Het favoriete eten van Jelm? Dat is absoluut boerenkoolstamppot. Als ik hem niet in de gaten houd, dan wil hij dat rustig twee keer per week eten, afgewisseld met spruiten. Want ook die zijn geliefd door hem. Nu lust ik eigenlijk alles wel, maar eerlijk gezegd vond ik boerenkoolstamppot de laatste jaren steeds minder boeiend. Ik eet liever hutspot of nog beter; pompoenstamppot. Ik vind boerenkool daar maar flauwtjes bij afsteken. Naar mijn mening is boerenkoolstamppot een droge bedoening zonder al te veel smaak. Althans, de boerenkoolstamppot die ik gewend was.
recept
Een nieuwe week, een nieuw recept. Vandaag maak ik frisse yoghurt panna cotta met verse vruchten. Panna Cotta is zo’n toetje dat altijd goed is. Het is zo gemaakt, smaakt heerlijk en als je het een beetje leuk serveert ziet het er ook nog eens heel fancy uit. Meestal maak ik romige panna cotta van slagroom, vanille, suiker en wat gelatine. Want meer is panna cotta niet. Maar om ook eens wat anders te proberen leek het me leuk om eens met yoghurt aan de slag te gaan. Dat maakt de panna cotta namelijk net ietsje frisser en dat vind ik ook weleens lekker.
Jelm heeft afgelopen weekend voor het eerst in zijn leven een appeltaart gebakken. Hij maakte een applecrumbletaart en die was super lekker. Toen zijn ouders langskwamen serveerden we warme appelbollen. En ja, daardoor ben ik nu bíjna door mijn lading appels heen. Ik had nog slechts een paar over. Op Facebook zag ik een recept voorbijkomen van Koopmans voor een appelkwarkcake. Dat klonk me goed in de oren en het leek me leuk om het recept te proberen en zo mijn laatste appels er doorheen te jassen. Is recept een aanrader of niet?
Vorige week schreef ik dat ik mezelf getrakteerd heb op een Spirelli. Ik kon niet wachten om hem uit te proberen en dat heb ik inmiddels gedaan. Vandaag deel ik mijn bevindingen en laat ik zien wat ik op tafel heb gezet.
Zoals ik begin deze week al schreef heb ik op het moment een lading appels in mijn voorraadkast. Ik maakte er een taart van en zette rode kool met appeltjes op tafel, maar hield nog steeds een berg over. Aangezien ik eten weggooien een van de meest onnozele dingen vind die je kunt doen, ben ik opnieuw in de keuken in de weer geweest met appels.
Ik was als kind een makkelijke eter en dat ben ik nog. Ik lust bijna alles. Maar met chili con carne kon je me lange tijd niet blij maken. Tegenwoordig zie ik er uitdaging in om alles wat ik vroeger niet te vreten vond, nu zo klaar te maken dat ik het wél lust. Bij chili con carne is die missie inmiddels geslaagd. Nu op naar ‘project zuurkool’.
Tegenwoordig kom ik elke week bij de groenteboer bij mij in de buurt. Ik moet zeggen dat ik geen fan ben van het eerste uur, want in het begin moest ik er even aan wennen. Ze hebben namelijk lang niet elke week hetzelfde assortiment en dus is het regelmatig voorgekomen dat ik alsnog naar de Albert Heijn moest omdat ik bij de groenteboer geen rode paprika’s kon krijgen. Ook wisselt de kwaliteit. Inmiddels weet ik wat ik mijn groenteboer heb en kom ik er wél heel graag. Ik haal er iedere week aardappels want die zijn prima daar en niet duur. Ook neem ik regelmatig aardbeien mee. Verder laat ik me verrassen door de aanbiedingen en het assortiment van dat moment. Laatst kon ik voor weinig geld meerdere courgettes krijgen. ,,Maar wat moet ik met zoveel?”, zei ik tegen mijn groenteman. ,,Soep van maken”, klonk het meteen. ,,Lekker met wat salami erdoor!” Ik had toen nog nooit courgettesoep gemaakt en ik vond het ook altijd een beetje klinken als een flauw soepje, maar met salami erdoor leek het me wel wat. Ik heb de tip opgevolgd en ik kan zeggen; het is inderdaad een goed idee! Heel simpel, maar absoluut lekker. Vandaag deel ik het recept.