Ik heb ze even in de warme oven gezet om de kleur extra goed in te branden en klaar was ik. Zo simpel, maar ook zo leuk! En nu we het toch over planten hebben.. Ik heb er behalve zeven baby-pilea’s nog een plant bij! Een hangplantje nog wel, die had ik nog niet. Het is een Epiphyllum Anguliger en dit plantje heb ik van Jelm gekregen. 🙂 Heb ‘m wel zelf uitgekozen hoor, want ik geloof niet dat Jelm ‘m geselecteerd zou hebben, haha. Je zou het op het eerste gezicht misschien niet meteen zeggen, maar deze plant is familie van de cactus. Hij hoeft dus niet zoveel water en gaat niet zo snel de pijp uit, althans dat hoop ik. Hij ziet eruit als een sterk plantje, dus ik heb goede hoop, haha. Sowieso gaat het best heel goed met al mijn planten op het moment. Ze doen het allemaal netjes.
Iedereen rende vorige week zaterdag zo’n beetje richting het strand, het zwembad of de ventilator. Ik had iets anders op het programma staan. Ik volgde die dag een workshop bij fotografe Geke Minnema. Het was misschien niet de meest ideale dag voor zo’n workshop, maar ik ben heel bij dat ik wel gegaan ben. Het was leuk én leerzaam. Ik had mezelf een beetje geleerd om met mijn camera om te gaan, maar of ik het echt goed deed? Ik wist het niet. Tijdens de workshop leerde ik de basis en werd ik uitgedaagd om volledig handmatig te gaan fotograferen. Hiervoor koos ik vaak voor de semi-automatische stand. Ik prutste veel om met het diafragma, maar aan het instellen van de sluitertijd durfde ik me niet te wagen. Daar snapte ik niks van. Tijdens de workshop leerde ik meer over mijn camera en wat ‘ie allemaal kan. Belangrijkste advies: vooral veel oefenen!
Ooit kwam ik op Pinterest een plaatje tegen van de meest geniale ‘bloemen’ ooit. Ik zag een stevige stengel met daarop een dapper roze ananasje. Zo super tof én cute. Ik wilde ze ook. Acuut. Van acuut was uiteindelijk geen sprake -verre van zelfs- want ik spotte dat plaatje in 2014 en zag sindsdien nooit meer ergens een ananasbloem. Althans, niet in het echt. Niet bij de bloemist, niet in het tuincentrum, niet op de markt. Niet één, gewoon nooit, nergens. Tot vorige week. Ik struinde door de Intratuin en had zin om wat mooie bloemen te kopen. Ik liep langs alle emmers en keek naar zonnebloemen, gerbera’s, eucalyptustakken en pioenrozen. Ergens in een emmer onderaan zag mijn oog opeens iets wat verdacht veel op een roze ananasje leek. Ik snelde eropaf. Het zou toch niet? Het leek wel plastic, dit kon niet echt zijn. Ik frummelde wat aan de stekelige blaadjes en concludeerde dat die anders toch wel verrekte echt aanvoelden. En er zat bovendien water in de emmer… Ja, het waren echte ananasbloemen! Eindelijk! Yes! Na al die jaren! Waar je al niet blij van kunt worden hè? Ik kocht er meteen twee. 🙂 Of ze duur waren? Volgens mij iets van €2,25 per stuk. Viel mij reuze mee, ik had verwacht dat je meer moest neertellen voor zo’n bijzonder exemplaar.
Het leek mij al een tijdje leuk om zelf een mobiel te maken. Ik kwam een mooi kralensnoer met blanke houten kralen tegen in de Xenos en ik zag het al helemaal voor me om die te gebruiken voor deze DIY. Toen ik de afgelopen tijd in de winkels weer allerlei leuke kerstspulletjes tegenkwam begon het al helemaal te kriebelen. Een feestelijke kerstmobiel, dat moest het worden. Voor mijn kerstboom had ik eigenlijk niks meer nodig, maar voor de aankleding van mijn mobiel kon ik wel wat extra spulletjes gebruiken. Uiteindelijk gaven een paar snoezige ijsbeertjes in de Intratuin de doorslag. Ze leken me niet echt mooi voor in mijn kerstboom, maar wel super leuk voor aan een kerstmobiel. Ze gingen dus met me mee naar huis. Ik besloot de beertjes als uitgangspunt te nemen voor deze DIY. IJzig blauw vind ik bij ijsberen passen, dus ik kocht ook wat ballen in die kleur. En zachtroze kerstballen heb ik ook altijd leuk gevonden, maar niet per se voor in mijn kerstboom. Maar deze kleur kerstversiering leek mij wel heel tof voor in mijn mobiel. Verder combineerde ik het roze en blauw met goud en wit. Ik heb bewust versiering gekocht die ik anders niet zo heel snel zou kopen, maar eigenlijk wel heel leuk vind. Ik scharrelde dus van alles bij elkaar en ging er eventjes lekker voor zitten. Benieuwd naar het resultaat? Scroll dan zeker verder.
Mijn blog heet de Sandwichformule omdat het me leuk leek om over verschillende onderwerpen te schrijven. Toch betrap ik mezelf erop dat ik me hoofdzakelijk op één onderwerp richt; eten. 😉 Hartstikke leuk en ik ben er graag mee in de weer, maar er zijn meer dingen die mijn interesse hebben. Onlangs ontdekte ik twee hele mooie blogs, vol blogposts over interieur en styling. Zo leuk. Ik nam me direct voor om in 2017 zelf ook wat meer met styling en interieur te doen. Maar waarom wachten tot volgend jaar? Slaat natuurlijk nergens op. Dus ben ik zondag lekker aan de slag gegaan met stylen. Ik bracht drie keer mijn eettafel in een kerstsfeer. Mijn idee was om dit zoveel mogelijk te doen met spullen die ik al in huis had, dus zo low-budget mogelijk. Wil jij ook een mooie feestelijke tafel zonder dat het je heel erg veel euro’s kost? Vandaag deel ik mijn tips!