Mijn zusje appte met de vraag of ik toevallig nog belang had bij anderhalve kilo appels. Haar vriend had per ongeluk een appelsoort gekocht die ze niet lekker vindt en ze vond het zonde om de appels weg te gooien. Op zulke vragen zeg ik zelden nee, want weggooien vind ik ook vreselijk zonde. Dus heb ik de appels afgelopen week met liefde verwerkt in allerlei recepten. Opties genoeg! Ik maakte rode kool met appeltjes, een appelcake met Griekse yoghurt en cranberries en tonijnsalade met stukjes appel erdoor. Allemaal heerlijk! Maar nog steeds hield ik wat appels over, dus besloot ik nog maar iets meer te bakken. Ik had zin om iets te maken wat ik nog niet eerder gemaakt had… Ik moest er even over nadenken want ik heb echt al heel veel appelrecepten geprobeerd. Maar opeens schoten appelkoeken door mijn hoofd. Die had ik nog nooit gemaakt, dus ging ik daarmee aan de slag. Ik ging even het internet op om inspiratie op te doen en stuitte meteen op een recept van Rudolph van Veen. Vaak pas ik recepten aan naar eigen smaak, maar dit klonk zo goed dat ik nauwelijks iets aangepast heb. Wel besloot ik de koeken er iets anders uit te laten zien. Rudolph ging voor vierkante exemplaren met een dichte bovenkant, ik maakte ronde met een open bovenkant. Ook gebruikte ik kaneel in plaats van speculaaskruiden.
